042.Przekaz.pdf

(117 KB) Pobierz
PRZEKAZ 42
PRZEKAZ 42
ENERGIA – UMYSŁ I MATERIA
P odstawa wszechświata jest materialna w tym sensie, że energia jest podstawą
wszelkiej egzystencji a czysta energia jest pod kontrolą Ojca Uniwersalnego. Siła,
energia, jest tą właśnie rzeczą, która funkcjonuje jako wiecznotrwały pomnik,
ukazujący obecność Absolutu Uniwersalnego i stanowiący dowód jego istnienia.
Rozległy strumień energii, wychodzący od Rajskich Obecności, nigdy się nie
zmniejszył i nigdy nie zatrzymał; nigdy nie było przerwy w nieskończonym
podtrzymywaniu.
Kierowanie wszechświatową energią zawsze przebiega zgodnie z osobistą
wolą i wszechmądrymi zarządzeniami Ojca Uniwersalnego. Ta osobista
kontrola dostrzegalnej mocy i krążącej energii modyfikowana jest przez
skoordynowane z tą wolą czyny i decyzje Wiecznego Syna, jak również przez
wspólne cele Syna i Ojca, jak są realizowane przez Wspólnego Aktywizatora. Te
Boskie istoty działają osobiście oraz jako jednostki; funkcjonują również w
osobach i dzięki uprawnieniom prawie nieograniczonej liczby swoich
podwładnych, z których każdy, w różny sposób, daje swój wyraz wiecznemu i
Boskiemu celowi we wszechświecie wszechświatów. Jednak takie funkcjonalne i
tymczasowe modyfikacje i przekształcania Boskiej mocy w żaden sposób nie
umniejszają tej prawdy, że cała siła-energia znajduje się pod ostateczną kontrolą
osobowego Boga, przebywającego w centrum wszystkich rzeczy.
1. RAJSKIE SIŁY I ENERGIE
Podstawa wszechświata jest materialna, ale esencją życia jest duch. Ojciec
duchów jest także protoplastą wszechświatów; wieczny Ojciec Pierwszego Syna
jest również wiecznym źródłem pierwszej formy – Wyspy Raj.
Materia – energia – jako że są to tylko różne przejawy tej samej rzeczywistości
kosmicznej, jako fenomen wszechświatowy jest nieodłączna Ojcu
Uniwersalnemu. „Wszystko w nim ma istnienie”. Wydawać by się mogło, że
materia przejawia tkwiącą w niej energię i wykazuje niezależne moce, jednak
linie grawitacji, zawarte w energiach odnoszących się do wszystkich tych zjawisk
fizycznych, wyprowadzone są z Raju i są od niego zależne. Ultimaton, pierwsza
wymierna forma energii, ma jako swoje jądro Raj.
Jest nieodłączna materii oraz istnieje w przestrzeni wszechświatowej pewna
forma energii, nieznana na Urantii. Kiedy się ją w końcu odkryje, fizycy będą
mieli wrażenie, że rozwiązali, przynajmniej prawie rozwiązali, tajemnicę materii.
I w ten sposób podejdą o jeden stopień bliżej Stwórcy i opanują jeszcze jedno
stadium Boskiej techniki, jednak w żadnym razie nie odnajdą Boga, ani też nie
uzasadnią istnienia materii czy działania praw natury, niezależnie od
kosmicznej techniki Raju i od celu motywującego Ojca Uniwersalnego.
W następstwie większego jeszcze postępu oraz przyszłych odkryć, kiedy
Urantia posunie się niewspółmiernie do przodu, w porównaniu z obecną wiedzą,
powinniście bądź co bądź posiąść kontrolę energii obrotów elektrycznych
cząstek materii, do stopnia modyfikacji ich przejawów fizycznych, ale nawet po
ewentualnym dokonaniu takiego postępu, naukowcy nigdy nie będą mogli
stworzyć jednego atomu materii albo zapoczątkować jednego błysku energii, czy
nawet dodać do materii tego, co my nazywamy życiem.
Stwarzanie energii i nadawanie życia to prerogatywy Ojca Uniwersalnego
oraz towarzyszących mu osobowości Stwórczych. Rzeka energii i życia ciągle
wypływa od Bóstw, wszechświatowy, jednolity strumień rajskiej siły wychodzi
na całą przestrzeń. Ta Boska energia przenika całość stworzenia. Organizatorzy
siły inicjują te zmiany oraz wywołują te modyfikacje przestrzeni-siły, których
wynikiem jest energia; dyspozytorzy mocy przeobrażają energię w materię, w
ten sposób rodzą się światy materialne. Nosiciele Życia inicjują w martwej
materii te procesy, które my nazywamy życiem, materialnym życiem. Nadzorcy
Mocy Morontialnej działają podobnie, we wszystkich domenach przejściowych
pomiędzy światami materialnymi i duchowymi. Wyżsi, duchowi Stwórcy,
inicjują podobne procesy w boskich formach energii, z czego powstają wyższe,
duchowe formy inteligentnego życia.
Energia wychodzi z Raju i kształtowana jest zgodnie z Boskimi zarządzeniami.
Energia – czysta energia – podziela naturę Boskiej organizacji; kształtowana jest
na podobieństwo trzech Bogów w jednym, tak jak funkcjonują oni w stolicy
wszechświata wszechświatów. I cała siła objęta jest obwodem Raju; wychodzi od
Rajskich Obecności i do nich wraca, w swej istocie jest przejawem
bezprzyczynowej Przyczyny – Ojca Uniwersalnego; a bez Ojca nie mogłoby
istnieć nic z tego, co istnieje.
Siła, wywodząca się od samoistnego Bóstwa, sama w sobie istnieje zawsze.
Siła-energia jest nieprzemijająca, niezniszczalna; te przejawy Nieskończonego
mogą ulegać nieograniczonym przemianom, niekończącym się przeobrażeniem
i nieustannym metamorfozom, ale w żadnym znaczeniu ani w żadnym stopniu,
nawet w najmniejszej wyobrażalnej wielkości, nie mogą doznać i nigdy nie
doznają unicestwienia. Jednak energia, chociaż pochodzi od Nieskończonego,
nie występuje nieskończenie; istnieją zewnętrzne ograniczenia stworzonego
obecnie wszechświata nadrzędnego.
Energia jest wieczna, ale nie jest nieskończona; zawsze reaguje na
wszechobejmujący uchwyt Nieskończoności. Siła i energia zawsze są w ruchu;
gdy wychodzą z Raju muszą do niego wrócić, nawet, jeśli wiele epok trwać
będzie zarządzony dla nich obieg. To, co pochodzi od Rajskiego Bóstwa, może
za cel mieć tylko Raj albo mieć Boskie przeznaczenie.
I wszystko to potwierdza naszą wiarę w cyrkularny, w pewnym sensie
ograniczony, ale uporządkowany i rozległy wszechświat wszechświatów. Jeśli nie
byłoby to prawdą, wtedy w pewnym momencie, wcześniej czy później,
pojawiłby się dowód wyczerpywania się energii. Wszystkie prawa, organizacje,
administracja oraz świadectwo badaczy wszechświata – wszystko wskazuje na
istnienie nieskończonego Boga, ale skończonego jak dotychczas, wszechświata –
krążącej egzystencji bez końca, nieomal nieograniczonej, ale mimo wszystko
skończonej, w przeciwieństwie do nieskończoności.
2. WSZECHŚWIATOWE SYSTEMY ENERGII NIEDUCHOWEJ
(ENERGIE FIZYCZNE)
Naprawdę trudno jest znaleźć odpowiednie słowa w języku angielskim,
którymi można by określić i za pomocą których opisać zróżnicowane poziomy
siły i energii – fizycznej, umysłowej i duchowej. W narracjach tych w ogóle nie
da się stosować waszych, ogólnie przyjętych, definicji siły, energii i mocy.
Ubóstwo języka jest tak wielkie, że musimy używać tych terminów w
wielorakich znaczeniach. Na przykład, w tym przekazie słowo energia używane
jest dla oznaczenia wszystkich stadiów i form ruchu, akcji i potencjału zjawisk,
podczas gdy siła jest używana do określenia pregrawitacyjnych stadiów energii a
moc do stadiów postgrawitacyjnych.
Będę się jednak starał zredukować nieporozumienia pojęciowe, sugerując
celowość przyjęcia następującej klasyfikacji dla siły kosmicznej, energii
powstającej i wszechświatowej mocy – energii fizycznej:
1. Potencja przestrzeni . Jest to niekwestionowana, wolna obecność Absolutu
Nieuwarunkowanego w przestrzeni. Poszerzenie tego pojęcia oznacza potencjał
wszechświatowej siły-przestrzeni, zawarty w funkcjonalnej całości Absolutu
Nieuwarunkowanego, podczas gdy ożywienie potencji przestrzeni implikuje
całość rzeczywistości kosmicznej – wszechświaty – które emanowały dzięki
mądrości wieczności z nigdy nie powstałej, nigdy nie kończącej się, nigdy nie
przemieszczającej się i nigdy nie zmieniającej się Wyspy Raj.
Zjawiska, charakterystyczne dla dolnej części Raju, obejmują
prawdopodobnie trzy strefy absolutnej obecności i funkcjonowania siły: strefa
punktu oparcia Absolutu Nieuwarunkowanego, strefa Wyspy Raj, jako taka oraz
znajdująca się między nimi strefa pewnych, niezidentyfikowanych,
wyrównujących i kompensujących czynników albo funkcji. Te trzy
koncentryczne strefy są centrum rajskiego cyklu rzeczywistości kosmicznej.
Potencja przestrzeni jest przedrzeczywistością; jest to domena Absolutu
Nieuwarunkowanego a reaguje ona tylko na osobisty uchwyt Ojca
Uniwersalnego, pomimo, że pozornie daje się modyfikować dzięki obecności
Pierwotnych Nadrzędnych Organizatorów Siły.
Na Uversie potencja przestrzeni nazywana jest ABSOLUTĄ.
2. Siła podstawowa . Reprezentuje ona pierwszą, zasadniczą zmianę w
potencji przestrzeni i być może jedną z funkcji Absolutu Nieuwarunkowanego
w Raju dolnym. Wiemy, że aparycja przestrzeni, która wychodzi z Raju dolnego,
jest przekształcona w pewien sposób w porównaniu z tą, która przychodzi. Ale
niezależnie od wszelkich takich możliwych powiązań, podstawowa funkcja
różnicująca, powstała w wyniku napięcia-obecności żywych, rajskich
organizatorów siły, jest oficjalnie uznawana za przemianę potencji przestrzeni w
siłę podstawową.
Bierna i potencjalna siła staje się aktywna i podstawowa, gdy reaguje na opór
stawiany przez przestrzenną obecność Pierwotnych Wynikowych Nadrzędnych
Organizatorów Siły. Siła wychodzi teraz spod wyłącznego panowania Absolutu
Nieuwarunkowanego ku domenom wielorakich reakcji – reakcji na pewne
podstawowe impulsy inicjowane przez Boga Działania a następnie na pewne
kompensujące impulsy emanujące z Absolutu Uniwersalnego. Siła podstawowa
najwyraźniej reaguje na transcendentalną przyczynę, proporcjonalnie do
absolutności przyczyny.
O sile podstawowej mówi się czasami jako o czystej energii ; na Uversie
nazywamy ją SEGREGATĄ.
3. Energie powstające . Bierna obecność pierwotnych organizatorów siły
wystarcza do przekształcenia potencji przestrzeni w siłę podstawową i w takim
właśnie, zaktywizowanym polu przestrzeni, ci sami organizatorzy siły zaczynają
swe wstępne, aktywne operacje. Siła podstawowa musi przejść dwa odrębne
stadia przekształcania, w domenach występowania energii, zanim wyłoni się
jako wszechświatowa moc. Te dwa poziomy energii powstającej są następujące:
a. Energia siłowa. Jest to wyraźnie ukierunkowana, masowo wprawiona w
ruch, bardzo prężna i silnie reagująca energia – gigantyczny system energii –
uruchomiony przez pierwotnych organizatorów siły. Ta energia pierwotna albo
siłowa z początku nie reaguje wyraźnie na przyciąganie grawitacyjne Raju, choć
prawdopodobnie podlega całościowo-masowej albo przestrzenno-kierunkowej
reakcji na zespołową grupę absolutnych wpływów, działającą z dolnej części
Raju. Kiedy energia dochodzi do poziomu wstępnej reakcji na cyrkularny i
absolutny uchwyt grawitacyjny Raju, pierwotni organizatorzy siły ustępują
miejsca działalności swych wtórnych towarzyszy.
b. Energia grawitacyjna . Pojawiająca się teraz energia, reagująca na grawitację,
niesie w sobie potencjał mocy wszechświatowej i staje się aktywną protoplastką
całej materii wszechświata. Ta energia wtórna, albo grawitacyjna, jest
produktem przeróbki energii, powstałym na skutek ciśnienia-obecności oraz
napięć-kształtowań wprowadzonych przez Pomocniczych Transcendentalnych
Nadrzędnych Organizatorów Siły. W wyniku reakcji na działanie tych
operatorów siły, przestrzeń-energia gwałtownie przechodzi od stadium siłowego
do grawitacyjnego, zaczynając tym samym bezpośrednio reagować na
cyrkularny uchwyt rajskiej (absolutnej) grawitacji, podczas gdy wykazuje
pewien potencjał wrażliwości na przyciąganie grawitacji liniowej, właściwy dla
mającej się wkrótce pojawić masy materialnej elektronowych i
postelektronowych stadiów energii i materii. Po pojawieniu się reakcji na
grawitację, Pomocniczy Nadrzędni Organizatorzy Siły mogą opuścić
przestrzenne cyklony energii, pod warunkiem, że Dyspozytorzy Mocy
Wszechświata gotowi są do wejścia na ten teren działania.
Nie jesteśmy zupełnie pewni, jakie są właściwe przyczyny wczesnych stadiów
ewolucji siły, jednak rozpoznajemy inteligentne działanie Ostatecznego na obu
poziomach przejawiania się energii powstającej. Energie, siłowa i grawitacyjna,
kiedy są razem brane pod uwagę, nazywane są na Uversie ULTIMATĄ.
4. Wszechświatowa moc . Przestrzeń-siła zostaje przemieniana w przestrzeń-
energię a później w energię podległą kontrolę grawitacyjnej. Tak więc energia
fizyczna dojrzewa do tego punktu, kiedy może być skierowana w kanały mocy i
być tak kształtowana, żeby służyć różnorodnym celom Stwórców wszechświata.
Pracę tą prowadzą wszechstronni dyspozytorzy, centra i kontrolerzy energii
Zgłoś jeśli naruszono regulamin