021.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 21

RAJSCY SYNOWIE STWÓRCY

S ynowie Stwórcy tworzą wszechświaty lokalne czasu i przestrzeni i nimi władają. Ci stwórcy i

władcy wszechświatów mają podwójne pochodzenie, uosabiają cechy Boga-Ojca i Boga-Syna.

Jednak wszyscy Synowie Stwórcy są odmienni, każdy jest unikalny, tak w swej naturze jak i w

osobowości, każdy jest „jedynym zrodzonym Synem” doskonałego, Boskiego ideału, od którego

pochodzi.

Ojciec Uniwersalny zawsze aprobuje i umacnia tych wysokich Synów, kiedy prowadzą swe

szeroko zakrojone dzieło organizacji, rozwoju i doskonalenia wszechświata lokalnego. Związki

wzajemne Synów Stwórcy z ich Rajskim Ojcem są bliskie i doskonałe. Bez wątpienia głębokie

uczucie Boskich rodziców do Boskiego potomstwa jest obfitym źródłem tej pięknej i nieomal

boskiej miłości, jaką nawet ziemscy rodzice żywią wobec swych dzieci.

Rajscy Synowie pierwszej klasy uosabiani są jako Michałowie. Kiedy wychodzą z Raju, aby

zakładać swe wszechświaty, nazywani są Stwórcami Michałami. Kiedy ustanowieni zostają jako

najwyższa władza wszechświatów, zwani są Mistrzami Michałami. Czasami nawiązujemy do

władcy waszego wszechświata Nebadonu, jako do Chrystusa Michała. Nieustannie i wiecznie

panują ci Synowie, zgodnie z „klasą Michała”, tak nazwaną według pierwszego Syna ich klasy i

natury.

Pierwszy czy pierworodny Michał nigdy się nie wcielił w istotę materialną, jednak siedem

razy przeszedł on doświadczenie wznoszenia się istoty duchowej na siedmiu orbitach Havony,

posuwając się od sfer zewnętrznych do najbardziej wewnętrznej orbity kreacji centralnej. Klasa

Michała zna wielki wszechświat od krańca do krańca; nie istnieje żadne istotne doświadczenie

jakiegokolwiek dziecka czasu i przestrzeni, w którym Michałowie osobiście nie braliby udziału;

faktycznie podzielają oni nie tylko Boską naturę, ale także waszą naturę, to znaczy wszystkie

natury, od najwyższej do najniższej.

Kiedy Rajscy Synowie zbierają się na naradę, w centrum wszystkich rzeczy, pierwszy Michał

jest ich szefem i im przewodniczy. Nie tak dawno zarejestrowaliśmy na Uversie wszechświatową

transmisję o niezwykłym zgromadzeniu na wiecznej Wyspie, stu pięćdziesięciu tysięcy Synów

Stwórcy, zebranych tam w obecności rodziców i zajmujących się omawianiem postępów w

jednoczeniu i stabilizacji wszechświata wszechświatów. Była to wybrana grupa Władców

Michałów, Synów siedmiokrotnego obdarzenia.

1. POCHODZENIE I NATURA SYNÓW STWÓRCY

Kiedy pełnia absolutnego, duchowego wyobrażenia w Wiecznym Synu, napotka pełnię idei

absolutnej osobowości w Ojcu Uniwersalnym, gdy taki stwórczy związek zostanie ostatecznie i

w pełni osiągnięty, kiedy pojawia się taka absolutna tożsamość ducha i taka nieskończona

jedność idei osobowości, wtedy, dokładnie wtedy i tam, bez utraty czegokolwiek z osobowości

czy prerogatyw każdego z nieskończonych Bóstw, rozbłyskuje w pełni rozwiniętą istotę nowy i

oryginalny Syn Stwórcy, jedyny zrodzony Syn doskonałego ideału i wspaniałej idei, których

związek wytwarza tę nową, stwórczą osobowość mocy i doskonałości.

Każdy Syn Stwórcy jest jedynym zrodzonym i jedynym możliwym do zrodzenia

potomstwem doskonałego związku oryginalnych idei dwu nieskończonych, wiecznych i

doskonałych umysłów, zawsze istniejących Stwórców wszechświata wszechświatów. Nigdy nie

będzie innego, podobnego Syna, gdyż każdy Syn Stwórcy jest nie uwarunkowaną, skończoną i

ostateczną ekspresją oraz uosobieniem pełni każdego stadium, każdej cechy, każdej możliwości,

każdej Boskiej rzeczywistości, jaką kiedykolwiek można by znaleźć w całej wieczności, w tych

Boskich stwórczych potencjałach, wyrażoną przez nie czy rozwinięta z nich, potencjałach

połączonych po to, aby powołać do istnienia Syna Michała. Każdy Syn Stwórcy jest absolutem

tych zjednoczonych idei boskości, które stanowią o jego Boskim pochodzeniu.

Boskie natury Synów Stwórcy są wyprowadzone, w zasadzie w równym stopniu, z cech obu

rajskich rodziców. Wszyscy podzielają w pełni Boską naturę Ojca Uniwersalnego i stwórcze

prerogatywy Wiecznego Syna, ale jak przyglądamy się praktycznej działalności Michałów we

wszechświatach, dostrzegamy oczywiste różnice. Niektórzy Synowie Stwórcy wydają się być

bardziej podobni do Boga-Ojca, inni bardziej do Boga-Syna. Na przykład: tendencje

administracyjne we wszechświecie Nebadon sugerują, że jego Stwórca i rządzący Syn jest

jednym z tych, których natura i charakter przypominają raczej Wieczną Matkę-Syna. Dalej

należy zaznaczyć, że pewne wszechświaty są kierowane przez Rajskich Michałów, którzy wydają

się być w równym stopniu podobni do Boga-Ojca i Boga-Syna. Takie obserwacje w żadnym

sensie nie zakładają krytycyzmu; jest to po prostu stwierdzenie faktu.

Nie wiem, ilu jest dokładnie Synów Stwórcy, ale mam pewne powody przypuszczać, że jest

ich ponad siedemset tysięcy. Otóż wiemy, że jest dokładnie siedemset tysięcy Jednoczących

Czasu i nie stwarza się ich więcej. Zauważamy także, że plany sporządzone dla obecnej epoki

wszechświata wydają się wskazywać na to, że jeden Jednoczący Czasu ustanowiony jest w

każdym wszechświecie lokalnym jako doradca-ambasador Trójcy. Dalej zauważamy, że wciąż

zwiększająca się liczba Synów Stwórcy już przekroczyła niezmienną liczbę Jednoczących Czasu.

Nigdy jednak nie zostaliśmy poinformowani o przeznaczeniu Michałów, przekraczających

liczbę siedmiuset tysięcy.

2. STWÓRCY WSZECHŚWIATÓW LOKALNYCH

Rajscy Synowie pierwszej klasy są projektantami, stwórcami, budowniczymi i

administratorami swoich indywidualnych domen, wszechświatów lokalnych czasu i przestrzeni,

podstawowych jednostek stwórczych siedmiu ewolucyjnych superwszechświatów. Syn Stwórcy

może wybrać miejsce w przestrzeni na swoją przyszłą, kosmiczną działalność, ale zanim będzie

mógł chociażby rozpocząć fizyczną organizację swego wszechświata, musi spędzić długi czas na

obserwacji wysiłków swych starszych braci, prowadzonych w rozmaitych kreacjach,

znajdujących się w tym superwszechświecie, gdzie planuje swoją działalność. Na długo

przedtem, Synowie Michałowie muszą ukończyć swą długotrwałą i unikalną praktykę

obserwacyjną w Raju i szkoleniową w Havonie.

Kiedy Syn Stwórcy odlatuje z Raju, aby zacząć przygodę tworzenia wszechświata, aby stać się

głową – faktycznie Bogiem – wszechświata lokalnego przezeń organizowanego, wtedy, po raz

pierwszy, nawiązuje bliski kontakt z Trzecim Źródłem i Centrum i w wielu aspektach uzależnia

się od niego. Nieskończony Duch, choć mieszka z Ojcem i Synem w centrum wszystkich rzeczy,

działa jako ważny i efektywny pomocnik każdego Syna Stwórcy. Dlatego też każdemu Synowi

Stwórcy towarzyszy Stwórcza Córka Nieskończonego Ducha, ta istota, która ma się stać Boską

Opiekunką, Matką Duchem nowego wszechświata lokalnego.

Odlot Syna Michała oddziela na zawsze jego prerogatywy stwórcze od Rajskich Źródeł i

Centrów; prerogatywy te poddane są tylko pewnym ograniczeniom, właściwym preegzystencji

tych Źródeł i Centrów oraz pewnych innych, nadrzędnych mocy i obecności. Ograniczenia

wszechmocnych skądinąd prerogatyw stwórcy Ojca wszechświata lokalnego są między innymi

następujące:

1. Energia-materia zdominowana jest przez Nieskończonego Ducha. Zanim będzie można

tworzyć jakiekolwiek nowe formy rzeczy, wielkich czy małych, zanim można będzie próbować

nowych przeobrażeń energii-materii, Syn Stwórcy musi dostać zgodę i pozyskać roboczą

współpracę Nieskończonego Ducha.

2. Plany istot i ich rodzaje są pod kontrolą Wiecznego Syna. Zanim Syn Stwórcy będzie mógł

stworzyć jakikolwiek nowy rodzaj istoty, jakąkolwiek nową formę istoty, musi uzyskać na to

zgodę Wiecznej i Pierwszej Matki-Syna.

3. Osobowość jest kształtowana i nadawana przez Ojca Uniwersalnego.

Typy i formy umysłu są określane poprzez czynniki egzystencji, poprzedzające stworzenie

istoty. Potem czynniki te się łączy, aby uformować istotę (osobową czy inną); umysłem obdarza

Trzecie Źródło i Centrum, powszechne źródło służby umysłu dla wszystkich istot poniżej

poziomu Rajskich Stwórców.

Kontrola projektów i rodzajów ducha zależy od poziomu jego przejawiania się. W końcowym

podsumowaniu, projekt duchowy kontrolowany jest przez Trójcę, albo przedtrójcowe, duchowe

nadania osobowości Trójcy – Ojca, Syna i Ducha.

Kiedy doskonały, boski Syn bierze w swe posiadanie miejsce w przestrzeni, dla wybranego

przez siebie wszechświata, kiedy wstępne problemy materializacji wszechświata i jego ogólnej

równowagi zostają rozwiązane, kiedy nawiązuje on efektywną i roboczą współpracę z

dopełniającą go Córką Nieskończonego Ducha – wtedy ów Syn Wszechświata i Duch

Wszechświata inicjują ten związek, który ma dać początek niezliczonym zastępom ich dzieci we

wszechświecie lokalnym. W związku z tym wydarzeniem, zogniskowanie Stwórczego Ducha,

pochodzące od Rajskiego Nieskończonego Ducha, zostaje zmienione w swej naturze, nabierając

osobowych własności Matki Ducha wszechświata lokalnego.

Pomimo, że wszyscy Synowie Stwórcy są boscy, podobnie jak ich rajscy rodzice, nie ma ich

dwóch identycznych, każdy jest unikalny, odmienny, wyjątkowy i oryginalny, zarówno w swej

naturze jak i osobowości. Ponieważ planują oni życie w swych poszczególnych domenach i

realizują te plany, ta właśnie różnorodność daje gwarancję, że ich domeny także będą

zróżnicowane w każdej formie i stadium żywego bytu, wywodzącego się od Michała bytu, który

może zostać stworzony czy później ukształtowany w takiej domenie. Dlatego też klasy istot,

rodzimych dla wszechświatów lokalnych, są raczej urozmaicone. Nie ma dwóch wszechświatów,

zarządzanych czy zamieszkałych przez istoty rodzime podwójnego pochodzenia, które byłyby

identyczne we wszystkich aspektach. W jakimkolwiek danym wszechświecie, połowa

właściwych mu cech jest w pełni ujednolicona, gdyż wywodzi się od jednorodnych Stwórczych

Duchów; natomiast druga połowa jest urozmaicona, gdyż wywodzi się od różnorodnych Synów

Stwórcy. Jednak taką różnorodnością nie odznaczają się istoty, pochodzące wyłącznie od

Stwórczego Ducha, ani też istoty przybyłe z wszechświata centralnego czy superwszechświatów.

Kiedy Syna Michała nie ma w jego wszechświecie, rządy sprawuje pierworodna, zrodzona w

tym wszechświecie istota, Gwiazda Jasna i Poranna, główny administrator wszechświata

lokalnego. W takim czasie wskazówki i porady Jednoczącego Czasu są bezcenne. W czasie swej

nieobecności, Syn Stwórcy może powierzyć towarzyszącej mu Matce Duchowi kontrolą jego

obecności duchowej na światach zamieszkałych i w sercach jego śmiertelnych dzieci. Matka

Duch wszechświata lokalnego zawsze pozostaje w swej siedzibie, rozpościerając swą wspierającą

opiekę i służbę duchową na najodleglejsze części takiej ewolucyjnej domeny.

Syn Stwórcy niekoniecznie musi przebywać w swoim wszechświecie lokalnym, aby stabilna

kreacja materialna była prowadzona bez zakłóceń. Ci Synowie mogą podróżować do Raju a ich

wszechświat wciąż się obraca w przestrzeni. Mogą zawiesić linie swej mocy, żeby się wcielić w

formę dziecka czasu, a ich domeny nadal wirują wokół odpowiednich centrów. Żadna struktura

materialna nie może być niezależna od absolutnego uchwytu grawitacji Raju, czy od kosmicznej

kontroli, nieodłącznej obecności w przestrzeni Absolutu Nieuwarunkowanego.

3. WŁADZA WE WSZECHŚWIECIE LOKALNYM

Syn Stwórcy otrzymuje dziedzinę wszechświatową za aprobatą Rajskiej Trójcy i z

potwierdzeniem Ducha Nadrzędnego, nadzorującego dany superwszechświat. Taki akt jest

prawem fizycznego posiadania, kosmicznej dzierżawy. Jednak wyniesienie Syna Michała od tego,

wstępnego stadium władania z ograniczeniami przez siebie nałożonymi, do empirycznej

supremacji samodzielnie zdobytej władzy, następuje w wyniku jego własnej, osobistej pracy nad

stwarzaniem wszechświata oraz jego obdarzenia w formie cielesnej. Przed przejęciem władzy,

którą Syn zdobywa w wyniku swego obdarzania, rządzi on jako namiestnik Ojca Uniwersalnego.

Syn Stwórcy może przejąć pełną władzę nad swą własną kreacją w dowolnym czasie, ale

roztropnie tego nie czyni. Gdyby przejął niezasłużoną, najwyższą władzę, przed dokonaniem

obdarzeń w formie istoty stworzonej, przebywające w jego wszechświecie lokalnym osobowości

rajskie odeszłyby stamtąd. Jednak nie zdarzyło się to nigdy, w całej kreacji czasu i przestrzeni.

Fakt kreatywności implikuje pełnię władzy, ale Michałowie wolą zdobywać ją empirycznie,

zapewniając sobie tym samym pełną współpracę wszystkich rajskich osobowości,

przydzielonych do administracji wszechświata lokalnego. Nie znamy Michała, który

kiedykolwiek zrobiłby inaczej, ale wszyscy mogą to uczynić, są oni naprawdę Synami

obdarzonymi wolną wolą.

Władza Syna Stwórcy wszechświata lokalnego przechodzi sześć, być może siedem, stadiów

empirycznego przejawiania się. Stadia te występują w następującym porządku:

1. Wstępna władza namiestnika – samotna, tymczasowa władza, sprawowana przez Syna

Stwórcy, zanim związany z nim Stwórczy Duch nie nabędzie cech osobowości.

2. Wspólna władza namiestnika – wspólna władza rajskiej pary, w następstwie osiągnięcia

osobowości przez Matkę Ducha Wszechświata.

3. Poszerzona władza namiestnika – zaawansowana władza Syna Stwórcy, w okresie

dokonywania przez niego siedmiu obdarzeń w charakterze istoty stworzonej.

4. Najwyższa władza – stabilna władza po ukończeniu siódmego obdarzenia. W Nebadonie

najwyższa władza datuje się od ukończenia obdarzenia Urantii przez Michała. Trwa ona już

ponad dziewiętnaście wieków waszego czasu planetarnego.

5. Poszerzona najwyższa władza – zaawansowana współzależność, powstała w wyniku

ustanowienia w światłości i życiu większości domen zamieszkałych przez istoty stworzone.

Stadium to jest stanem jeszcze nieosiągniętym; to jest przyszłość waszego wszechświata

lokalnego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: