§ BARBARA DAWSON SMITH - WENUS.pdf - Książki PDF ! - TheWSP

BARBARA DAWSON SMTTH

ZwyrazamimiłościdlaGregaiAlisyDawson

orazichdwóchmałychbohaterów

ChristopheraiWilla.

Podziękowania

Londyn,1822

Jak zawsze składam podziękowania Jennifer Enderlin, nadzwy

czajnejpaniredaktor,zato,ŜewierzyławtęksiąŜkęiuczyniłają

jeszczelepszą.

Da jej nauczkę, której nigdy nie zapomni. Ukryty pod

gałęziami wielkiego platanu, przyglądał się jej domowi, który

wcalenieprzypominałnalupanaru.Usytuowanywcichejuliczce,

nie odróŜniał się niczym od okolicznych budynków z szarego

kamienia.Deszczbębniłwwysokieoknaispływałstrugamipo

smukłych kolumnach przed wejściem. Trzy granitowe stopnie

prowadziłydodyskretnychbiałychdrzwiozdobionychmosięŜną

kołatką.Odczasudoczasunatlekoronkowychfiranekpojawiały

sięcienieludzi,poruszającychsięwewnętrzudomu.

Zgodniezinformacjamijegoszpiega,ladacznicepowinny

Dziękuję Helen Breitwieser za ogromne poparcie, jakiego

udzielamojejpracy.

A takŜe moim nieustraszonym i niezrównanym krytykom,

SusanWiggs,BertyTaylorGyenes,ChristinieDoddiJoyceBell,

za doskonałe rady, pomysły, wsparcie i, przede wszystkim,

przyjaźń.

terazjeśćkolację.Oknanapiętrzebyłyciemne,zakrytegrubymi

zasłonami,tylkowjednympokojupaliłysięświece.

Wjejpokoju.

PoŜerała go Ŝądza czynu. Nie chciał, by ktokolwiek był

świadkiemichspotkania.Zaczaisięwjejbuduarzeiwykorzysta

elementzaskoczenia...

Obróciłsięnapięcieiruszyłwstronędomu.Kropledeszczu

spływałyzjegokapturaipeleryny.Pustąulicąprzejechałjakiś

powóz,stukająckołamiwwilgotnybrukipobrzękującuprzęŜą.

Odwróciłgłowęiwszedłszybkomiędzystajnienatyłachdomostw.

Wwąskimprzejściuzalegałyciemności,powietrzeprzesycone

było zapachem nawozu i końskiego potu. Przy trzecim domu

znalazł wreszcie wejście dla słuŜby, ukryte za prostymi drew

nianymidrzwiami.

B ARBARA D AWSON S MITH

W ENUS

Beztrududostałsiędośrodka.Przezchwilęstałnieruchomow

ciemnym korytarzu, próbując odnaleźć właściwy kierunek.

Owionąłgodelikatnyorientalnyaromat,świadectwodekadenc

kich przyjemności, jakim folgowano w tym domu. Z dala

dobiegały odgłosy gotowania, brzęk talerzy, śmiech jakiejś

kobiety i narzekanie drugiej. Po lewej stronie otwierał się

korytarz, prowadzący najwyraźniej do kuchni, bo dochodził

stamtąd zapach gotowanej kapusty i smaŜonej ryby. Drzwi po

prawejstroniewychodziłynaklatkęschodową.Wybrałtędrogęi

powoliwspinałsięponieoświetlonychstopniach.

Ściany korytarza na pierwszym piętrze ozdobione były nie

skromnymiobrazami.Złotyblaskświecwabiłgodootwartych

drzwinakońcuprzejścia.

Przyspieszyłkroku.Postanowił,Ŝezaskoczyją,kiedywróciz

kolacji.PołoŜykresjejplanomraznazawsze.

Kiedydoszedłdodrzwi,stanąłjakwryty.

Byłatutaj.

Jego ofiara siedziała przy toaletce, na stołeczku ozdobionym

złotymi frędzlami. Trzaskanie ognia w kominku musiało za

głuszyć kroki, nie zauwaŜyła bowiem jego obecności. A moŜe

byłazbytpochłoniętaczesaniemwłosów.

Wyglądałamłodo,najakieśosiemnaścielat.Jejwiekniemiał

jednak większego znaczenia; z pewnością niemoralna profesja

czyniłająwystarczającodojrzałą.Ipodobniejakinnekobietyjej

pokroju, panna Isabel Darling doskonale wiedziała, jak radzić

sobiezmęŜczyznami.

Aletymrazemmiaławreszcietrafićnagodnegoprzeciwnika.

Podziwiałasweodbiciewowalnymlustrze,przechylałagłowę,

przymykałaoczy,jakbyzachwyconawłasnąurodą.Puklegęstych

kasztanowychwłosów,przeplatanychrudawymikosmykami,opa

dałyjejaŜdotalii.KaŜdyruchszczotkiunosiłjelekkoiodsłaniał

przednimkuszącekrągłościciała,okrytetylkojedwabnąkoszulą.

Niemógłniezareagowaćnatenwidok.Krewpoczęłaszybciej

krąŜyć w jego Ŝyłach, czuł przyjemne ciepło w lędźwiach.

OgarnęłogonagleogromnepoŜądanie,miałochotęzapomniećo

swejmisjiiskorzystaćzusługtejladacznicy,oddaćsiębezreszty

rozkoszy.

Dodiabłaznią!

Zacisnął dłonie w pięści i wszedł do buduaru. Gruby gęsty

dywan tłumił odgłos jego kroków. W otwartych drzwiach na

przeciwkowidziałwnętrzepokojuzdominowanegoprzezwielkie

łóŜkozbaldachimem,złotymizdobieniamiilustremumocowa

nymwgórnejjegoczęści.ŁóŜko,naktórymświadczyłausługi

klientom.

Stanął tuŜ za jej plecami. Jego dłonie, odziane w cienkie

rękawiczkizcielęcejskóry,dotknęłyjejramion,palcezagłębiły

sięlekkowciele,delikatnym,ciepłymimiękkimjakudziecka.

Zastygławbezruchu,zrękąwzniesionąkugłowie.Spojrzała

najegoodbiciewlustrze.OntakŜepatrzyłwjejszerokootwarte,

brązoweoczy,obwiedzionezasłonągęstychrzęs.

Zachłysnęłasięzestrachu,zadrŜałanacałymciele.Mimowol

niepochyliłsię nadnią,zauroczony widokiemjejpiersi.Choć

pewnietrafiłbyzatodopiekła,chciałjejposmakować...

Zdzikimkrzykiemobróciłasięnakrześleiuderzyłagowpierś

cięŜką szczotką do włosów. Krzywiąc twarz w grymasie

wściekłości,zamierzyłasiędokolejnegociosu.

Pochwyciłjejrękęwnadgarstku.

Nierobiłbymtego,pannoDarling.

Kimpanjest?Ktopanatutajwpuścił?

Samsięwpuściłem.

Próbowaławyrwaćrękęzjegouścisku.

Proszęstądwyjść.Zanimzacznękrzyczeć.

Proszębardzo,niechpanikrzyczy.Itakniktnicnieusłyszy.

WyczuwałprzeraŜaniedziewczyny.Widziałje wjejunoszą

cych się chrapach i drŜących ustach. Napawał się władzą, jaką

miałteraznadnią.Wystarczyłojednomocneszarpnięcie,azła

małbyjejdelikatnąkość.Mógłbyukaraćjązato,cozrobiła.Za

to,cozamierzałazrobić.

Wyjął szczotkę z jej dłoni i połoŜył ją na toaletce. Potem

opuściłręcenaramionadziewczynyiwymruczałjejdoucha:

Nietraktujesięgości wten sposób.Toprzeszkadza win

teresach.

IsabelDarlingodsunęłasięodniegozdumionaigwałtownie

zamrugała.

§ BARBARA DAWSON SMITH - WENUS.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: