Autohipnoza.pdf

Autohipnoza

Poniższy tekst jest fragmentem szerszej publikacji Janusza Jędrzejczyka pt. "Autohipnoza -

alchemia wewnętrznej przemiany". Autor prezentuje w nim techniki autohipnozy jako

skuteczne narzędzie autoterapii i rozwijania swoich możliwości.

Przedstawione trzy ćwiczenia prezentują autohipnozę jako formę relaksacji, która

doprowadza do pewnych odmiennych (działających konstruktywnie i twórczo) stanów

świadomości.

Janusz Konrad Jędrzejczyk

AUTOHIPNOZA - ALCHEMIA WEWNĘTRZNEJ PRZEMIANY

Do czego może nam się przydać autohipnoza?

Wielu z nas żyje w stresie i przez to miewamy kłopoty z koncentracją, nie możemy się

skupić, zapominamy o różnych rzeczach, bywamy nerwowi, rozkojarzeni i myślimy, że

dobrze by było gdyby to się zmieniło.

Czasami czujemy zmęczenie, brakuje nam energii, a praca czy nauka bywa tak

wyczerpująca,

że po południu nie mamy na nic ochoty, pragniemy tylko usiąść, albo położyć się, odpocząć

i mieć święty spokój.

Niektórzy z nas mogą mieć kłopoty w kontaktach z innymi, z nieśmiałością i stresem

odczuwanym w kontaktach z szefem, pracodawcą, współpracownikami czy przedstawicielami

płci przeciwnej. Być może sama myśl o egzaminie, czy załatwieniu czegoś w jakimś urzędzie

niektórych z nas stresuje - a może inni nas nie doceniają, źle odczytują nasze intencje i z

tego

powodu mamy różne stresujące przeżycia.

Niektórzy z nas mają też problemy z zaśnięciem, tak, że kiedy zbliża się wieczór zaczynamy

się niepokoić, że znów nie będziemy mogli zasnąć i martwimy się, że znów się nie wyśpimy,

musimy połknąć tabletkę aby zasnąć a i tak śpimy niespokojnie, wielokrotnie budząc się w

nocy i znów nie możemy zasnąć lub nasz sen bywa nerwowy i niespokojny.

Wtedy rano rzadko budzimy się w dobrej formie i nie czujemy się najlepiej, przez to

popołudniu też często nie czujemy się dobrze i odczuwamy zmęczenie.

Być może w takim wypadku nie potrafimy sobie nawet wyobrazić jak by to było, gdyby

zasypianie obywało się bez problemów, gdyby wieczorem towarzyszyło nam odczucie

zadowolona i szczęścia, że nadchodzi czas snu wiedząc, Se zaśniemy łatwo i przyjemnie, sen

będzie głęboki i spokojny tak, że obudzimy się po nim w doskonałym nastroju,

doświadczając

odświeżenia a sam sen będzie przyjemnością. Jednak dzięki autohipnozie może stać się to

faktem.

Wielu z nas pragnie odczuwać spokój, mieć jasny zrównoważony umysł, który bez

problemów radzi sobie w codziennych sytuacjach bez rozproszenia, nerwowości, bez obaw –

i to łatwo może stać się rzeczywistością dzięki autohipnozie.

Pomyślmy jak by to było, odczuwać kiedy chcemy spokój, zrelaksowanie, mieć jasny umysł,

poczucie przenikającej nas przyjemnej energii nie powodującej nerwowości sprawiającej, że

odczuwamy radość z zajmowania się różnymi przyjemnymi rzeczami, znajdując w tym

odpoczynek.

Być może teraz myślimy, że to nieosiągalne marzenie, jednak to może łatwo i

przyjemnie stać się naszą codziennością dzięki autohipnozie. Możemy być cały czas pełni

relaksu, spokoju, energii i cieszyć się życiem.

Wielu z nas, kiedy zaczyna praktykować autohipnozę, dziwi się jakie to łatwe i naturalne, jak

łatwo cieszyć się życiem i czuć się doskonale w każdych okolicznościach. Opanowując

autohipnozę szybko zapominamy o ciągłym znużeniu, napięciach i nerwowości, kawie i

innych stymulantach nadwerężających nasze nerwy, przekonujemy się, że spokój i dobre

samopoczucie to stan naturalny i po pewnym czasie trudno jest nam uwierzyć, że przez tyle

lat mogło było inaczej.

Pomyślmy jak by to było gdyby ludzie zawsze widzieli w nas miłą, przyjazną, kompetentną

osobę, odnosili się do nas życzliwie z wyrozumiałością i sympatią, zawsze nas doceniając,

widząc w nas kogoś z kim naprawdę warto mieć dobre relacje – tak może się stać i dziać się

zawsze kiedy zrozumiemy i zaczniemy stosować autohipnozę.

Być może niektórzy z nas myślą teraz, że to nieosiągalne marzenie. Kiedy jednak zaczniemy

ćwiczyć przekonujemy się, że jest to możliwe i łatwiejsze do osiągnięcia niż sądziliśmy.

Autohipnoza może sprawić, że stanie się to faktem i to szybciej niż przypuszczamy. (...)

Różnica między hipnozą, autohipnozą a zbliżonymi stanami, które wielokrotnie w ciągu dnia

osiągamy w sposób naturalny polega tylko na tym, że w stanach hipnotycznych nasza

świadomość jest ukierunkowana i naturalnie skupiona na tym co w danej chwili robimy.

Ogólnie można powiedzieć, że stan autohipnozy jest stanem hipnotycznym wywołanym

samodzielnie.

Przykładowo tzw. stan alfa osiągany w wyniku samodzielnego treningu metodą Silvy jest

niewątpliwie stanem autohipnozy, podobnie rzecz ma się z treningiem autogennym Shultza

i wieloma innymi tego typu metodami.

Subiektywny odbiór stanu autohipnozy zależy od wielu czynników; nastawienia, oczekiwań,

wyobrażeń, metody jego osiągania itp. Ten fakt może niektórym osobom przeszkadzać w

treningu szczególnie kiedy ich wyobrażenia na temat autohipnozy są fantastyczne,

wykoncypowane na podstawie opisów jakiś szczególnych przypadków, czy szczególnych

doznań jakie mogą się wiązać z tym stanem.

Dobrze jest jasno sobie uświadomić, że stan autohipnozy jest przede wszystkim

stanem odprężenia i mimo iż mogą się z tym wiązać różne szczególne doznania

czy odczucia to nie stanowią one istoty autohipnozy i nie muszą mieć żadnego związku

z głębokością tego stanu.

Kiedy odprężamy się, wiele doznań jakie się pojawiają ma związek z uwalnianiem się od

różnych napięć i niekiedy mogą one przybierać różne spektakularne formy np. wrażenia

zapadania, wirowania, kołysania, pulsowania, wyginania ciała i wiele innych. Takie doznania

niekiedy robią wrażenie, jednak zazwyczaj pojawiają się tylko na początku. Kiedy uwolnimy

się od napięć większość z tych wrażeń zanika, a stan autohipnozy staje się bardziej

klarowny,

naturalny, odczuwalny jest jako miłe, spokojne odprężenie, bez żadnych spektakularnych

wrażeń.

Kiedy przestają się pojawiać różne dziwne wrażenia a pozostaje tylko czyste

przyjemne odprężenie jest to oznaka ustabilizowania się transu, czasami błędnie brana za

spłycenie się go. W rzeczywistości po wystąpieniu różnych spektakularnych doznań

opisanych wyżej stan staje się naturalny, a tego typu doznania przestają się pojawiać

następuje pogłębienie transu. Może być też tak, że pewne doznania będą się pojawiały

często

w trakcie wchodzenia w trans, co może się wiązać z tym, że pewne napięcia ciągle powstają

w naszym codziennym życiu i wchodząc w trans uwalniamy się od nich - zazwyczaj jednak

kiedy oswoimy się z transem i nauczymy odprężać się tych doznań jest mniej a wszystko

przebiega spokojniej.(...)

Pojedyncza sesja nie powinna trwać dłużej niż 10 - 20 minut a przerwy między nimi nie

powinny być dłuższe niż pięć minut.

Kiedy już przyjmiemy odpowiednią pozycje i upewnimy się, Se jest ona wygodna,

powinniśmy rozluźnić się i uspokoić po czym wykonać kilka wolnych głębokich oddechów i

skupić się na ćwiczeniach.

Poniżej przedstawiam podstawową instrukcję opracowaną przez Rhodesa wraz z jej

omówieniem i analizą różnych jej elementów, jednak zanim przystąpimy do opanowywania

tej metody opiszę jeszcze cztery dodatkowe ćwiczenia przygotowujące. Opanowanie tych

ćwiczeń pozwoli nam rozwinąć doświadczenia związane z poszczególnymi elementami

procedury Rhodesa a przez to lepiej je zrozumieć i bez żadnych niejasności zastosować je w

trakcie nauki.

Tak naprawdę, każde z tych ćwiczeń stosowane we właściwy sposób odpowiednio długo

wprowadza nas naturalnie w stan autohipnozy. Wchodzenie w hipnozę czy autohipnozę

poprzez skupienie na obserwacji oddechu, koncentrację na jakimś odczuciu, jakiejś części

ciała, czy określonym bodźcu jest jedną z dobrze znanych metod indukcji transu w praktyce

hipnozy. Jak widać metoda Rhodesa wykorzystuje te elementy i być może właśnie dlatego

jest ona tak niezwykle skuteczna i szybka w nauce.

Ćwiczenie pierwsze – pogłębione oddychanie relaksacyjne

Kładziemy się na wznak, ręce swobodnie ułożone wzdłuż ciała, oczy zamknięte, ciało

rozluźnione. Przez chwilę leżymy spokojnie aby rozluźnić się, uspokoić i upewnić, że pozycja

jest wygodna i zrelaksowana, po czym przenosimy uwagę na nasz oddech i zaczynamy go

pogłębiać, przechodząc do wolnego, głębokiego, płynnego oddychania.

Należy pamiętać, aby nie napinać się, ani nie przyspieszać oddechu, tylko dbać o jego

płynność i naturalność. Oddech nie powinien być przesadnie głęboki aby nie stwarzać

sztucznych napięć, powinien jednak być maksymalnie pogłębiony w naturalnych

granicach.

Może nam w tym pomóc wyobrażenie, że wdychając napełniamy całe nasze ciało wodą od

stóp do czubka głowy na wdechu, a na wydechu, Se woda łagodnie spływa od czubka głowy

do stóp.

Na początku powinniśmy skupiać się tylko na samym oddechu, wyobrażenia możemy

spróbować po kilku próbach aby nadać płynność i łagodność oddechowi, kiedy skupiamy się

na ćwiczeniu.

Pamiętajmy jednak, że wyobrażenie jest tylko narzędziem, które ma nam pomóc, a nie

celem samym w sobie i jako takie nie jest konieczne (chociaż może być użyteczne).

Kiedy po jakimś czasie osiągniemy już pewną płynność, lekkość i naturalność takiego

pogłębionego, wolnego oddechu utrzymując go powinniśmy zacząć więcej uwagi poświęcać

rozluźnieniu.

Postarajmy się na miękkim płynnym wydechu rozluźniać wszystkie mięśnie naszego ciała.

Może nam w tym pomóc wyobrażenie, że na każdym wydechu zapadamy się w podłoże,

stajemy się bezwładni i ciężcy.

W pierwszym rzędzie powinniśmy pozwolić na wydechu rozluźnić się mięśniom brzucha a

następnie stopniowo całemu ciału (wydech jest biernym aktem – o ile go nie przyśpieszamy

nie wymagającym napinania mięśni, wystarczy pozwolić im się naturalnie rozluźnić).

Jeśli nie przyśpieszamy oddechu, ani nie zwalniamy go nadmiernie, mięśnie brzucha w

naturalny sposób się rozluźniają i powinniśmy na to zwrócić uwagę. Kiedy wdychamy

miękko i płynnie również nie powinno to stwarzać w tej okolicy żadnych napięć i na tym

powinniśmy skupić się przez pewien czas, aż nasz brzuch przyjemnie się rozluźni, po czym

powinniśmy rozszerzyć to rozluźnianie z każdym wydechem na całe ciało i w ten sposób

powinniśmy kontynuować przez kilka minut takie oddychanie pozwalając pogłębiać się

rozluźnieniu.

Przez jakiś czas powinniśmy skupić się tylko na tym ćwiczeniu powtarzając je regularnie,

aż rozwiniemy związane z tym doświadczenia, pogłębimy rozluźnienie i osiągniemy w nim

pewną naturalność. Dzięki niemu możemy uwolnić się od napięć i rozwinąć wewnętrzny

spokój. Kilka minut takiego ćwiczenia może nas doskonale odświeżyć, zrelaksować i dodać

energii, może też sprawić, że uspokoimy się przed snem.

Wykonywanie ćwiczeń oddechowych przed relaksacją czy autohipnozą pozwala nam głębiej

się odprężyć i znacznie poprawia jakość relaksacji. Poprzez nie możemy rozwinąć naszą

zdolność relaksacji i nauczyć się odpoczywać, dlatego dobrze jest poświęcić im kilka dni

zanim przejdziemy do nauki autohipnozy metoda Rhodesa, dzięki temu dalsza nauka będzie

przebiegała łatwiej i efektywniej.

Ćwiczenie Drugie – naturalne oddychanie relaksacyjne

Przejdź do tego ćwiczenia bezpośrednio po wcześniejszym, kiedy jesteś już rozluźniony,

spokojny a twój oddech jest zrelaksowany. Przestajemy świadomie pogłębiać oddech,

relaksujemy się pozwalając oddechowi stać się zupełnie naturalnym, dbając o to, aby go nie

przyspieszać, nie blokować i świadomie nie dopuszczać aby pojawiały się w nim napięcia,

tylko aby był miękki, naturalny i zrelaksowany.

Szczególną uwagę zwracamy na wydech dbając aby był naturalny i spokojny, relaksując się

na każdym wydechu. Oddychamy w ten sposób przez pewien czas, aż poczujemy się

zupełnie

odprężeni. Takie naturalne relaksacyjne oddychanie może być szczególnie użyteczne w

momencie zasypiania, pozwalając nam zasnąć w zrelaksowany sposób i poprawiając jakość

naszego snu.

Ćwiczenie Trzecie - Uspokojenie przez koncentracje na splocie słonecznym

Do tego ćwiczenia możesz przejść bezpośrednio z poprzedniego ćwiczenia. Przenieś uwagę

na splot słoneczny (obszar między końcem mostka a pępkiem), łagodnie go rozluźnij

i delikatnie skup się na wrażeniach jakie tam odczuwasz. Pozostając odprężony i skupiony na

splocie słonecznym oddychaj miękko i naturalnie pozwalając wzrastać odprężeniu

i spokojowi.

Kiedy w ten sposób odprężasz się i uspokajasz, mogą pojawić się różne wrażenia

związane z odprężeniem i możesz zacząć odczuwać przyjemne delikatne ciepło w splocie

słonecznym, promieniujące do wnętrza i rozluźniające narządy wewnętrzne. Odprężaj się tak

przez pięć, dziesięć minut, aż zupełnie się uspokoisz. Jeśli mimo ćwiczeń rozciągających

nadal czujesz się niespokojny, dobrze jest przez kilka minut skupić się na tym ćwiczeniu

przed sesją autohipnozy, aby rozwinąć spokój i nadać im właściwą efektywność, a kiedy już

osiągniesz spokój i odprężenie jeszcze raz wykonaj ćwiczenia rozciągające aby odświeżyć

umysł.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: