047.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 47

SIEDEM ŚWIATÓW-MIESZKAŃ

K iedy Syn Stwórcy przebywał na Urantii, mówił o „wielu mieszkaniach we

wszechświecie Ojca”. W pewnym sensie wszystkie pięćdziesiąt sześć światów,

okrążających Jerusem, poświęcone jest kulturze przejściowej wznoszących się

śmiertelników, ale to siedem satelitów pierwszego świata specyficznie nazywane jest

światami-mieszkaniami.

Pierwszy świat przejściowy zajmuje się raczej wyłącznie sprawami wznoszenia się

istot, stanowiąc zarząd korpusu finalistów, przydzielonych do Satanii. Świat ten służy

teraz za główną siedzibę ponad stu tysiącom kompanii finalistów, a w każdej takiej

grupie jest tysiąc tych gloryfikowanych istot.

Kiedy system zostaje ustanowiony w światłości i życiu i kiedy światy-mieszkania,

jeden po drugim, przestają służyć za miejsca nauczania śmiertelników, przejmowane są

one przez zwiększającą się populację finalistów, gromadzącą się w starszych i bardziej

zaawansowanych systemach.

Siedem światów-mieszkań funkcjonuje pod kierownictwem nadzorców

morontialnych i Melchizedeków. Na każdym takim świecie znajduje się tymczasowy

gubernator, bezpośrednio odpowiedzialny przed władcami Jerusem. Na każdym ze

światów-mieszkań rozjemcy z Uversy mają swój zarząd, z którym sąsiaduje lokalne

miejsce spotkań Doradców Proceduralnych. Organizatorzy powrotu i niebiańscy

twórcy także mają na każdym z tych światów swój zarząd grupowy. Spirongi działają

począwszy od pierwszego świata, podczas gdy wszystkie siedem światów, łącznie z

innymi planetami kultury przejściowej i światem zarządu, jest dobrze zaopatrzone w

standardowo stworzone spornagie.

1. ŚWIAT FINALISTÓW

Chociaż tylko finaliści i pewne grupy przetrwałych dzieci oraz ich opiekunów

przebywają na pierwszym świecie przejściowym, stworzono tam warunki pobytu dla

wszystkich klas istot duchowych, śmiertelników przejściowych i odwiedzających

badaczy. Spornagie, działające na wszystkich takich światach, są gościnnymi

gospodarzami wszystkich tych istot, które mogą rozpoznać. Mają mgliste przeczucia

odnośnie finalistów, ale nie mogą ich zobaczyć. Muszą odnosić się do nich tak, jak wy

odnosicie się do aniołów w waszym obecnym stanie materialnym.

Aczkolwiek świat finalistów jest sferą wyrafinowanego piękna materialnego i

niezwykłego zdobnictwa morontialnego, wielkie duchowe pomieszczenie, znajdujące

się w centrum wszystkich jego funkcji, świątynia finalistów, nie jest widoczne dla

zwykłych oczu materialnych czy wczesnego wzroku morontialnego. Przetwarzacze

energii potrafią jednak uwidocznić wiele takich rzeczywistości wznoszącym się

śmiertelnikom i robią to od czasu do czasu, na przykład podczas zebrań klas studentów

światów-mieszkań na tej sferze kulturowej.

Podczas wszystkich waszych doświadczeń na światach-mieszkaniach, zdajecie sobie

w pewien sposób, duchowo, sprawę z obecności waszych gloryfikowanych braci, którzy

dotarli do Raju, lecz bardzo pokrzepiające jest ujrzeć ich naprawdę, kiedy działają w

pomieszczeniach swej siedziby głównej. Nie będziecie dostrzegać finalistów samoistnie,

zanim nie zdobędziecie prawdziwego wzroku duchowego.

Na pierwszym świecie-mieszkaniu wszyscy, którzy przetrwali śmierć, muszą

zadośćuczynić wymaganiom komisji rodzicielskich ze swych rodzimych planet.

Obecna urantiańska komisja składa się z dwunastu par rodzicielskich, niedawno

przybyłych, które zdobyły doświadczenie jako śmiertelnicy, wychowując troje lub

więcej dzieci do wieku dojrzewania. Służba w tej komisji jest rotacyjna i trwa z reguły

dziesięć lat. Wszyscy, którzy nie zadowolą członków komisji odnośnie swego

doświadczenia rodzicielskiego, muszą dalej zdobywać te kwalifikacje, służąc w domach

Synów Materialnych na Jerusem, albo częściowo w ochronce próbnej na świecie

finalistów.

Jednak niezależnie od rodzicielskiego doświadczenia, ci rodzice ze światów-

mieszkań, którzy wychowali dzieci w ochronce próbnej, mają wszelkie możliwości

współpracy z morontiańskimi opiekunami tych dzieci, odnośnie ich nauczania i

kształcenia. Tacy rodzice mogą lecieć i odwiedzić te dzieci aż cztery razy w roku. I to

jest jedna z najbardziej wzruszających i pięknych scen na całej drodze wznoszenia się,

gdy się widzi rodziców światów-mieszkań obejmujących swe materialne potomstwo,

podczas okresowych pielgrzymek do świata finalistów. Nawet, jeśli jedno lub oboje

rodzice mają możliwość opuścić świat-mieszkanie przed dzieckiem, często pozostają z

nim jeszcze jakiś czas.

Żaden wznoszący się śmiertelnik nie może się uchylić od doświadczenia

wychowywania dzieci – własnych czy cudzych – czy to na światach materialnych, czy

później na światach finalistów, czy też na Jerusem. Ojcowie także muszą przejść to

niezbędne doświadczenie, tak samo jak i matki. Niefortunne i błędne jest mniemanie

współczesnych ludzi z Urantii, że wychowywanie dzieci jest zasadniczo sprawą matek.

Dzieci potrzebują tak samo ojców jak i matek a ojcowie potrzebują rodzicielskiego

doświadczenia tak samo jak matki.

2. OCHRONKA PRÓBNA

Szkoły przyjmujące niemowlęta znajdują się w Satanii na świecie finalistów, na

pierwszej jerusemskiej sferze kultury przejściowej. Szkoły przyjmujące niemowlęta są

instytucjami zajmującymi się wychowaniem i nauczaniem dzieci czasu, razem z tymi,

które umarły na ewolucyjnych światach przestrzeni przed uzyskaniem statusu jednostki

w rejestrach wszechświata. W wypadku przetrwania któregokolwiek, albo obojga

rodziców takiego dziecka, opiekun przeznaczenia deleguje związanego z nim cherubina

w charakterze nadzorcy potencjalnej tożsamości dziecka, powierzając cherubinowi

obowiązki dostarczenia tej, nieukształtowanej duszy w ręce Nauczycieli Światów-

Mieszkań, do próbnych ochronek światów morontialnych.

To ci właśnie, opuszczeni cherubini, prowadzą jako Nauczyciele Światów-Mieszkań,

pod nadzorem Melchizedeków, rozległe organizacje edukacyjne, zajmujące się

nauczaniem próbnych podopiecznych finalistów. Podopieczni finalistów, niemowlęta

wznoszących się śmiertelników, zawsze są uosabiani dokładnie w takiej formie

materialnej, w jakiej byli w momencie śmierci, za wyjątkiem potencjału rozmnażania

się. Ich przebudzenie następuje dokładnie w momencie przybycia rodzica do

pierwszego świata-mieszkania. I wtedy, tym właśnie dzieciom, w ich nowej formie,

daje się wszelkie możliwości wyboru niebiańskiej drogi, tak jak gdyby dokonały

takiego samego wyboru na światach, gdzie śmierć przedwcześnie przerwała bieg ich

życia.

Na świecie-ochronce, próbne istoty grupowane są zgodnie z tym, czy mają czy też

nie mają Dostrajacza, ponieważ Dostrajacze przybywają zamieszkać te materialne

dzieci tak samo jak na światach czasu. Dzieci w wieku przeddostrajaczowym

wychowywane są w rodzinach pięcioosobowych, począwszy od mniej niż jednego roku

do około pięciu lat, albo do tego wieku, kiedy przybywa Dostrajacz.

Wszystkie dzieci z rozwijających się światów, które mają Dostrajacze Myśli, ale które

przed śmiercią nie dokonały wyboru, aby wyruszyć w drogę do Raju, także zostają

uosobione ponownie na świecie finalistów w systemie, gdzie dorastają w rodzinach

Synów Materialnych i ich towarzyszy, tak samo jak te dzieci, które przybyły bez

Dostrajaczy, ale później otrzymały Nieodgadnione Monitory po osiągnięciu wieku

odpowiedniego dla etycznego wyboru.

Zamieszkałe przez Dostrajacze dzieci i młodzież, przebywająca na świecie finalistów,

także wychowują się w rodzinach pięcioosobowych, w przedziale wieku od sześciu do

czternastu lat; rodziny te składają się w przybliżeniu z dzieci w wieku sześciu, ośmiu,

dziesięciu, dwunastu i czternastu lat. W jakimś czasie, po ukończeniu szesnastu lat, jeśli

ostateczny wybór został dokonany, dzieci te transponowane są do pierwszego ze

światów-mieszkań i zaczynają swoje rajskie wznoszenie się. Niektóre dokonują wyboru

przed tym wiekiem i idą do sfer wznoszenia się, jednak na światach-mieszkaniach

spotyka się bardzo mało dzieci poniżej lat szesnastu, liczonych według standardów

Urantii.

W ochronce próbnej na świecie finalistów towarzyszą młodzieży serafini

opiekunowie, tak samo jak służą duchowo śmiertelnikom na planetach ewolucyjnych,

podczas gdy wierne spornagie służą ich potrzebom materialnym. I tak dorastają te

dzieci na świecie przejściowym, aż dokonają ostatecznego wyboru.

Gdy życie materialne kończy swój bieg, jeśli nie został dokonany wybór

wznoszącego się życia, lub jeśli te dzieci czasu zdecydowanie opowiedziały się przeciw

przygodzie Havony, śmierć automatycznie kończy ich próbne misje. Nie ma orzeczeń

takich spraw; nie ma zmartwychwstania z takiej drugiej śmierci. Stają się one po prostu

takie, jak gdyby ich nie było.

Jednak, jeśli wybiorą drogę rajskiej perfekcji, natychmiast są gotowe do

transponowania do pierwszego świata-mieszkania, gdzie wiele z nich przybywa w

odpowiednim czasie, aby mogły dołączyć do swych rodziców we wznoszeniu się do

Havony. Po przejściu Havony i dostąpieniu Bóstw, te ocalałe dusze śmiertelnego

pochodzenia zostają stałymi, wzniosłymi obywatelami Raju. Dzieci, które nie przeszły

wartościowego i istotnego doświadczenia ewolucyjnego na światach swych początków,

nie są gromadzone w Korpusie Finalizmu.

3. PIERWSZY ŚWIAT-MIESZKANIE

Na światach-mieszkaniach zmartwychwstali śmiertelnicy podejmują na nowo swe

życie dokładnie tam, gdzie je opuścili, gdzie zabrała ich śmierć. Gdy przybędziecie z

Urantii do pierwszego świata-mieszkania, zauważycie dużą zmianę, ale jeśli

przyszlibyście z bardziej normalnej i rozwiniętej sfery czasu, trudno byłoby wam

zauważyć różnicę, za wyjątkiem faktu posiadania innego ciała; tabernakulum z krwi i

kości zostało za wami, na rodzimym świecie.

Na pierwszym świecie-mieszkaniu zasadniczym centrum wszelkiej działalności jest

hala zmartwychwstania, olbrzymia świątynia składania osobowości. Ta gigantyczna

struktura składa się z centralnego miejsca spotkania seraficznych opiekunów

przeznaczenia, Dostrajaczy Myśli i archaniołów zmartwychwstania. Podczas

zmartwychwstania śmiertelnika Nosiciele Życia funkcjonują tutaj także, razem z tymi

niebiańskimi istotami.

Kopie umysłu śmiertelnika i czynne formy pamięciowe istoty stworzonej,

przeniesione z poziomów materialnych do duchowych, są w indywidualnym

posiadaniu oddzielonych Dostrajaczy Myśli; uduchowione czynniki umysłu, pamięci i

osobowości tej istoty, pozostają na zawsze częścią Dostrajaczy. Matryca umysłu istoty i

bierne potencjały tożsamości pozostają w duszy morontialnej, powierzonej do

przechowania seraficznym opiekunom przeznaczenia. To właśnie ponowne połączenie

morontialnej duszy, powierzonej serafinowi i duchowego umysłu, powierzonego

Dostrajaczowi, składa ponownie osobowość istoty i stanowi zmartwychwstanie

śpiącego przetrwałego.

Jeśli osobowość śmiertelnego pochodzenia, będąca w stanie przejściowym, nie może

być nigdy ponownie złożona, duchowe czynniki nie przetrwałej istoty śmiertelnej mogą

trwać zawsze, jako nieodłączna część indywidualnego, empirycznego wyposażenia

zamieszkałego w niej kiedyś Dostrajacza.

Ze Świątyni Nowego Życia rozchodzi się promieniście siedem skrzydeł – hal

zmartwychwstania ras śmiertelnych. Każda z tych struktur poświęcona jest składaniu

jednej z siedmiu ras czasu. W każdym z tych siedmiu skrzydeł jest sto tysięcy

indywidualnych izb zmartwychwstania, zakończonych okrągłymi halami składania

grupowego, służącymi za izby przebudzenia aż miliona jednostek. Hale te otoczone są

izbami, gdzie składa się osoby pochodzące z ras mieszanych, z normalnych światów

poadamicznych. Niezależnie od procedury, jaka może być stosowana na

poszczególnych światach czasu, w związku ze zmartwychwstaniami specjalnymi czy

według systemu sprawiedliwości, prawdziwe ponowne składanie konkretnej i

kompletnej osobowości, wraz z odzyskaniem przez nią świadomości, następuje w

halach zmartwychwstania pierwszego mieszkania. Przez całą wieczność zachowacie

głębokie wrażenie tego, co pierwszy raz ujrzycie owego ranka, po zmartwychwstaniu.

Z hal zmartwychwstania idziecie do sektora melchizedekowego, gdzie wam

przydzielą stałe lokum. Potem dostajecie dziesięć dni osobistej swobody. Możecie

zapoznawać się do woli z najbliższym otoczeniem waszego nowego domu i zaznajamiać

z programem, który wkrótce się dla was zacznie. Znajdziecie też czas, aby zaspokoić

wasze tęsknoty i sprawdzić rejestry oraz skontaktować się z waszymi najbliższymi i

innymi ziemskimi przyjaciółmi, którzy was wyprzedzili w drodze do tych światów. Po

dziesięciu dniach wolnego czasu rozpoczniecie drugi etap waszej drogi do Raju, gdyż

światy-mieszkania są w istocie sferami szkoleniowymi a nie tylko planetami

przetrzymania.

Na pierwszym świecie-mieszkaniu (lub innym w wypadku zaawansowanego statusu)

podejmiecie na nowo wasze szkolenie intelektualne i rozwój duchowy, dokładnie na

takim poziomie, na którym przerwała je śmierć. W tym czasie, jaki upływa od

planetarnej śmierci czy transponowania do zmartwychwstania na świecie-mieszkaniu,

śmiertelny człowiek nie zyskuje zupełnie nic, oprócz samego doświadczenia przeżycia

śmierci. Tu, na górze, rozpoczniecie na nowo dokładnie w tym miejscu, gdzie

skończyliście na dole.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: