006.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 6

WIECZNY SYN

W ieczny Syn jest doskonałym i ostatecznym wyrażeniem „pierwszej”, osobistej i absolutnej idei

Ojca Uniwersalnego. W związku z tym, kiedykolwiek i jakkolwiek Ojciec wyraża się osobiście i

absolutnie, czyni to przez swojego Wiecznego Syna, który zawsze był, jest teraz i zawsze będzie,

żywym i Boskim Słowem. I ten Wieczny Syn przebywa w centrum wszystkich rzeczy, razem z

Wiecznym i Uniwersalnym Ojcem, którego osobistą obecność bezpośrednio spowija.

Mówimy o „pierwszej” myśli Boga i nawiązujemy do nieprawdopodobnego czasu początków

Wiecznego Syna, aby dotrzeć do kanałów myślowych intelektu ludzkiego. Takie wypaczenia

językowe stanowią nasze najlepsze wysiłki nawiązania kontaktu-kompromisu z umysłami istot

śmiertelnych, związanych czasem. W sensie kolejności wydarzeń, Ojciec Uniwersalny nigdy nie

mógł mieć pierwszej myśli, jak również Wieczny Syn nigdy nie mógł mieć początku. Zostałem

jednak poinstruowany, żeby ograniczonym czasem umysłom śmiertelników obrazować

rzeczywistości wieczności takimi właśnie symbolami myślowymi i żeby określać zależności

wieczności w takich, czasowych koncepcjach kolejności zdarzeń.

Wieczny Syn jest duchowym uosobieniem uniwersalnej i nieskończonej idei Rajskiego Ojca,

idei Boskiej rzeczywistości, nie uwarunkowanego ducha i absolutnej osobowości. I tym samym

Syn stanowi boskie objawienie tożsamości stwórcy – Ojca Uniwersalnego. Doskonała

osobowość Syna ukazuje, że Ojciec jest aktualnie wiecznym i uniwersalnym źródłem wszystkich

znaczeń i wartości duchowych, wolicjonalnych, celowych i osobowych.

Aby umożliwić ograniczonemu czasem umysłowi stworzenie jakiejś sekwencyjnej idei

związków wiecznych i nieskończonych istot Rajskiej Trójcy, używamy zezwolenia na stosowanie

koncepcji takich jak ta, odnoszących się do „pierwszej osobistej, uniwersalnej i nieskończonej

idei Ojca”. Jest dla mnie niemożliwością przekazanie ludzkiemu umysłowi jakiejkolwiek

adekwatnej idei wiecznych związków Bóstwa; zatem używam takich określeń, które

skończonemu umysłowi będą dawać coś w rodzaju idei zależności wiecznych istot, w

następujących po sobie epokach czasowych. Wierzymy, że Syn powstał z Ojca, jesteśmy

pouczeni, że obaj są bezwzględnie wieczni. Dlatego też jest oczywiste, że żadna istota czasowa

nie może w pełni zrozumieć tej tajemnicy – Syna, który pochodzi od Ojca i który dodatkowo

jest wiecznym partnerem samego Ojcem.

1. TOŻSAMOŚĆ WIECZNEGO SYNA

Wieczny Syn jest pierwszym i jedynym zrodzonym Synem Boga. Jest on Bogiem-Synem,

Drugą Osobą Bóstwa oraz pomocniczym stwórcą wszystkich rzeczy. Tak jak Ojciec jest

Pierwszym Wielkim Źródłem i Centrum, tak Wieczny Syn jest Drugim Wielkim Źródłem i

Centrum.

Wieczny Syn jest duchowym centrum i boskim administratorem duchowego rządu

wszechświata wszechświatów. Ojciec Uniwersalny jest najpierw stwórcą a potem kontrolerem;

Wieczny Syn jest najpierw współstwórcą a potem duchowym administratorem. „Bóg jest

duchem” a Syn jest osobowym objawieniem tego ducha. Pierwsze Źródło i Centrum jest

Wolicjonalnym Absolutem; Drugie Źródło i Centrum jest Osobowym Absolutem.

Ojciec Uniwersalny nigdy nie działa osobiście jako stwórca, chyba, że w połączeniu z Synem

czy z partnerskim działaniem Syna. Gdy autor Nowego Testamentu nawiązywał do Wiecznego

Syna, miał całkowitą rację, gdy pisał: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem

było Słowo. Wszystko przez nie się stało a bez niego nic się nie stało, co się stało”.

Kiedy Syn Wiecznego Syna zjawił się na Urantii, ci, co bratali się z tą Boską istotą w ludzkiej

formie, nawiązywali do niego jako do „tego, co był od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia,

co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce”. I ten Syn

obdarzający przyszedł od Ojca tak prawdziwie, jakby to zrobił Pierwszy Syn, jak sugeruje jedna

z jego ziemskich modlitw: „A teraz Ty, Ojcze, otocz mnie u siebie swą chwałą, którą miałem u

ciebie pierwej, zanim świat powstał”.

Wieczny Syn różnie jest nazywany w rozmaitych wszechświatach. We wszechświecie

centralnym znany jest jako Partnerskie Źródło, Współstwórca i Pomocniczy Absolut. Na

Uversie, w zarządzie superwszechświata, określamy Syna jako Partnerskie Centrum Duchowe i

jako Administratora Wiecznego Ducha. Na Salvingtonie, w stolicy waszego wszechświata

lokalnego, Syn ten określany jest jako Drugie Wieczne Źródło i Centrum. Melchizedekowie

mówią o nim jako o Synu Synów. Na waszym świecie, ale nie w zamieszkałych sferach waszego

systemu, Pierwszy Syn jest mylony ze współdziałającym z nim Synem Stwórcy, Michałem z

Nebadonu, który obdarzył sobą gatunek ludzki Urantii.

Chociaż każdy z Rajskich Synów słusznie może być zwany Synem Bożym, mamy zwyczaj

rezerwować określenie „Wieczny Syn” dla Pierwszego Syna, Drugiego Źródła i Centrum, a wraz

z Ojcem Uniwersalnym współstwórcy centralnego wszechświata mocy i doskonałości oraz

współstwórcy wszystkich innych, Boskich Synów, którzy powstali z nieskończonych Bóstw.

2. NATURA WIECZNEGO SYNA

Wieczny Syn jest tak samo niezmienny i nieskończenie niezawodny jak Ojciec Uniwersalny.

Jest tak samo duchowy jak Ojciec, jest takim samym, prawdziwie nieograniczonym duchem. Dla

was, niskiego pochodzenia, Syn może wydawać się bardziej osobowy, skoro w przystępności jest

o jeden stopień bliżej was niż Ojciec Uniwersalny.

Wieczny Syn jest wiecznym Słowem Boga. Jest on zupełnie podobny Ojcu; faktycznie,

Wieczny Syn jest Bogiem Ojcem, ukazującym się osobowo wszechświatowi wszechświatów. Tak

więc prawda o Wiecznym Synu i wszystkich partnerskich Synach Stwórcy zawsze będzie taka:

„Kto zobaczył Syna, zobaczył także Ojca”.

W swojej naturze Syn jest zupełnie podobny do duchowego Ojca. Kiedy czcimy Ojca

Uniwersalnego, czcimy równocześnie Boga-Syna i Boga-Ducha. Bóg-Syn jest tak samo bosko

rzeczywisty i wieczny w swej naturze, jak Bóg Ojciec.

Syn nie tylko posiada całą Ojcowską, nieskończoną i transcendentalną prawość, ale Syn jest

także odbiciem całej Ojcowskiej świętości charakteru. Syn podziela doskonałość Ojca i razem z

Ojcem dzieli odpowiedzialność za pomaganie wszystkim niedoskonałym istotom, w ich

duchowych wysiłkach zmierzających do osiągnięcia boskiej doskonałości.

Wieczny Syn posiada wszelkie Ojcowskie cechy boskości i atrybuty duchowości. W

osobowości i w duchu Syn jest pełnią absolutności Boga i te własności Syna przejawiają się w

jego osobistym kierowaniu duchowym rządem wszechświata wszechświatów.

Bóg prawdziwie jest uniwersalnym duchem; Bóg jest duchem i ta duchowa natura Ojca jest

zogniskowana i uosobiona w Bóstwie Wiecznego Syna. Wszystkie duchowe właściwości są

najwyraźniej znacznie uwydatnione w Synu, wskutek ich oddzielenia od uniwersalności

Pierwszego Źródła i Centrum. I tak jak Ojciec dzieli swą duchową naturę z Synem, tak obaj

razem, w pełni i nieograniczenie, dzielą Boskiego ducha ze Wspólnym Aktywizatorem –

Nieskończonym Duchem.

W umiłowaniu prawdy i w tworzeniu piękna Ojciec i Syn są równi, za wyjątkiem tego, że Syn

wydaje się bardziej poświęcać urzeczywistnianiu czysto duchowego piękna o uniwersalnych

wartościach.

W Boskiej dobroci nie dostrzegam różnicy pomiędzy Ojcem a Synem. Ojciec kocha swe

wszechświatowe dzieci tak jak ojciec; Wieczny Syn traktuje wszystkich stworzonych tak jak

ojciec i brat.

3. SŁUŻBA OJCOWSKIEJ MIŁOŚCI

Syn podziela sprawiedliwość i prawość Trójcy, ale góruje nad tymi cechami boskości

nieskończonym uosobieniem miłości i miłosierdzia Ojca; Syn jest objawieniem Boskiej miłości

dla wszechświatów. Tak jak Bóg jest miłością, tak Syn jest miłosierdziem. Syn nie może kochać

bardziej niż Ojciec, ale może okazać istotom stworzonym miłosierdzie w jeden dodatkowy

sposób, ponieważ jest on nie tylko pierwszym stwórcą, tak jak Ojciec, ale jest także Wiecznym

Synem tego samego Ojca, zatem podziela doświadczenie synostwa ze wszystkimi innymi synami

Ojca Uniwersalnego.

Wieczny Syn niesie miłosierdzie całemu stworzeniu. Miłosierdzie jest esencją duchowego

charakteru Syna. Zalecenia Wiecznego Syna, kiedy wychodzą duchowymi obwodami Drugiego

Źródła i Centrum, są utrzymane w tonie miłosierdzia.

Ażeby zrozumieć miłość Wiecznego Syna, musicie najpierw dostrzec jej Boskie źródło – Ojca,

który jest miłością, a potem zobaczyć rozwinięcie tego, nieskończonego uczucia w rozległej

służbie Nieskończonego Ducha oraz w jego prawie nieprzejrzanych zastępach osobowości

opiekuńczych.

Działalność Wiecznego Syna jest poświęcona objawianiu Boga miłości wszechświatowi

wszechświatów. Ten Boski Syn nie zajmuje się tak niegodną rzeczą, jak przekonywanie swego

miłosiernego Ojca, ażeby kochał istoty skromnego pochodzenia i okazywał miłosierdzie

grzesznikom czasu. Jak wielkim błędem jest wyobrażanie sobie, że Wieczny Syn apeluje do Ojca

Uniwersalnego, aby okazał miłosierdzie istotom skromnego pochodzenia, żyjącym na

materialnych światach w przestrzeni! Takie idee Boga są niedojrzałe i groteskowe. Powinniście

raczej uświadomić sobie, że wszystkie miłosierne posługi Synów Bożych są bezpośrednim

objawieniem Ojcowskiego serca, pełnego uniwersalnej miłości i nieskończonego współczucia.

Miłość Ojca jest prawdziwym i wiecznym źródłem Synowskiego miłosierdzia.

Bóg jest miłością, Syn jest miłosierdziem. Miłosierdzie jest miłością stosowaną, Ojcowską

miłością w działaniu – w osobie jego Wiecznego Syna. Miłość tego Syna uniwersalnego jest tak

samo uniwersalna. Gdy rozpatrujemy miłość, tak jak jest rozumiana na tych planetach, gdzie

istoty obdarzone są płcią, miłość Boga jest bardziej porównywalna do miłości ojca, podczas gdy

miłość Wiecznego Syna jest bardziej podobna uczuciu matki. Nie są to najlepsze ilustracje,

jednak stosuję je w nadziei poddania umysłowi ludzkiemu refleksji, że jest różnica pomiędzy

miłością Ojca a miłością Syna, nie w Boskiej treści, ale we właściwości i metodzie jej wyrażania.

4. ATRYBUTY WIECZNEGO SYNA

Wieczny Syn jest siłą napędową duchowego poziomu rzeczywistości kosmicznej; duchowa

moc Syna jest absolutna w odniesieniu do wszystkich wszechświatowych aktualności. Poprzez

swój absolutny uchwyt grawitacji duchowej, sprawuje on doskonałą kontrolę nad związkami

wzajemnymi wszystkich niezróżnicowanych energii duchowych i nad całą aktualizującą się

rzeczywistością duchową. Cały czysty, nie rozdzielony duch i wszystkie duchowe istoty oraz

wartości reagują na nieskończoną moc przyciągającą pierwszego Syna z Raju. A jeśli z wieczną

przyszłością związane będzie pojawianie się nieograniczonego wszechświata, grawitacja

duchowa i moc duchowa Pierwszego Syna będzie w zupełności odpowiednia dla sprawowania

duchowej kontroli i efektywnej administracji takiego, bezkresnego stworzenia.

Tylko w domenach duchowych Syn jest wszechmocny. W wiecznej organizacji

administracyjnej wszechświata nigdy nie napotyka się rozrzutnego i niepotrzebnego

powtarzania funkcji; Bóstwa nie zajmują się bezużytecznym powielaniem wszechświatowych

służb.

Wszechobecność Pierwszego Syna stanowi duchową jedność wszechświata wszechświatów.

Duchowa spoistość całego stworzenia opiera się na wszędzie aktywnej obecności Boskiego

ducha Wiecznego Syna. Gdy odczuwamy duchową obecność Ojca, stwierdzamy, że trudno jest

ją odróżnić, w naszym pojmowaniu, od duchowej obecności Wiecznego Syna. Duch Ojca

przebywa wiecznie w duchu Syna.

Ojciec musi być wszechobecny duchowo, jednak taka wszechobecność wydaje się być

nieodłączna powszechnym funkcjom duchowym Wiecznego Syna. Tym niemniej wierzymy, że

we wszystkich tych sytuacjach, gdzie pojawia się podwójna natura duchowa Ojca-Syna, duch

Syna skoordynowany jest z duchem Ojca.

Ojciec działa w obwodzie osobowości, w swoim kontakcie z osobowością. W swoim

osobistym i wykrywalnym kontakcie z wszechświatem duchowym, występuje on we

fragmentach całości swego Bóstwa a te fragmenty Ojca posiadają oddzielną, unikalną i

niepowtarzalną funkcję, gdziekolwiek i kiedykolwiek pojawiają się we wszechświatach. We

wszystkich takich sytuacjach, duch Syna skoordynowany jest z duchowym funkcjonowaniem

cząstkowej obecności Ojca Uniwersalnego.

Wieczny Syn jest wszechobecny w sensie duchowym. Duch Wiecznego Syna jest na pewno z

wami i wokół was, ale nie wewnątrz was i nie jako wasza część, tak jak Nieodgadniony Monitor.

Cząstka Ojca, zamieszkująca człowieka, dostraja ludzki umysł do coraz bardziej boskiego

postępowania, po czym taki wznoszący się umysł zaczyna coraz intensywniej reagować na

duchową moc przyciągającą wszechmocnego obwodu grawitacji duchowej Drugiego Źródła i

Centrum.

Pierwszy Syn charakteryzuje się powszechną i duchową samoświadomością. W mądrości Syn

jest w pełni równy Ojcu. W dziedzinach wiedzy i nieskończonej mądrości nie możemy

rozróżnić pomiędzy Pierwszym Źródłem a Drugim; Syn, podobnie jak Ojciec, wie wszystko;

żadne zdarzenie wszechświatowe nigdy go nie zaskakuje, zna koniec od początku.

Ojciec i Syn naprawdę znają liczbę i miejsce pobytu wszystkich duchów i istot

uduchowionych we wszechświecie wszechświatów. Syn nie tylko zna wszystkie rzeczy, dzięki

swemu wszechobecnemu duchowi, ale Syn również, na równi z Ojcem i Wspólnym

Aktywizatorem, jest w pełni zaznajomiony z rozległym odzwierciedlaniem informacji u Istoty

Najwyższej, której zasoby informacji cały czas odzwierciedlają wszystkie rzeczy, jakie zachodzą

na wszystkich światach siedmiu superwszechświatów. I dzięki jeszcze innym metodom, Rajski

Syn jest wszechwiedzący.

Wieczny Syn jest kochającą, miłosierną i opiekuńczą osobowością duchową, jest on w pełni i

nieskończenie równy Ojcu Uniwersalnemu, podczas gdy we wszystkich miłosiernych i

uczuciowych kontaktach osobistych ze wznoszącymi się istotami z niższych domen, Wieczny

Syn jest dokładnie tak samo życzliwy i troskliwy, tak samo cierpliwy i wyrozumiały, jak jego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: