056.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 56

JEDNOŚĆ WSZECHŚWIATOWA

B óg jest jednością. Bóstwo jest wszechstronnie skoordynowane. Wszechświat wszechświatów

jest jednym, wielkim, scalonym mechanizmem, który kontrolowany jest absolutnie przez jeden

nieskończony umysł. Domeny fizyczne, intelektualne i duchowe wszechświatowego stworzenia

są ze sobą bosko związane. To, co doskonałe i to, co niedoskonałe jest ściśle związane ze sobą i

dlatego też może skończona, ewolucyjna istota, wznieść się do Raju, posłuszna poleceniu Ojca

Uniwersalnego: „Bądźcie więc doskonali, nawet tak, jak ja doskonały jestem”.

Wszystkie zróżnicowane poziomy stworzenia są zjednoczone w planach i administracji

Architektów Wszechświata Nadrzędnego. Dla ograniczonych umysłów czasowo-przestrzennych

śmiertelników wszechświat może przedstawiać wiele problemów i sytuacji, które pozornie są

wyrazem dysharmonii i ukazują brak efektywnej koordynacji; jednak ci z nas, którzy potrafią

dostrzec rozległe obszary fenomenu wszechświata i którzy są bardziej doświadczeni w sztuce

znajdowania podstawowej jedności, stanowiącej fundament twórczej różnorodności, oraz w

odkrywaniu boskiej jednolitości, rozciągającej się na całe to funkcjonowanie wielorakości, lepiej

dostrzegają jeden Boski cel, jak uwidacznia się on we wszystkich, różnorodnych przejawach

wszechświatowej energii stwórczej.

1. KOORDYNACJA FIZYCZNA

Kreacja fizyczna albo materialna nie jest nieskończona, ale jest doskonale skoordynowana.

Istnieje siła, energia i moc, ale wszystkie one mają jedno pochodzenie. Siedem

superwszechświatów wydaje się wykazywać dwoistość; wszechświat centralny troistość, ale Raj

ma pojedynczą budowę. I Raj jest aktualnym źródłem wszystkich wszechświatów materialnych

– przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Jednak takie kosmiczne wywodzenie się jest

zdarzeniem wieczności ; w żadnym czasie – przeszłym, teraźniejszym czy przyszłym – ani

przestrzeń ani kosmos materialny nie wywodzą się z centralnej Wyspy Światłości. Raj

funkcjonuje jako źródło kosmosu wcześniej niż przestrzeń i przed czasem; dlatego jego

pochodne wydawałyby się osierocone w czasie i przestrzeni, gdyby nie wyłoniły się poprzez

Absolut Nieuwarunkowany, ich ostateczną skarbnicę w przestrzeni oraz objawiciela i regulatora

w czasie.

Absolut Nieuwarunkowany podtrzymuje wszechświat fizyczny, podczas gdy Bóstwo-Absolut

sprawuje znakomitą kontrolę nadrzędną całej rzeczywistości materialnej; a oba absoluty są

funkcjonalnie zjednoczone przez Absolut Uniwersalny. Taka spoista współzależność

wszechświata materialnego najlepiej rozumiana jest przez wszystkie osobowości – materialne,

morontialne, absoniczne czy duchowe – dzięki obserwowaniu reagowania grawitacyjnego całej,

prawdziwie materialnej rzeczywistości, na ześrodkowanie grawitacji w Raju dolnym.

Unifikacja grawitacyjna jest powszechna i niezmienna; oddziaływanie czystej energii tak

samo jest powszechne i nieuchronne. Czysta energia (siła podstawowa) i czysty duch zupełnie

nie reagują na grawitację. Te siły pierwotne, tkwiące w Absolutach, są osobiście kontrolowane

przez Ojca Uniwersalnego; stąd cała grawitacja koncentruje się w osobistej obecności Rajskiego

Ojca, Ojca czystej energii i czystego ducha, oraz w jego nadmaterialnym miejscu pobytu.

Czysta energia jest protoplastką wszystkich relatywnych, nieduchowych, funkcjonalnych

rzeczywistości, podczas gdy czysty duch jest potencjałem Boskiej i bezpośredniej kontroli

nadrzędnej wszystkich podstawowych systemów energii. I obie te rzeczywistości, tak

różnorodne jak przejawiają się w przestrzeni i jak są dostrzegalne w biegu czasu,

skoncentrowane są w osobie Rajskiego Ojca. W nim są jednością – muszą być zjednoczone –

ponieważ Bóg jest jeden. Osobowość Ojca jest absolutnie zjednoczona.

W nieskończonej naturze Boga Ojca nigdy nie może zaistnieć dwoistość rzeczywistości,

takich jak fizyczna i duchowa; ale jak tylko patrzymy na to oddaleni od poziomów

nieskończonych i od absolutnej rzeczywistości cech osobistych Rajskiego Ojca, zauważamy

istnienie dwu rzeczywistości i widzimy, że całkowicie reagują one na jego osobistą obecność; w

nim wszystkie rzeczy się zgadzają.

Jak tylko odejdziecie od niewyrażalnej idei nieskończonej osobowości Rajskiego Ojca,

musicie postulować UMYSŁ, jako konieczny sposób jednoczenia wciąż poszerzających się

rozbieżności dwoistego przejawiania się we wszechświecie pierwotnej, monolitycznej

osobowości Stwórcy, Pierwszego Źródła i Centrum – JESTEM.

2. JEDNOŚĆ INTELEKTUALNA

Myśl-Ojciec realizuje ekspresję ducha w Słowie-Synu a poprzez Raj osiąga poszerzenie

rzeczywistości w rozległych wszechświatach materialnych. Duchowe ekspresje Wiecznego Syna

związane są z materialnymi poziomami stworzenia, dzięki funkcjonowaniu Nieskończonego

Ducha, w którym reagująca na ducha służba umysłu i ukierunkowujące fizycznie działania

umysłu – duchowe rzeczywistości Bóstwa i materialne następstwa Bóstwa – są skorelowane

jedne z drugimi.

Umysł jest funkcjonalnym darem Nieskończonego Ducha, jest zatem nieskończony w

potencjale i jest powszechnie nadawany. Pierwotna myśl Ojca Uniwersalnego uwiecznia się w

podwójnej ekspresji, w Wyspie Raj oraz w Bóstwie jemu równym, w duchowym Wiecznym

Synu. Taka dwoistość wiecznej rzeczywistości sprawia, że Bóg umysłu, Nieskończony Duch, się

staje nieunikniony. Umysł jest niezbędnym kanałem komunikacji pomiędzy rzeczywistościami

duchowymi a materialnymi. Materialna istota ewolucyjna może wyobrazić sobie i zrozumieć

zamieszkującego ją ducha tylko dzięki służbie umysłu.

Nieskończony, powszechny umysł, nadawany jest we wszechświatach czasu i przestrzeni w

formie umysłu kosmicznego; i chociaż rozciąga się on od prymitywnej służby przybocznych

duchów, do wspaniałego umysłu głównego administratora wszechświata, nawet ten, kosmiczny

umysł, jest odpowiednio zjednoczony w nadzorze Siedmiu Duchów Nadrzędnych, które z kolei

są skoordynowane z Najwyższym Umysłem czasu i przestrzeni i doskonale skorelowane z

wszechstronnym umysłem Nieskończonego Ducha.

3. ZJEDNOCZENIE DUCHOWE

Tak jak wszechświatowa grawitacja umysłu koncentruje się w rajskiej, osobistej obecności

Nieskończonego Ducha, tak i wszechświatowa grawitacja duchowa koncentruje się w rajskiej,

osobistej obecności Wiecznego Syna. Ojciec Uniwersalny jest jeden, ale dla czasu-przestrzeni

objawia się w podwójnym fenomenie czystej energii i czystego ducha.

Rajskie rzeczywistości duchowe tak samo są jednością, jednak we wszystkich czasowo-

przestrzennych sytuacjach i związkach, ten jeden duch objawiony jest w podwójnym fenomenie

osobowości duchowych i emanacji Wiecznego Syna oraz osobowości duchowych i wpływów

Nieskończonego Ducha i związanych z nim kreacji; i jest jeszcze trzeci przejaw duchowy –

fragmentacje czystego ducha – Ojcowskie obdarzenie Dostrajaczami Myśli i innymi bytami

duchowymi, które są przedosobowe.

Nie ma jednak znaczenia, na jakim poziomie funkcjonowania wszechświata możecie

napotkać fenomeny duchowe, czy skontaktować się z istotami duchowymi; możecie być pewni,

że wszystkie one wywodzą się od Boga, który jest duchem, poprzez służby Ducha-Syna i

Nieskończonego Umysłu-Ducha. I te szerokie działania duchowe, jako fenomeny w

ewolucyjnych światach czasu, w rzeczywistości są kierowane z zarządów wszechświatów

lokalnych. Z tych stolic Synów Stwórcy przybywa na niskie, rozwijające się poziomy

materialnych umysłów Duch Święty i Duch Prawdy, razem ze służbami przybocznych umysłów-

duchów.

Podczas gdy umysł jest bardziej skonsolidowany na poziomie Duchów Nadrzędnych w

powiązaniu z Istotą Najwyższą, a jako umysł kosmiczny w podporządkowaniu się Umysłowi

Absolutnemu, służby duchowe rozwijających się światów są raczej bezpośrednio

skonsolidowane w osobowościach przebywających w zarządach wszechświatów lokalnych, oraz

w osobach przewodzących im Boskich Opiekunek, które z kolei są nieomal doskonale

skorelowane z rajskim obwodem grawitacji Wiecznego Syna, w którym następuje ostateczne

zjednoczenie wszystkich czasowo-przestrzennych przejawów ducha.

Doskonała egzystencja istoty może być osiągnięta, utrwalona i uwieczniona przez zespolenie

samoświadomego umysłu istoty z przedtrójcowym fragmentem nadanego jej ducha,

pochodzącego od jednej z osób Rajskiej Trójcy. Umysł śmiertelnika jest dziełem Synów i Córek

Wiecznego Syna i Nieskończonego Ducha, a kiedy zespolony jest z Dostrajaczem Myśli,

pochodzącym od Ojca, bierze udział w trojakim wyposażeniu duchowym domen ewolucyjnych.

Te trzy ekspresje ducha stają się jednak doskonale zjednoczone w finalistach, nawet tak, jak w

wieczności były zjednoczone w Uniwersalnym JESTEM, zanim kiedyś stał się Ojcem

Uniwersalnym Wiecznego Syna i Nieskończonego Ducha.

Duch zawsze i ostatecznie musi stać się trojaki w swej ekspresji, a w końcowym

urzeczywistnieniu zjednoczony Trójcą. Duch pochodzi z jednego źródła, chociaż ma trojaką

ekspresję; ostatecznie musi osiągnąć i osiąga swe pełne urzeczywistnienie w tym Boskim

zjednoczeniu, którego się doznaje w odkrywaniu Boga – w zjednoczeniu z boskością – w

wieczności i środkami służb kosmicznego umysłu, pochodzącego od nieskończonej ekspresji

wiecznego słowa, wyrażającego uniwersalną myśl Ojca.

4. ZJEDNOCZENIE OSOBOWOŚCI

Ojciec Uniwersalny jest bosko zjednoczoną osobowością, zatem wszystkie jego wznoszące się

dzieci – niesione do Raju impetem odbicia Dostrajaczy Myśli, wychodzących z Raju, posłusznych

nakazowi Ojca, aby zamieszkać materialnych śmiertelników – tak samo będą w pełni

zjednoczonymi osobowościami, zanim dotrą do Havony.

Osobowość z natury dąży do zjednoczenia wszystkich jej rzeczywistości składowych.

Nieskończona osobowość Pierwszego Źródła i Centrum, Ojciec Uniwersalny, jednoczy

wszystkie siedem składowych Absolutów Nieskończoności; tak samo osobowość śmiertelnego

człowieka, stanowiąc wyłączne i bezpośrednie nadanie Ojca Uniwersalnego, posiada również

potencjał jednoczenia czynników składowych istoty śmiertelnej. Taka twórczość, jednocząca

całą osobowość istoty, jest znamieniem jej wysokiego i wyłącznego źródła oraz dodatkowym

dowodem jej nieprzerwanego kontaktu z tym właśnie źródłem, przez obwód osobowości, czyli

metodą, którą osobowość stworzonego utrzymuje bezpośredni i podtrzymujący ją kontakt z

Ojcem wszystkich osobowości w Raju.

Pomimo tego, że Bóg objawia się od domen Siedmiorakiego w górę, poprzez najwyższość i

ostateczność aż do Boga Absolutnego, obwód osobowości skoncentrowany w Raju i w osobie

Boga Ojca zapewnia kompletne i doskonałe zjednoczenie wszelkich, różnorodnych ekspresji

boskiej osobowości, tak dalece, jak to dotyczy wszystkich osobowości stworzonych na

wszystkich poziomach inteligentnego bytu i we wszystkich domenach doskonałych,

udoskonalonych i doskonalących się wszechświatów.

Podczas gdy Bóg jest dla wszechświatów i we wszechświatach wszystkim tym, co

przedstawialiśmy, tym niemniej dla was i dla wszystkich innych, rozpoznających Boga istot, jest

on jeden, jako wasz Ojciec i ich Ojciec. Osobowość nie może być mnoga. Bóg jest Ojcem

każdego przezeń stworzonego a jest literalnie niemożliwe, aby jakiekolwiek dziecko posiadało

więcej niż jednego ojca.

Filozoficznie, kosmicznie oraz w odniesieniu do zróżnicowanych poziomów i lokalizacji

przejawów, możecie, a z konieczności musicie, wyobrażać sobie funkcjonowanie mnogich Bóstw

i postulować istnienie mnogich Trójc; ale w czci pełnym, osobistym kontakcie, przeżywanym

przez każdą czczącą osobowość w całym nadrzędnym wszechświecie, Bóg jest jeden; i to

zjednoczone i osobowe Bóstwo jest waszym rajskim rodzicem, Bogiem Ojcem, obdarzającym,

ochraniającym Ojcem wszystkich osobowości, od śmiertelnego człowieka na zamieszkałych

światach do Wiecznego Syna na centralnej Wyspie Światłości.

5. JEDNOŚĆ BÓSTWA

Jedność, niepodzielność Rajskiego Bóstwa jest egzystencjalna i absolutna. Istnieją trzy

wieczne uosobienia Bóstwa – Ojciec Uniwersalny, Wieczny Syn i Nieskończony Duch – ale w

Rajskiej Trójcy są oni faktycznie jednym Bóstwem, nie rozdzielonym i niepodzielnym.

Od pierwotnego poziomu egzystencjalnej rzeczywistości Raju-Havony rozdzielają się dwa

podabsolutne poziomy, a na nich Ojciec, Syn i Duch zajmują się stwarzaniem licznych,

osobowych asystentów i podwładnych. I chociaż nie jest właściwe w związku z tym zajmowanie

się rozważaniem zjednoczenia absonicznego bóstwa na transcendentalnych poziomach

ostateczności, można się przyjrzeć niektórym cechom jednoczącego funkcjonowania różnych

uosobień Bóstwa, w których boskość objawia się czynnościowo dla zróżnicowanych sektorów

stworzenia i dla różnorodnych klas istot inteligentnych.

W chwili obecnej funkcjonowanie boskości w superwszechświatach przejawia się aktywnie w

czynnościach Najwyższych Stwórców – Synów Stwórcy i Duchów wszechświata lokalnego,

Pradawnych Czasu z superwszechświata i Siedmiu Duchów Nadrzędnych z Raju. Istoty te

stanowią trzy pierwsze poziomy Boga Siedmiorakiego, prowadzące do wewnątrz, do Ojca

Uniwersalnego, a cała domena Boga Siedmiorakiego koordynowana jest na pierwszym poziomie

bóstwa empirycznego w rozwijającej się Istocie Najwyższej.

W Raju i we wszechświecie centralnym, jedność Bóstwa jest faktem egzystencji. We

wszystkich rozwijających się wszechświatach czasu i przestrzeni, jedność Bóstwa jest

osiągnięciem.

6. ZJEDNOCZENIE BÓSTWA EWOLUCYJNEGO

Kiedy trzy wieczne osoby Bóstwa działają jako niepodzielne Bóstwo w Rajskiej Trójcy,

osiągają doskonałą jedność; podobnie, kiedy stwarzają, zarówno wspólnie jak i oddzielnie, ich

rajskie potomstwo przejawia charakterystyczną jedność boskości. I z tej boskości celu,

przejawianej przez Najwyższych Stwórców i Władców domen czasu-przestrzeni, wynika

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: