Boge Anne-Lise - Grzech pierworodny 11 - Zerwanie.pdf - Grzech pierworodny - dargoa

Anne–Lise Boge

GRZECH PIERWORODNY XI

ZERWANIE

Wydarzenia przedstawione w serii powie Ļ ciowej „Grzech pierworodny" rozgrywaj Ģ si ħ w

gospodarstwie nale ŇĢ cym do rodziny mojej matki. Dwór, przyroda, postaci i tło kulturowe s Ģ

autentyczne. Chciałabym jednak zaznaczy ę , Ň e ani ludzie, ani cala historia opisana w serii nie

maj Ģ Ň adnego zwi Ģ zku z rzeczywisto Ļ ci Ģ . To powstało w mojej wyobra Ņ ni.

Dla Kristin

Anne-Lise Boge

ROZDZIAŁ 1.

Było dobrze po północy, kiedy Mali wróciła do Stornes. Przyszła do domu z Oppstad

spacerkiem.

- Tordhild spodziewa si ħ dziecka, mamo!

Słowa Siverta powoli docierały do Mali, ale mimo to wci ĢŇ nie do ko ı ca u Ļ wiadamiała

sobie ich znaczenie. Patrzyła na tych dwoje, którzy siedzieli na łó Ň ku, ale widziała ich

niewyra Ņ nie, jak przez mgł ħ .

Tordhild jest w ci ĢŇ y? To nie mo Ň e by ę prawda! Bo Ň e, Ň eby to nie była prawda! Mali

oparła si ħ ci ħŇ ko o Ļ cian ħ , bo zakr ħ ciło jej si ħ w głowie i poczuła mdło Ļ ci.

Przyszła tu do Siverta i jego wybranki, by ich przekona ę , Ň e powinni ze sob Ģ zerwa ę .

Musz Ģ odrzuci ę t ħ miło Ļę , bo nie maj Ģ do niej prawa, b ħ d Ģ c przyrodnim rodze ı stwem. Nim

jednak zd ĢŇ yła otworzy ę usta, Sivert, dumny jak paw, oznajmił, Ň e Tordhild spodziewa si ħ

dziecka. Mali miała m ħ tlik w głowie, ale natr ħ tnie powracały słowa: Przyszłam za pó Ņ no! Nie

zdołałam zapobiec katastrofie.

Powoli odwróciła si ħ i po omacku odszukała klamk ħ .

- Mamo! - Jakby z oddali dotarł do niej ura Ň ony głos Siverta. - Mamo, nic nie powiesz?

Nie pogratulujesz nam?

Mali nie odpowiedziała. Nawet si ħ nie odwróciła. Potykaj Ģ c si ħ o próg, wyszła na korytarz

i zamkn ħ ła za sob Ģ drzwi. Niczym lunatyczka skierowała si ħ w stron ħ sypialni, po cichu

weszła do Ļ rodka i opadła na łó Ň ko. Serce jej waliło, czuła gwałtowne pulsowanie w

skroniach, a na czoło wyst Ģ pił jej zimny pot. Lodowat Ģ dłoni Ģ zatkała usta i gryzła j Ģ , by nie

krzycze ę gło Ļ no.

Tordhild jest w ci ĢŇ y! Tordhild jest w ci ĢŇ y! Słowa te dudniły z tak Ģ sił Ģ , jakby miały

rozsadzi ę jej głow ħ .

Wydała z siebie przera Ņ liwy j ħ k. Przed oczami przesuwały si ħ obrazy z przeszło Ļ ci: Ļ lub z

Johanem, noc po Ļ lubna, która pozbawiła j Ģ złudze ı , Jo o l Ļ ni Ģ cych oczach i szczerym

u Ļ miechu, przesycona zapachami letnia noc przy szopie nad fiordem.

Wspomnienia, które napłyn ħ ły z tak Ģ sił Ģ , wywołały potok łez. Tamto lato z Jo, tych kilka

tygodni, które min ħ ły jak sen. To wtedy dopu Ļ ciłam si ħ grzechu, którego konsekwencje

dotkn ħ ły z cał Ģ moc Ģ nie tylko mnie, ale tak Ň e Siverta, Tordhild i cały dwór, my Ļ lała

ogarni ħ ta panik Ģ . Za ten grzech teraz wszyscy zostan Ģ ukarani. Znalazłam si ħ w potrzasku.

ņ adne kłamstwo nie pomo Ň e, Ň aden wybieg. I tylko jedn Ģ osob ħ mog ħ za to wini ę : siebie

sam Ģ . Tylko ja ponosz ħ odpowiedzialno Ļę za złamane Ň ycie i rozbite marzenia tych młodych.

Mali skuliła si ħ w łó Ň ku, krzy Ň uj Ģ c ramiona na piersi, jakby chciała powstrzyma ę dr Ň enie

ciała. Nic to jednak nie pomogło. Wewn ħ trzny strach wywoływał w niej dygot, dusił j Ģ .

Piek Ģ cymi, suchymi oczami wpatrywała si ħ Ļ lepo w Ļ cian ħ . Gdybym mogła płaka ę ,

pomy Ļ lała niejasno. Tymczasem czuła si ħ jak zasklepiona w lodowej skorupie.

Nie miała poj ħ cia, jak potoczy si ħ jej Ň ycie, gdy minie ten dzie ı . Nie miała innego wyj Ļ cia,

musiała opowiedzie ę cał Ģ prawd ħ Sivertowi i Tordhild, by dziewczyna jak najszybciej

usun ħ ła ci ĢŇħ . Tordhild jest taka szczupła w pasie, niemo Ň liwe, by min ħ ło wiele tygodni. Nie

mo Ň e utrzyma ę Ň ycia, które zostało pocz ħ te w zwi Ģ zku kazirodczym, to wykroczenie Ļ cigane

przez prawo.

Mali j ħ kn ħ ła cicho.

Je Ļ li prawda wyszłaby na jaw, oboje, Sivert i Tordhild, poszliby do wi ħ zienia. A

przynajmniej Sivert, my Ļ lała Mali. Cho ę wła Ļ ciwie nie wiedziała zbyt wiele na ten temat, nie

miała jednak w Ģ tpliwo Ļ ci, Ň e to, czego si ħ dopu Ļ cili, jest karalne. Poza tym nie wiadomo, czy

dziecko nie urodziłoby si ħ z jak ĢĻ wad Ģ . Mali wyobraziła sobie upo Ļ ledzone fizycznie i

psychicznie male ı stwo. Cz ħ sto rodziły si ħ takie dzieci, kiedy pokrewie ı stwo pomi ħ dzy

rodzicami było zbyt bliskie. Widywała takie w małych wioskach, po Ļ ród liczebnie małych

społeczno Ļ ci, gdzie brakowało dopływu Ļ wie Ň ej krwi. Tamte zwi Ģ zki mał Ň e ı skie były jednak

prawnie dozwolone, nie tak jak zwi Ģ zek Tordhild i Siverta. Młodzi nie zdawali sobie, co

prawda, z tego sprawy, no bo i sk Ģ d mieli wiedzie ę ? Mali kłamała i oszukiwała, Ň eby nikt si ħ

nie dowiedział, kim naprawd ħ jest dziedzic Stornes. Zataiła to nawet przed Sivertem.

Niecz ħ sto Mali ogarniała taka całkowita rezygnacja jak teraz. Najch ħ tniej poddałaby si ħ ,

wymkn ħ ła ukradkiem i sko ı czyła ze sob Ģ . Nie miała poj ħ cia, czy zdoła znie Ļę to wszystko, co

na ni Ģ miało si ħ teraz zwali ę . Ludzkie gadanie i plotki, jakie si ħ rozejd Ģ w Ļ ród mieszka ı ców

wioski, to jedno, zreszt Ģ to j Ģ najmniej martwiło. Najgorsze, Ň e przysporzy takich trosk i

cierpie ı ludziom, których bardzo kocha. Najbardziej zrani Siverta. Otarła wierzchem dłoni

piek Ģ ce oczy.

Utwierdzała si ħ w przekonaniu, Ň e wszystko, co robi po urodzeniu Siverta, gdy miała ju Ň

pewno Ļę , Ň e to syn Jo, robi dla jego dobra. Kieruj Ģ c si ħ miło Ļ ci Ģ do dziecka, kłamała i

oszukiwała, by zapewni ę mu wszystko, co najlepsze. Chciała, by Stornes, bogaty, pi ħ kny

dwór z tradycjami, stało si ħ kiedy Ļ jego własno Ļ ci Ģ .

Ale có Ň znaczy dwór - nawet najbardziej okazały - je Ļ li przyjdzie za ı zapłaci ę tak wysok Ģ

cen ħ : miło Ļę i przyszło Ļę dwojga kochaj Ģ cych si ħ ludzi i Ň ycie nie narodzonego dziecka. A Ň e

dziecko to zostało pocz ħ te z miło Ļ ci, Mali nie miała najmniejszych w Ģ tpliwo Ļ ci. Przez krótki

czas pobytu Siverta i Tordhild w Stornes zd ĢŇ yła zauwa Ň y ę , Ň e ich uczucie jest gł ħ bokie i

prawdziwe. Takie, jakie mo Ň na prze Ň y ę tylko raz w Ň yciu. Sama o takim snuła słodkie

marzenia w młodo Ļ ci. Jednak Sivert i Tordhild nie b ħ d Ģ mogli Ň y ę ze sob Ģ tak, jak tego

pragn Ģ . Kiedy Mali wyjawi im prawd ħ , kiedy powie to, czego nie mo Ň e zatai ę , zniszczy im

Ň ycie. Ale od tego obowi Ģ zku nie wolno jej uciec.

Sivert... Na my Ļ l o najstarszym synu, ukochanym pierworodnym, znów j ħ kn ħ ła głucho.

Jak on to przyjmie? Czy kiedykolwiek zdoła jej wybaczy ę ? Miała co do tego w Ģ tpliwo Ļ ci. Ju Ň

sama my Ļ l, Ň e mogłaby straci ę jego miło Ļę i zaufanie, była nie do zniesienia. Bez wielu

rzeczy dałaby rad ħ Ň y ę , ale nie bez obecno Ļ ci Siverta! Siverta i Havarda, poprawiła si ħ w

my Ļ lach. Oni dwaj najwi ħ cej dla mnie znacz Ģ . B ħ d ħ musiała opowiedzie ę o wszystkim tak Ň e

Havardowi. Ma prawo wiedzie ę . Gdzie Ļ gł ħ boko w sercu Ň ywiła słab Ģ nadziej ħ , Ň e Havard nie

zostawi jej samej i wesprze j Ģ w tej trudnej chwili. By ę mo Ň e zrozumie jej post ħ powanie, je Ļ li

opowie mu o tym, jak została sprzedana do Stornes, opowie o brutalno Ļ ci Johana, o Ň yciu

pozbawionym miło Ļ ci, pełnym rozpaczy, samotno Ļ ci i... nienawi Ļ ci. O rado Ļ ci ze spotkania z

Jo, który obdarzył j Ģ tym wszystkim, o czym zawsze marzyła i za czym t ħ skniła.

Przynajmniej tak jej si ħ wtedy wydawało, bo nie u Ļ wiadamiała sobie, Ň e wi ħ cej w tym było

po ŇĢ dania i ch ħ ci zemsty ni Ň prawdziwej miło Ļ ci. Ale byłam przecie Ň wtedy taka młoda,

broniła si ħ w my Ļ lach. Dopiero pó Ņ niej, kiedy spotkałam Havarda, zrozumiałam, czym

naprawd ħ jest miło Ļę .

Mo Ň e m ĢŇ j Ģ zrozumie i zechce jej wybaczy ę , o ile zatai epizod z Torgrimem i nie wyjawi

mu całej prawdy o zmarłym synku. Bo tego Havard nie mo Ň e si ħ dowiedzie ę ! Zdawała sobie

dogł ħ bnie spraw ħ z tego, Ň e ta tajemnica nie wytrzymałaby konfrontacji z rzeczywisto Ļ ci Ģ .

Nie wiedziała, ile czasu upłyn ħ ło od chwili, gdy znalazła si ħ w sypialni. Ockn ħ ła si ħ

dopiero, gdy usłyszała dzwon wzywaj Ģ cy wszystkich pracuj Ģ cych we dworze ludzi na obiad.

Wstała skostniała z zimna. Zakr ħ ciło jej si ħ w głowie, zanim wi ħ c skierowała swe kroki do

stoj Ģ cej w naro Ň niku miednicy, stała przez moment nieruchomo, trzymaj Ģ c si ħ łó Ň ka. Chłodna

woda, któr Ģ obmyła twarz, orze Ņ wiła j Ģ nieco. Upi ħ ła włosy, poprawiła fryzur ħ . Własne

odbicie w lustrze wstrz Ģ sn ħ ło ni Ģ . Ledwie poznała swoj Ģ przera Ņ liwie blad Ģ twarz.

Poszczypała si ħ wi ħ c w policzki, by cera nabrała rumie ı ców. Teraz musi robi ę dobr Ģ min ħ do

złej gry, przynajmniej podczas obiadu. Potem poprosi Havarda na gór ħ do sypialni i opowie

mu wszystko. Postanowiła bowiem, Ň e najpierw omówi t ħ spraw ħ z m ħŇ em. Pozostawało

mie ę nadziej ħ , Ň e Havard wesprze j Ģ , kiedy b ħ dzie musiała podj Ģę rozmow ħ z Sivertem i jego

narzeczon Ģ nieco pó Ņ niej w ci Ģ gu dnia.

Przez moment jej spojrzenie pow ħ drowało w stron ħ ciemnego fiordu, który kusił i wabił.

Wydał jej si ħ tak cudownie spokojny. Pomy Ļ lała jednak znowu, Ň e nawet je Ļ li zamkn Ģ si ħ nad

ni Ģ wody fiordu, problem nie zniknie. Najpierw musi ponie Ļę konsekwencje swoich czynów.

Nie miała poj ħ cia, jak zmieni si ħ jej Ň ycie, gdy minie ten dzie ı . Brakło jej sił, by o tym

my Ļ le ę . Tak czy inaczej musi wpierw przej Ļę przez piekło.

Gdy tylko pojawiła si ħ w izbie, zorientowała si ħ , Ň e Sivert zd ĢŇ ył ju Ň wszystkim

opowiedzie ę wielk Ģ nowin ħ . Stał na Ļ rodku i z wypiekami na twarzy i błyszcz Ģ cymi oczami

obejmował Tordhild ramieniem. Tu przynajmniej skupił na sobie uwag ħ wszystkich i wie Ļę ,

któr Ģ oznajmił, spotkała si ħ z zupełnie inn Ģ ni Ň jej reakcj Ģ . S Ģ dz Ģ c po Sivercie jednak, i tego

było mu mało. U Ļ miechy zgromadzonych w izbie domowników i słu Ň by nie były całkiem

szczere, a nastrój o wiele bardziej oficjalny, ni Ň mo Ň na by oczekiwa ę w chwili, gdy dziedzic

dworu oznajmia, Ň e kolejny spadkobierca jest w drodze. Wszyscy zdawali sobie doskonale

spraw ħ z tego, jakie problemy niesie z sob Ģ wybór takiej, a nie innej mał Ň onki, pomimo jej

sympatycznej powierzchowno Ļ ci i urody. Spodziewali si ħ , Ň e mo Ň e doj Ļę do ostrego

konfliktu. A na dodatek dziewczyna jest w ci ĢŇ y!

- Mo Ň esz pogratulowa ę , babciu - u Ļ miechn Ģ ł si ħ Havard do Mali. - Z tego, co

zrozumiałem, b ħ dziesz mie ę wnuka.

- Tak, Sivert wspomniał mi ju Ň o tym - odpowiedziała Mali, staraj Ģ c si ħ nada ę swojemu

głosowi spokojne brzmienie.

- Nie wiem jednak, czy mama si ħ ucieszyła - wszedł jej w słowo Sivert, wbijaj Ģ c w ni Ģ

swój wzrok. - Bo gdy si ħ o tym dowiedziała, wyszła za drzwi bez słowa, blada, jakby

zobaczyła upiora. Odniosłem wra Ň enie, Ň e wie Ļę o dziecku była dla niej bardziej szokiem ni Ň

radosn Ģ nowin Ģ - dodał z wyra Ņ nym wyrzutem w głosie.

- Wydaje mi si ħ , Ň e to wielka rado Ļę - odezwała si ħ Ingeborg, stawiaj Ģ c jedzenie na stół. -

Chocia Ň zupełnie nie potrafi ħ sobie wyobrazi ę , Ň e b ħ dziesz babci Ģ , Mali.

- Pewnie dlatego mama zaniemówiła, Sivert - za Ļ miał si ħ dobrotliwie Havard. - Zdaje si ħ ,

Ň e trudno jej si ħ z tym pogodzi ę .

Obj Ģ ł Mali i u Ļ miechaj Ģ c si ħ do niej, dodał:

- B ħ dziesz najpi ħ kniejsz Ģ babci Ģ w całej naszej parafii. A ja dziadkiem. Bo chyba

pozwolisz, Ň e b ħ d ħ nim dla tego male ı stwa, mimo Ň e nie jestem twoim rodzonym ojcem? -

zapytał, odwracaj Ģ c si ħ do Siverta.

- Oczywi Ļ cie, Ň e b ħ dziesz dziadkiem - odwzajemnił mu si ħ u Ļ miechem Sivert. - Lepszego

nie mo Ň na sobie wymarzy ę .

Jego słowa sprawiły Havardowi przyjemno Ļę . Mali poznała to po jego minie. Nie mogła

jednak poj Ģę , Ň e przyj Ģ ł to wszystko z takim spokojem. Przecie Ň wiedział, Ň e Tordhild nie

mo Ň e zosta ę gospodyni Ģ w Stornes. Rozmawiali wszak o tym. Wszystko by było inaczej,

gdyby Sivert przyprowadził jak Ģ kolwiek inn Ģ dziewczyn ħ . Wtedy rzeczywi Ļ cie ten dzie ı

mógłby by ę radosnym Ļ wi ħ tem. Ale w takiej sytuacji...

Mali przełkn ħ ła Ļ lin ħ , usiłuj Ģ c si ħ u Ļ miechn Ģę , ale cho ę bardzo si ħ starała, jej twarz

wykrzywiła si ħ w grymasie. Mdliło j Ģ od zapachu jedzenia, w Ň oł Ģ dku palił j Ģ ogie ı . Miała

nadziej ħ , Ň e Sivert wstrzyma si ħ nieco z ogłaszaniem wszem wobec nowiny o dziecku, cho ę z

drugiej strony nie zaskoczyło j Ģ to, bo zawsze był bardzo spontaniczny i szczery. Najch ħ tniej

pewnie stan Ģ łby na ko Ļ cielnym wzgórzu i wykrzykiwał, ile tchu w piersiach, Ň e Tordhild

spodziewa si ħ dziecka. Bo dla niego był to dowód ich wielkiej miło Ļ ci. Mali rozumiała go i

tym bardziej jej to dokuczało.

- Ja... ucieszyłam si ħ , Sivert - powiedziała cicho i by unikn Ģę jego wzroku, pospiesznie

zacz ħ ła pomaga ę przynosi ę jedzenie. - Tylko Ň e troch ħ mnie zaskoczyłe Ļ - dodała. - Nie

spodziewałam si ħ ...

- My te Ň nie przypuszczali Ļ my... - odezwała si ħ Tordhild i przytuliła si ħ do Siverta

zarumieniona. - Chcieli Ļ my najpierw si ħ pobra ę , a dopiero potem mie ę dzieci.

Rozmawiali Ļ my przecie Ň o tym, prawda, Sivert? - dodała, podnosz Ģ c na niego swoje du Ň e,

pi ħ kne oczy.

- Tylko Ň e nie zd ĢŇ yli Ļ my - odparł Sivert beztrosko. - Ale teraz przyspieszymy nieco Ļ lub,

Ň eby Ļ była przyzwoit Ģ m ħŇ atk Ģ , kiedy urodzisz male ı stwo - u Ļ miechn Ģ ł si ħ i z miło Ļ ci Ģ

poklepał j Ģ delikatnie po brzuchu. - Nie musimy mie ę wystawnego wesela, wi ħ c chyba da si ħ

wszystko przygotowa ę do Ļę szybko, prawda, mamo?

- Który to miesi Ģ c, Tordhild? - zapytała Mali, nie odpowiadaj Ģ c na pytanie Siverta.

Od chwili, gdy dowiedziała si ħ o ci ĢŇ y Tordhild, dr ħ czyła j Ģ niepewno Ļę , czy ci ĢŇ a nie jest

bardziej zaawansowana, ni Ň mo Ň na by wnioskowa ę z wygl Ģ du dziewczyny. W tak młodym

wieku cz ħ sto długo nie wida ę , Ň e dziewczyna spodziewa si ħ dziecka. Mali panicznie si ħ

obawiała, Ň e b ħ dzie za pó Ņ no na przerwanie ci ĢŇ y. O ile w ogóle młodzi zechc Ģ posłucha ę , Ň e

to jedyne rozwi Ģ zanie. Je Ļ li wyjawi im prawd ħ , zrozumiej Ģ chyba? Ale usuni ħ cie płodu nie

jest prostym i całkiem bezpiecznym zabiegiem, poza tym niedozwolonym przez prawo.

Najcz ħĻ ciej zajmowały si ħ tym kobiety, które nie miały Ň adnej wiedzy medycznej. Dlatego

te Ň nierzadko zabiegi te ko ı czyły si ħ Ņ le dla niedoszłych matek.

Mali przeszły ciarki po plecach. B ħ dzie musiała przekona ę akuszerk ħ , by jej pomogła,

cho ę dobrze wiedziała, Ň e ta nigdy si ħ tym nie zajmowała. Była przeciwna zabijaniu

nienarodzonych, mimo Ň e okazywała wielkie serce wszystkim słu ŇĢ cym i innym

wykorzystanym i zgwałconym kobietom. Bardziej ni Ň ktokolwiek zdawała sobie spraw ħ z

niebezpiecze ı stwa takiego zabiegu. Poza tym wiedziała, Ň e straciłaby prawo wykonywania

zawodu akuszerki, gdyby wyszło na jaw, Ň e si ħ tym zajmuje. Je Ļ li jednak Mali zwierzyłaby

si ħ jej, jak si ħ sprawy maj Ģ ... Nie mogłaby odmówi ę pomocy, a mo Ň e...

- Nie jestem tego całkiem pewna - odparła Tordhild cicho, spuszczaj Ģ c wzrok. - Ale... na

pewno min ħ ły ju Ň trzy miesi Ģ ce.

A wi ħ c ci ĢŇ a jest bardziej zaawansowana, ni Ň Mali przypuszczała. Nie było czasu do

stracenia!

- Obiad na stole - przerwała Ane, na której policzkach malowały si ħ rumie ı ce od długiego

stania przy piecu.

Wszyscy zasiedli wokół stołu i rozmowa wreszcie zeszła na inne tematy ni Ň ci ĢŇ a

Tordhild. Mimo wszystko we dworze s Ģ wa Ň niejsze sprawy ni Ň dziecko w drodze, nawet je Ļ li

jego ojcem jest dziedzic Stornes.

- Kiedy sprowadzimy owce z hali? - zapytał Aslak z pełnymi ustami i spojrzał na

Havarda.

- Niech si ħ jeszcze troch ħ popas Ģ - odparł Havard. - Jest taka ładna pogoda, a Ň trudno

uwierzy ę , Ň e to ju Ň pa Ņ dziernik.

- Pogoda mo Ň e si ħ szybko zmieni ę - mrukn Ģ ł O1av. - A przecie Ň owce trzeba jeszcze

wyk Ģ pa ę i ostrzyc, zanim zdecydujemy, które przeznaczymy na ubój, a które zostan Ģ w

oborze na zim ħ . To wszystko wymaga czasu - dodał, nakładaj Ģ c sobie na talerz ryb ħ z

półmiska.

- Wiem - odparł Havard. - Jeszcze troch ħ i zabierzemy si ħ za to. Ale chyba nie w tym

tygodniu. W Innstad te Ň na razie nie sprowadzili owiec z górskich pastwisk, a to znaczy, Ň e

stary gospodarz nie spodziewa si ħ zmiany pogody jeszcze przez jaki Ļ czas.

- Pozostało tylko par ħ dni do pełni - wtr Ģ ciła Ane. - Powinni Ļ my by ę ju Ň po uboju, nim

ksi ħŇ yca zacznie ubywa ę , bo inaczej, jak wiadomo, nie napełnimy garnków...

- Do tej pory b ħ dziemy gotowi - odpowiedział spokojnie Havard. - Wszystko si ħ jako Ļ

uło Ň y.

Tak, do tej pory uporamy si ħ z ubojem owiec - my Ļ lała Mali, czuj Ģ c, jak jedzenie ro Ļ nie jej

w ustach. Ale co z Sivertem i Tordhild? Czy ich sprawa te Ň si ħ uło Ň y?

Mali zerkn ħ ła na Havarda, który tak był pochłoni ħ ty jedzeniem, Ň e nie zauwa Ň ył jej

spojrzenia. Włosy jak zwykle opadały mu na czoło. Mali poczuła, jak Ļ ciska j Ģ w gardle, gdy

przypomniała sobie o rozmowie, jak Ģ musi z nim przeprowadzi ę . Zamierzała poprosi ę go, by

przyszedł po obiedzie do sypialni, ale zorientowała si ħ , Ň e m ħŇ czy Ņ ni s Ģ zaj ħ ci zaganianiem

krów do obory, z czym uporaj Ģ si ħ pewnie dopiero przed podwieczorkiem. Niech wi ħ c b ħ dzie

i tak. Porozmawia z Havardem po podwieczorku, a potem czeka ich osobna rozmowa z

Sivertem i Tordhild. O ile Havard zgodzi siej Ģ wesprze ę ...

Na chwil ħ Mali zacisn ħ ła piek Ģ ce powieki i zapragn ħ ła nie Ň y ę .

Natkn ħ ła si ħ na Havarda w korytarzu, kiedy niosła z piwnicy mleko na podwieczorek.

Aslak i O1av zd ĢŇ yli ju Ň wej Ļę do izby. Nie udało jej si ħ porozmawia ę z m ħŇ em po obiedzie,

bo m ħŇ czy Ņ ni spieszyli si ħ po jedzeniu, by doko ı czy ę rozpocz ħ t Ģ prac ħ , nie zd ĢŇ yła wi ħ c mu

o niczym powiedzie ę .

- Zastanawiam si ħ , czy... - odezwała si ħ Mali, a r ħ ce, w których trzymała dzbanek z

mlekiem, zadr Ň ały. - Chciałam z tob Ģ porozmawia ę - dodała, zerkaj Ģ c po Ļ piesznie na

Havarda. - Na osobno Ļ ci. Mógłby Ļ przyj Ļę do sypialni zaraz po podwieczorku?

- Zrobiłem co Ļ nie tak? - zapytał Havard, obejmuj Ģ c Ň on ħ . - ń le wygl Ģ dasz. Jeste Ļ taka

blada. Zauwa Ň yłem, Ň e prawie nie tkn ħ ła Ļ obiadu. Co Ļ ci ħ martwi? Zdenerwowała Ļ si ħ

Sivertem? Tym, Ň e spodziewaj Ģ si ħ dziecka?

- Tak, to, o czym chc ħ porozmawia ę , ma poniek Ģ d z tym zwi Ģ zek - odparła Mali

wymijaj Ģ co. - Ale chc ħ , Ň eby Ļ my o tym pomówili w cztery oczy. Bo to... To zupełnie nie

nadaje si ħ ...

Zachwiała si ħ i gdyby Havard jej nie przytrzymał, upu Ļ ciłaby dzbanek z mlekiem.

- Rozumiem, Ň e ta wiadomo Ļę ci ħ bardzo zaskoczyła - odrzekł i pogłaskał j Ģ po policzku. -

Wystarczaj Ģ cym zmartwieniem było dla ciebie ju Ň to, Ň e wybranka Siverta jest Cygank Ģ . Ale

przecie Ň to nie koniec Ļ wiata, Mali! Ludzie pewnie b ħ d Ģ troch ħ gada ę , ale to dla nas nie

nowina. Prze Ň yli Ļ my to ju Ň wcze Ļ niej nie raz, ty i ja. Ale póki jeste Ļ my razem...

Wła Ļ nie, pomy Ļ lała Mali. Póki jeste Ļ my razem, stawimy temu czoło. Nie była jednak

pewna, czy po tym, co musi powiedzie ę Havardowi, nadal b ħ d Ģ razem.

- Przyjdziesz na gór ħ po podwieczorku?

Boge Anne-Lise - Grzech pierworodny 11 - Zerwanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: