Stanisław Trębecki - Wilk i baranek.pdf - Dzieci i młodzież - noczbrodni

Wilk i baranek

Racyja mocniejszego zawsze lepsza bywa.

Zaraz wam tego dowiodę.

Gdzie bieży krynica żywa,

Poszło jagniątko chlipać sobie wodę.

Wilk tam na czczo nadszedłszy, szukając napaści,

Rzekł do baraniego syna:

«I któż to zaśmielił waści,

Że się tak ważysz mącić mój napitek?

Nie ujdzie ci bez kary tak bezecna wina».

Baranek odpowiada, drżąc z bojaźni wszytek:

«Ach, panie dobrodzieju, racz sądzić w tej sprawie

Łaskawie.

Obacz, że niżej ciebie, niżej stojąc zdroju

Nie mogę mącić pańskiego napoju».

«Cóż? Jeszcze mi zadajesz kłamstwo w żywe oczy?!

Poczekaj no, języku smoczy,

I tak rok-eś mię zelżył paskudnymi słowy».

«Cysiam jeszcze, i na tom poprzysiąc gotowy,

Ze mnie przeszłego roku nie było na świecie».

«Czy ty, czy twój brat, czy który twój krewny,

Dość, że tego jestem pewny,

Ze wy mi honor szarpiecie;

Psy, pasterze i z waszą archandyją całą

Szczekacie na mnie, gdzie tylko możecie.

Muszę tedy wziąć zemstę okazałą».

Po tej skończonej perorze

Łapes jak swego i zębami porze.

STANISŁAW TREMBECKI

Stanisław Trębecki - Wilk i baranek.pdf