Ręka Thrawna 2 - Wizja przyszłości - Zahn Timothy.pdf - ebooki Gwiezdne wojny - kobazyl

RĘKA THRAWNA II

Wizja przyszłości

TIMOTHY ZAHN

Przekład

JAROSŁAW KOTARSKI

Tytuł oryginału VISION OF THE FUTURE

Redaktor serii ZBIGNIEW FONIAK

Redakcja stylistyczna WANDA MONASTYRSKA

Redakcja techniczna ANDRZEJ WITKOWSKI

Korekta

JOANNA CHRISTIANUS

BARBARA ŚWIĘCICKA

Ilustracja na okładce DREW STRUZAN

Skład

WYDAWNICTWO AMBER

Wszystkim gwiazdkom i Dzikim Kadrom

Jadeitowym Nudziarzom z Klubów

i moim bothańskim szpiegom

a zwłaszcza TISH PAHL

Ministrowi Formacji zarówno In-, jak i Dezin-

R O Z D Z I A Ł 1

„Chimera", niszczyciel klasy Imperial, unosił się w czarnej pustce przestrzeni ponad gazowym

gigantem o nazwie Pestiin. Pellaeon przyglądał się powierzchni planety, gdy na mostku zjawił się

kapitan Ardiff.

- Major Harch melduje, panie admirale, że wszystkie uszkodzenia powstałe podczas pirackiego ataku

zostały naprawione -oznajmił. - Okręt jest w pełni gotów do walki.

- Dziękuję, kapitanie - odparł Pellaeon, kryjąc uśmiech: Ardiff w ciągu trzydziestu godzin, które

minęły od ataku, przeanalizował kolejne koncepcje, od przekonania, że to sprawka generała Garma

Bel Iblisa i Nowej Republiki przez podejrzenie, iż spowodowały go elementy dysydenckie w

Imperium, ewentualnie dysydenci z Nowej Republiki, do pewności, że jednak był on dziełem

piratów.

Kapitanowi pomogły w tym naturalnie meldunki techników badających szczątki zniszczonego w

starciu krążownika klasy Kaloth, ale tego Pellaeon wolał głośno nie przypominać: - Są jakieś wieści

od patroli? - spytał.

- Niepomyślne, sir. W całym systemie brak śladów aktywności. Prom wyposażony w osłony

antysensoryczne, wysłany na pański rozkaz śladem napastników, także nie wykrył kolejnego wektora

ich skoku.

Pellaeon bez słowa skinął głową - tego należało się spodziewać. Każdy, kogo było stać na ciężki

krążownik, musiał znać sposoby ukrywania go.

- Należało spróbować - ocenił spokojnie. - Proszę kazać załodze sprawdzić jeszcze jeden system, a

jeśli i tam nie znajdą żadnych śladów, niech wracają. Dalsze poszukiwania nie mają sensu, bo bez

przekaźników stracimy z nimi łączność. - Według rozkazu, panie admirale. Pellaeon wyczuł wahanie

podkomendnego.

- Jakieś pytania, panie kapitanie? - spytał zachęcająco.

- Chodzi mi o ciszę łącznościową, sir. Nie lubię tracić kontaktu z resztą galaktyki: to tak jak być

ślepym i głuchym. Przyznaję, że mnie to denerwuje, panie admirale. - Ja również nie jestem

zachwycony, ale to jedyny sposób zachowania tajemnicy. Łączność możemy utrzymywać tylko dzięki

imperialnym stacjom przekaźnikowym lub wcinając się do HoloNetu. W obu przypadkach ledwie to

zrobimy, wszyscy od Coruscant po Bastion dowiedzą się, że tu jesteśmy. A wtedy zjawi się tu

znacznie więcej chętnych, by do nas postrzelać niż jedna banda piratów, może mi pan wierzyć,

kapitanie.

Pellaeon nie dodał głośno, że równocześnie oznaczałoby to koniec szans na spokojne spotkanie z Bel

Iblisem, zakładając naturalnie, iż ten ostami ma na nie ochotę. - Rozumiem, sir, ale niepokoi mnie coś

innego. Założyliśmy, że był to odosobniony atak na imperialny okręt...

- Sugeruje pan, że mógł stanowić część skoordynowanego ataku na Imperium? - Dlaczego nie? Jestem

skłonny uznać, że to nie Nowa Republika wynajęła piratów, ale dlaczego oni sami nie mieliby

rozpocząć kampanii przeciwko nam, sir? Imperium zawsze ostro zwalczało piractwo, więc tym

razem mogła się zebrać liczniejsza grupa, powiedzmy z dziesięć band, i dojść do wniosku, że czas na

rewanż. Pellaeon pogładził się z namysłem po policzku - na pierwszy rzut oka sugestia wydawała się

absurdalna: nawet teraz, bliskie upadku Imperium było nieporównywalnie silniejsze od

jakiejkolwiek koalicji pirackiej, chociaż piraci mogli inaczej oceniać sytuację. Historia galaktyki

pełna była głupich prób zakończonych klęskami. - Nadal nie wyjaśnia to, skąd wiedzieli, że tu

jesteśmy - zauważył.

- W dalszym ciągu nie wiemy, co się stało z pułkownikiem Vermelem, panie admirale - przypomniał

Ardiff. - Może to właśnie piraci go porwali. Mógł im powiedzieć o miejscu i czasie spotkania.

- Nie dobrowolnie, ale mógł - przyznał ponuro Pellaeon. - Jeżeli wymusili na nim zeznania w

sposób, jaki obaj podejrzewamy, to przyozdobię nimi księżyc Bastionu. - Rozumiem pańskie uczucia,

sir. Ale pozostaje jedna kwestia: jak długo mamy zamiar tu pozostać?

To było rzeczywiście istotne pytanie. Na ile nadzieja na zakończenie wojny z Nową Republiką i

powstrzymanie powolnego dogasania Imperium, gdy miało jeszcze resztki dumy i skrawek terytorium,

równoważyły wystawianie się na niebezpieczeństwo? Tym bardziej, że Pellaeon doskonale zdawał

sobie sprawę, iż wraz z nim zginęłyby szanse na pokój.

- Dwa tygodnie - zdecydował. - Damy Bel Iblisowi dwa tygodnie na odpowiedź. - Pomimo

możliwości, że wiadomość mogła w ogóle do niego nie dotrzeć, sir? - Dotarła. Vermel to

kompetentny i pomysłowy oficer; cokolwiek się z nim stało, jestem pewien, że zdołał wykonać

zadanie.

- A jeśli Bel Iblis nie zjawi się w ciągu tych dwóch tygodni? - ton Ardiffa jasno świadczył, że nie

podziela pewności przełożonego. - Wtedy zdecydujemy, co dalej.

Ardiff zawahał się, zbliżył jeszcze o krok do admirała i spytał cicho:

- Jest pan naprawdę przekonany, że to najlepsze, co możemy zrobić, sir?

- Nie, kapitanie. Ale jestem pewien, że tylko tyle możemy zrobić.

Ręka Thrawna 2 - Wizja przyszłości - Zahn Timothy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: