084.Woods_Sherryl_Zapomnij_i_wybacz_01.pdf

CASSIE COLLINS - przywódczyni Calami ty Janes. Przepowiadano jej, Ŝe wyląduje za

kratkami. Wsławiła się pomalowaniem miejskiej wieŜy ciśnień na kolor róŜowy. To przez nią

całe grono Ŝałowało, Ŝe wybrali sobie zawód nauczyciela.

KAREN (PHIPPS) HANS ON - bardziej znana jako Marzycielka. Miała podróŜować po

świecie. NaleŜała do klubów francuskiego . i hiszpańskiego. Zdobywczyni pierwszej nagrody

w konkursie na najpiękniej pomalowaną świnię.

GINA PETRILLO - określana jako najbardziej smakowity kąsek z całej klasy. Swoją

popularność zawdzięczała temu, Ŝe nikt w całym mieście nie potrafił piec równie pysznych

czekoladowych przekładańców. Liczne nagrody w lokalnych konkursach na naj lepsze

wypieki.

EMMA ROGERS - ta dziewczyna potrafiła nieźle wywijać kijem bejsbolowym. Miała nawet

szansę zostać pierwszą kobietą w zawodowej lidze. NaleŜała do klubu dyskusyjnego i paru

innych kółek naukowych. Prymuska. Przewodnicząca klasy.

LAUREN WTNTERS - dziewczyna, która miała na wszystko odpowiedź. To obok niej kaŜdy

chciał siedzieć na egzaminie. I to jej wróŜono największy sukces. Królowa rodeo oraz gwiaz-

da teatrzyku szkolnego.

Pięć bliskich koleŜanek ze szkolnej ławy. RóŜne koleje losu, ale zawsze ta sama przyjaźń -

Ŝywa i szczera. Dla tych pięciu kobiet nadszedł Czas spełnionych marzeń.

Po latach Cassie połączyła się z ojcem swojego dziecka i stworzyła szczęśliwą rodzinę. A co

przydarzyło się Karen?

PROLOG

Gruba, biała koperta wyglądała, jakby kryła w sobie zaproszenie ślubne. Cassie waŜyła ją

przez chwilę w dłoni, wpatrując się w stempel na znaczku. Winding River. Stan Wyoming.

Jej rodzinne miasto. Miejsce, za którym tęskniła po nocach, gdy głos serca zagłuszał głos

rozUmu, a nadzieja przezwycięŜała Ŝal.

Spójrz prawdzie w oczy, skarciła się w myślach. Twój dom jest juŜ gdzie indziej. Wyjazd z

rodzinnego miasta był najmądrzejszym podarunkiem, jaki mogła sprawić swojej matce.

Przyjaciółki ze szkolnej ławy - Calamity Janes, jak się same nazwały, a to z powodu

permanentnie złamanych serc i talentów do popadania w ciągłe tarapaty - dawno rozpierzchły

się po świecie. MęŜczyzna, którego pokochała całym sercem i duszą ... Kto wie, gdzie się

teraz podziewał? Być moŜe powrócił do Winding River i prowadził ranczo, które miał z

czasem odziedziczyć po swoim bogatym, despotycznym ojcu. Nigdy o niego nie pytała, bo

oznaczałoby to przyznanie się, Ŝe wciąŜ coś dla niej znaczy, mimo iŜ ją oszukał i porzucił, i

to wtedy, gdy spodziewała się dziecka.

Wodząc palcami po wypukłych literach, poczuła pewien dreszczyk emocji. Co moŜe

zawierać koperta? Zaproszenie na ślub jednej z koleŜanek? Zawiadomienie o narodzinach

dziecka? Zresztą, bez względu na to, co w niej jest, przesyłka na pewno obudzi nową falę

wspomnień.

Rozerwała kopertę i wyjęła plik białych kartek. Misternie wykaligrafowany nagłówek

wyjaśniał wszystko - spotkanie z okazji dziesięciolecia matury miało się odbyć na początku

lipca, czyli juŜ za dwa miesiące. W liście podano takŜe szczegółowy program obchodów.

Zaplanowano wieczorek taneczny, piknik oraz zwiedzanie nowych obiektów szkolnych.

Przewidziano równieŜ mnóstwo czasu na wspominki. A zakończenie zjazdu miało zbiec się

w czasie z Dniem Niepodległości, czyli doroczną paradą i pokazem ogni sztucznych.

Cassie z miejsca pomyślała o przyjaciółkach. Czy przybędą na to spotkanie? Czy przyjedzie

Gina, która prowadzi włoską restaurację w Nowym Jorku? Czy Emma porzuci na trochę

Denver i swoją prestiŜową kancelarię adwokacką? A Karen, która mieszkała najbliŜej, czy

będzie w stanie zostawić na parę dni ranczo i wyrwać się z kieratu codziennych

obowiązków? No i oczywiście Lauren, która pobiła je wszystkie na głowę, stając się jedną z

najbardziej kasowych gwiazd Hollywood. Czy będzie jej się chciało przyjechać do małego

miasteczka w Wyoming, i to z okazji czegoś tak prozaicznego jak rocznica matury?

Na myśl o spotkaniu z przyjaciółkami łzy napłynęły Cassie do oczu; wzruszenie ścisnęło ją

za gardło. Tak bardzo za nimi się stęskniła. RóŜniły się od siebie, Ŝycie kaŜdej z nich

potoczyło się odmiennie, a jednak nie straciły ze sobą kontaktu i mimo upływu lat pozostały

sobie bliskie jak siostry. Wspólnie świętowały cztery śluby, cieszyły się z narodzin kolejnych

dzieci oraz radowały z sukcesów zawodowych całej piątki. A takŜe wspólnie opłakały trzy

rozwody - dwa Lauren i jeden Emmy.

Cassie dałaby wszystko, Ŝeby móc się z nimi zobaczyć, było to jednak absolutnie

niemoŜliwe. Termin, koszty... nie, to w ogóle nie wchodziło w rachubę·

- Płaczesz, mamo?

- Nie, skądŜe - zaprzeczyła, ocierając ukradkiem łzy. - Chyba coś mi wpadło do oka.

Jake spojrzał na nią podejrzliwie, a potem jego uwagę przykuła koperta, którą trzymała w

ręku.

- Co to jest? - zapytał, próbując zajrzeć jej przez ramię·

- Nic takiego - odparła, zasłaniając kartkę. - List z Winding River.

- Od babci? - Chłopcu zaświeciły się oczy.

Cassie uśmiechnęła się mimo woli. Matka, z którą sama nigdy nie mogła się dogadać, stała

się najwaŜniejszą osobą w Ŝyciu jej synka. MoŜe dlatego, Ŝe w trakcie swoich rzadkich wizyt

bezwstydnie go rozpieszczała. Miała takŜe zwyczaj dołączać do kaŜdego listu drobną sumę

dla wnuka. A na jego dziewiąte urodziny, kilka miesięcy temu, przysłała mu nawet czek. Jake

poczuł się jak dorosły męŜczyzna, !dedy poszedł do banku, Ŝeby go zrealizować.

- Nie, nie od babci - odparła. - Z mojej dawnej szkoły.

- Ze szkoły?

- Zapraszają mnie na zjazd, który ma się odbyć latem.

- Pojedziemy? - Rozpromienił się J ake. - Mamo, ale byłoby fajnie! Tak rzadko odwiedzamy

babcię. Ostatnim razem, gdy tam pojechaliśmy, byłem jeszcze mały.

Nie, wcale nie był juŜ taki mały. Skończył pięć lat, ale dla niego od tamtej pory musiały

minąć całe wieki. A ona nie mIała serca mu powiedzieć, Ŝe jeŜdŜą tam tak rzadko, bo jego

ukochana babcia tak sobie Ŝyczy. Choć kłamstwem byłoby twierdzić, Ŝe próbowała zabronić

Cassie wizyt, to jednak nigdy nie zapraszała córki z wnukiem. Wolała sama ich odwiedzać i

spotykać się z nimi z dala od wścibskich spojrzeń znajomych i sąsiadów. Bo choć Edna

Collins gorąco kochała wnuka, dotąd nie mogła pogodzić się z tym, Ŝe był nieślubnym

dzieckiem. Oczywiście całą winą za to obarczała Cassie.

- Wątpię, kochanie. Obawiam się, Ŝe nie uda mi się zwolnić z pracy.

Chłopiec nachmurzył się.

- ZałoŜę się, Ŝe Earlene puściłaby cię, gdybyś ją poprosiła.

- Nie mogę jej o to prosić - odparła znuŜonym tonem. - Jest pełnia sezonu turystycznego.

Latem w restauracji zawsze panuje duŜy ruch. Właśnie wtedy dostaję największe napiwki. A

pieniądze są nam potrzebne, Ŝeby jakoś przetrwać zimę.

Próbowała unikać rozmów o ich niełatwej sytuacji finansowej, Ŝeby nie obarczać

d;ziewięciolatka zbyt wieloma problemami. Chciała jednak, Ŝeby chłopiec wiedział, na co ich

stać. PodróŜ do Winding River nie była im pisana - bez względu na to, jak bardzo kaŜde z

nich chciało tam pojechać. I to nie koszty wyjazdu, ale wizja utraconych zarobków powstrzy-

, my wała ją przed wyraŜeniem zgody.

- Mógłbym ci pomóc - zaproponował Jake. - Pomagalbym ci, kiedy jest duŜy ruch. Earlene na

pewno by mi zapłaciła. - Przykro mi, dziecko, ale raczej wątpię.

- Ale, mamo ...

- Powiedziałam nie, Jake, i skończmy tę rozmowę. - Zeby podkreślić nieodwołalność decyzji,

podarła zaproszenie i wyrzuciła je do śmieci.

W nocy poŜałowała impulsywnego gestu i chciała nawet poskładać ,z powrotem strzępki

papieru, ale ich juŜ nie było. Pewnie zabrał je Jake, ale. po co? Winding River nie oznaczało

oczywiście dla niego tego samego co dla niej - błędów, Ŝalów i, gdyby chciała być do końca

szczera, par. u cennych, choć bolesnych wspomnień.

Ale jej syn tego nie rozumiał. Wiedział tylko, Ŝe tam mieszka jego babcia - jedyna, poza

matką, bliska mu osoba. Gdyby Cassie mogła przewidzieć', jak bardzo jej syn tęskni za Edną

i na co się zdecyduje, by móc ją znów zobaczyć, spaliłaby ten nieszczęsny list, nie otwierając

koperty.

Niestety, kiedy sprawa się wydała, J ake zdąŜył Śię wpakować w gorsze tarapaty, niŜ to sobie

mogła kiedykolwiek wyobrazić, a ona sama znalazła się na kolejnym Ŝyciowym zakręcie.

ROZDZIAŁ 1

Dziewięcioletni Jake Collins w niczym nie przypominał groźnego przestępcy. Szczerze

mówiąc, kiedy tak siedział przy biurku, na wprost szeryfa, z okularami zsuniętymi do połowy

piegowatego nosa i stopami dyndającymi dobre dwadzieścia centymetrów nad podłogą,

wyglądał po prostu jak mały, wystraszony chłopiec. Kiedy podsunął szkła, Cassie zobaczyła

oczy pełne łez. Nie mogła sobie jednak pozwolić na współczucie, bo to w końcu przez niego

serce tłukło jej się teraz w piersi, a Ŝołądek miała ściśnięty jak pięść.

- To powaŜna sprawa - odezwał się szeryf Joshua Cartwright surowym tonem. - Chyba to

rozumiesz, chłopcze?

Jake zwiesił głowę.

- Tak, proszę pana - wyszeptał.

- To po prostu kradzieŜ - dorzucił szeryf.

- Niczego tym ludziom nie ukradłem. - Jake uniósł głowę, urazony.

- Wziąłeś od nich pieniądze, ale nie wysłałeś obiecanych zabawek - przypomniał szeryf. -

Zawarłeś z nimi umowę, lecz się z niej nie wywiązałeś. To tak, jakbyś coś ukradł.

Cassie doskonale zdawała sobie sprawę, Ŝe szeryf usiłuje traktować jej syna w miarę

łagodnie przez wzgląd na jej szefową. J oshua starał się o nią od ponad pół roku, czyli od

czasu, gdy Earlene znalazła w sobie dość odwagi, by przegonić męŜa - pijaka i ladaco. Szeryf

spędzał duŜo czasu w jej restauracji i wiedział, Ŝe w stosunku do Cassie i Jake'a Earlene Ŝywi

niemal

macierzyńskie uczucia.

Nawet teraz czekała z niepokojem przed biurem szeryfa, Ŝeby się dowiedzieć, co takiego

opętało Joshuę, Ŝe przesłuchuje jej pupilka. I nie było wątpliwości, Ŝe jeŜeli odpowiedź jej

się nie spodoba, poczciwy Joshua dostanie za swoje.

- O jaką kwotę chodzi? - zapytała Cassie, obawiając się z góry odpowiedzi. Był dopiero

początek sezonu i nie miała prawie Ŝadnych oszczędności, a na koncie najwyŜej kilkaset

dolarów, które dzieliły ją od kompletnej finansowej katastrofy.

- Dwa tysiące dwieście pięćdziesiąt dolarów, plus trochę drobnych - przeczytał szeryf z

leŜącego przed nilU raportu.

Cassie osłupiała.

- To musi być pomyłka. Kto wysłałby tyle pieniędzy małemu chłopcu?

- To nie była jedna osoba. Było ich mnóstwo. Wszyscy wzięli udział w aukcjach, które Jake

prowadził w Internecie. A potem nie dostali tego, co zamówili.

Cassie poczuła, Ŝe kręci jej się w głowie. Sama nie miała pojęcia o Internecie i nawet nie

była w stanie wyobrazić sobie, jak Jake mógł poprzez Internet kogokolwiek oszukać.

- Od zeszłego tygodnia zaczęły się telefony, Ŝe ktoś w tym mieście dopuścił się oszustwa -

kontynuował szeryf. - Kiedy pierwsza osoba podała mi nazwisko - potrząsnął głową - nie

wierzyłem własnym uszom. Podobnie jak ty, uznałem, Ŝe to pomyłka. Jednak telefonów było

coraz więcej, nie mogłem więc ich zignorować. Pomyślałem, Ŝe musi być w tym jakieś ziarno

prawdy. Sprawdziłem na poczcie i LouelIa powiedziała mi, Ŝe J ake dostał ostatnio duŜo

przekazów. Niestety, nie przyszło jej go głowy, Ŝeby się zainteresować, czemu dzieciak

dostaje tyle pieniędzy.

Cassie spojrzała z wyrzutem na syna.

- Zrobiłeś to?

W oczach chłopca błysnęło wyzwanie, ale zaraz zwiesił głowę i wyszeptał:

- Tak.

Patrzyła na niego w milczeniu, czując tępy ból w piersi. Jake był bystrym chłopcem, a swoim

niesfornym zachowaniem starał się zwrócić na siebie uwagę. Czy nie tak było przed laty w

jej przypadku? Jednak jego naj świeŜszy wybryk nie dał się porównać do bójki w szkole czy

nawet kradzieŜy paczki gum do Ŝucia. Cassie nie mogła się oprzeć wraŜeniu, Ŝe ma to jakiś

związek z tym nieszczęsnym zaproszeniem do Winding River.

- W jaki sposób uzyskałeś dostęp do Internetu? - zapytała. - PrzecieŜ nie mamy komputera.

- Nasza szkoła ma pracownię komputerową - burknął. - Pozwolili mi z niej korzystać.

- Ale chyba nie po to, Ŝeby buszować po stronach poświęconych róŜnym aukcjom -

stwierdził sucho szeryf. - Niestety, nie ma sposobu, by powstrzymać dziecko przed

wystawieniem czegokolwiek na sprzedaŜ. Większość firm internetowych zbiera informacje

od klientów i o klientach, -Ŝeby zapobiec oszustwom. Z tego co wiem, aukcJe Jake' a miały

miejsce dzień po dniu, więc gdy przyszły pierwsze ostrzeŜenia, było juŜ za późno. Chłopak

zainkasował pieniądze.

- Jakiego rodzaju zabawki oferowałeś tym ludziom? - zapytała Cassie. WciąŜ nie była w

stanie pojąć, jak to moŜliwe, by obcy ludzie wysłali jej synowi ponad dwa tysiące dolarów. ,

PrzecieŜ to więcej, niŜ zdołała uzbierać z napiwków przez kilka rrueslęcy.

- Takie tam rzeczy - mruknął Jake.

- Karty ze zdjęciami koszykarzy NBA, karty z Pokemonami, Fasolowe Ludki - przeczytał

szeryf. - Wygląda na to, Ŝe chłopak pilnie śledził internetowe aukcje i dobrze wiedział, co

wystawić na sprzedaŜ, Ŝeby wyciągnąć forsę od dzieciaków czy kolekcjonerów.

- Na co poszły te pieniądze? - zapytała Cassie pewna, Ŝe wydał je juŜ na Bóg wie na co.

- Ja oszczędzałem - wyjaśnił z powagą Jake. - Na coś bardzo waŜnego.

- Oszczędzałeś? - powtórzyła Cassie, mając przed oczyma metalową puszkę, w której

trzymał swoje skarby i pieniądze przysyłane przez babcię. Czy puszka ta kryła w sobie aŜ

taką kwotę? PrzecieŜ wszyscy koledzy Jake'a wiedzieli o jej istnieniu. KaŜdy z nich mógł bez

trudu ukraść jej zawartość.

- Gdzie- masz te pieniądze? - zapytała, modląc się w duchu, by schował je w jakimś

bezpieczniejszym miejscu.

- W mojej puszce - odparł, potwierdzając jej najgorsze obawy.

- Och, Jake!

- Schowałem ją tak, Ŝe nikt jej nie znajdzie.

Skronie Cassie zaczęły boleśnie pulsować.

- Powiedz mi, czemu to zrobiłeś? - zapytała. - Musiałeś przecieŜ wiedzieć, Ŝe tak się nie robi.

Nic Z tego nie rozumiem. Po co ci tyle pieniędzy? Chciałeś sobie kupić komputer?

Chłopiec potrząsnął głową.

- Nie. Zrobiłem to dla ciebie, mamo.

- Dla mnie? - zająknęła się Cassie. - W jakim celu?

- Zebyśmy mogli pojechać na spotkanie i zostać na dłuŜej u babci. Wiem, Ŝe bardzo

pragniesz wziąć w nim udział, chociaŜ powiedziałaś, Ŝe nie chcesz. A poza tym - spojrzał na

nią wyzywająco - stęskniłem się za babcią.

- Wiem, synku - westchnęła Cassie. - Ja teŜ, ale ... tak nie wolno. Szeryf ma rację. To była

kradzieŜ.

- PrzecieŜ nie wziąłem tych pieniędzy od jednej .osoby upierał się Jake. - Oni sami zapłacili

za stare karty i zabawki. Zresztą, i tak by je pewnie później zgubili.

- Nie w tym rzecz - orzekła zniecierpliwiona. - Oni ci za nie zapłacili. Dlatego musisz im

zwrócić wszystko, co do grosza, chyba Ŝe masz rzeczy, o które im chodziło.

Wiedziała, Ŝe to nierealne. Jake zawsze wydawał swoje kieszonkowe na ksiąŜki, a nie na

zabawki. Spojrzała na szeryfa.

- Masz listę tych ludzi?

- Tak, leŜy przede mną. O ile wiem, jest kompletna.

- Czy to załatwi sprawę, jeŜeli Jake zwróci pieniądze wraz z przeprosinami?

- Myślę, Ŝe większość osób wycofa skargę po otrzymaniu pieniędzy - powiedział szeryf. -

Pewnie będzie im głupio, Ŝe dali się nabrać trzecioklasiście. JeŜeli to pójdzie W tym tempie,

Jake za rok będzie robił szwindle w nieruchomościach, a za kilka lat przekręty na giełdzie.

Nie po raz pierwszy Cassie zdała sobie sprawę, Ŝe nie najlepiej radzi sobie z wychowaniem

syna. Wiedziała, Ŝe samotne matki muszą borykać się z wieloma problemami. Wiedziała teŜ,

Ŝe nie będzie jej łatwo, kiedy decydowała się wychowywać Jake'a z dala od rodziny.

UwaŜała jednak, Ŝe powinno jej się udać. Nie byli wprawdzie bogaci, ale chłopiec czuł, Ŝe

jest bardzo kochany. Miała teŜ stałą pracę, umoŜliwiającą jej zaspokojenie podstawowych

potrzeb. Zycie, jakie wybrała, nie było takie złe.

MoŜe wszystko byłoby w porządku, gdyby Jake był dzieckiem przeciętnym. On jednak

odziedziczył po ojcu błyskotliwość, a po niej łatwość pakowania się w tarapaty. A te

naprawdę groźna kombinacja.

- JeŜeli dasz mi tę listę, Jake napisze dziś wieczorem kartki z przeprosinami. A rano

przyniesiemy je wraz z pieniędzmi.

- Mamo ... - zaczął chłopiec, ale jeden rzut oka na zaciętą twarz Cassie sprawił, Ŝe protest

zamarł mu na ustach.

- Poczekaj z Earlene za drzwiami - odezwał się szeryf. Chciałbym porozmawiać z twoją

mamą.

Jake zsunął się z krzesła, spojrzał raz jeszcze na matkę, po czym wyszedł z pokoju. Wtedy

Joshua mrugnął znacząco do Cassie.

- Niezły numer z tego twojego synka.

- To juŜ nie Ŝarty.

- Nie myślałaś nigdy o tym, Ŝeby zejść się z jego ojcem?

Chłopak wyraźnie potrzebuje męskiej ręki.

- Nie ma mowy! - oburzyła się Cassie.

Cole Davis był najbardziej inteligentnym, najbardziej seksownym chłopakiem, jakiego w

Ŝyciu spotkała. Był równieŜ synem najbogatszego ranczera z Winding River. Jednak nie

wyszłaby za niego za Ŝadne skarby świata. Zwabił ją słodkimi słówkami do łóŜka, kiedy

miała osiemnaście lat, a on dwadzieścia. Po fakcie juŜ go więcej nie zobaczyła. Wyjechał na

studia i nawet nie przyszedł się przed tym poŜegnać,

Kiedy odkryła, Ŝe jest w ciąŜy, duma powstrzymała ją przed próbą odszukania go i prośbą o

pomoc. Opuściła rodzinne strony, mając zszarganą reputację, zdecydowana rozpocząć nowe,

godne Ŝycie w jakimś miejscu, gdzie ludzie nie spodziewali się po niej wszystkiego, co

najgorsze.

Niestety, w przeszłości często dawała powody, Ŝeby ją źle osądzać. Wcześnie zaczęła się

buntować - od momentu, w którym odkryła, Ŝe łamanie zasad jest znacznie zabawniejsze niŜ

ich przestrzeganie. Matkę doprowadzała do szału juŜ jako dwuletnie dziecko, gdyŜ jej

najbardziej ulubionym słowem było "nie". Za to później, jako nastolatka, prawie przestała go

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: