005.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 5

STOSUNEK BOGA DO JEDNOSTKI

J eśli skończony umysł ludzki nie potrafi zrozumieć, jak może tak wielki i tak majestatyczny Bóg,

jakim jest Ojciec Uniwersalny, zstąpić ze swojego wiecznego miejsca zamieszkania w

nieskończonej doskonałości, aby się bratać z pojedynczą istotą ludzką, w takim razie musi ten

skończony intelekt oprzeć swą pewność wspólnoty z Bogiem na prawdzie, która wynika z faktu,

że rzeczywisty fragment żywego Boga mieszka w intelekcie każdego, umysłowo normalnego i

moralnie świadomego śmiertelnika Urantii. Zamieszkujące ludzi Dostrajacze Myśli są częścią

wiecznego Bóstwa Rajskiego Ojca. Aby znaleźć Boga i próbować wejść z nim w duchową

komunię, człowiek nie musi wychodzić poza swoje własne, wewnętrzne doświadczenie duszy,

rozważającej taką duchową rzeczywistość.

Bóg podzielił nieskończoność swej wiecznej natury pomiędzy egzystencjalne rzeczywistości

sześciu absolutnych partnerów, ale może on zawsze skontaktować się bezpośrednio, osobiście, z

jakąkolwiek częścią, stadium czy rodzajem stworzenia, za pomocą swych przedosobowych

fragmentów. Wieczny Bóg zastrzegł także sobie przywilej nadawania osobowości boskim

Stwórcom i żywym istotom z wszechświata wszechświatów i dodatkowo zastrzegł sobie

przywilej utrzymywania bezpośredniego, rodzicielskiego kontaktu poprzez obwód osobowości,

ze wszystkimi tymi, osobowymi istotami.

1. DOSTĘP DO BOGA

To, że skończona istota nie może dostąpić nieskończonego Ojca, nie jest wynikiem

izolacjonizmu Ojca a tylko skończoności i ograniczeń materialnych istot stworzonych. Trudny

jest do pojęcia ogrom zróżnicowania duchowego, jaki występuje pomiędzy najwyższą

osobowością istniejącą we wszechświecie a niższą grupę stworzonych istot inteligentnych.

Gdyby można było przenieść niższe klasy stworzonych istot inteligentnych wprost przed oblicze

samego Ojca, nie wiedziałyby one, że się tam znalazły. Byłyby one po prostu tak samo niepomne

obecności Ojca Uniwersalnego, jak są teraz, tutaj gdzie się znajdują. Człowiek śmiertelny musi

przebyć bardzo długą drogę, zanim będzie mógł sensownie i w ramach swych możliwości, prosić

o bezpieczne przewodnictwo do rajskiej obecności Ojca Uniwersalnego. Człowiek musi być

wiele razy transponowany duchowo, zanim będzie mógł dostać się na ten poziom, który da mu

przenikliwość duchową, umożliwiającą zobaczenie przynajmniej jednego z Siedmiu Duchów

Nadrzędnych.

Nasz Ojciec nie ukrywa się, nie przebywa w odosobnieniu, gdyż tak sobie upodobał.

Uaktywnił on zasoby Boskiej mądrości i nie ustaje nigdy w wysiłkach objawienia siebie dzieciom

ze swoich wszechświatowych domen. Z majestatem jego miłości wiąże się nieskończone

dostojeństwo i niewyrażalna wielkoduszność, które sprawiają, że pragnie on przebywać z każdą

stworzoną istotą, która może go zrozumieć, kochać albo dostąpić; dlatego też właściwe wam

ograniczenia nieodłącznie są związane z waszą skończoną osobowością i materialną egzystencją

i określają one czas, miejsce i okoliczności, pozwalające wam dotrzeć do celu drogi waszego

wznoszenia się, aby stanąć w obliczu Ojca, w centrum wszystkich rzeczy.

Chociaż z dotarciem przed rajskie oblicze Ojca musicie poczekać, aż osiągniecie najwyższe,

skończone poziomy rozwoju duchowego, możecie cieszyć się świadomością zawsze istniejącej

możliwości natychmiastowej komunii z obdarzającym was duchem Ojca, tak blisko związanym

z waszą wewnętrzną duszą i waszym uduchowiającym się jestestwem.

Śmiertelnicy ze sfer czasu i przestrzeni mogą być bardzo różnorodni w swych naturalnych

zdolnościach i wyposażeniu intelektualnym, mogą korzystać z otoczenia wyjątkowo korzystnego

dla rozwoju społecznego i postępu moralnego, względnie mogą cierpieć z powodu braku

nieomal wszystkich ludzkich środków wspomagających kulturę i ewentualny rozwój kunsztów

cywilizacji; tym niemniej możliwości rozwoju duchowego, na drodze wznoszenia się, są równe

dla wszystkich. Progresywne poziomy wnikliwości duchowej i kosmicznych znaczeń są osiągane

zupełnie niezależnie od wszelkich takich, społeczno-moralnych zróżnicowań, występujących w

rozmaitych środowiskach materialnych na światach ewolucyjnych.

Chociaż śmiertelnicy z Urantii mogą być zróżnicowani w swych intelektualnych, społecznych,

ekonomicznych a nawet moralnych możliwościach i talentach, należy pamiętać, że ich duchowe

wyposażenie jest jednolite i niepowtarzalne. Wszyscy oni korzystają z tej samej, Boskiej

obecności daru Ojca i wszyscy są jednakowo uprzywilejowani w swych dążeniach do bliskiej,

osobistej komunii z tym, zamieszkującym ich duchem, pochodzącym od Boga i wszyscy na

równi mogą zechcieć uznać jednorodne, duchowe przewodnictwo owych nieodgadnionych

Monitorów.

Jeśli motywacje człowieka śmiertelnego są szczere i duchowe, jeśli poświęca się on bez

zastrzeżeń czynieniu Ojcowskiej woli, wówczas, skoro jest on tak oczywiście i tak odpowiednio

wyposażony duchowo przez zamieszkującego go Boskiego Dostrajacza, nie może on nie

urzeczywistnić, w swym indywidualnym doświadczeniu, wzniosłej świadomości tak poznania

Boga jak i Boskiej rękojmi wiecznego trwania, po to, żeby znaleźć Boga przez stopniowe, coraz

większe upodabnianie się do niego.

Człowiek jest zamieszkały duchowo przez Dostrajacza Myśli, który przeżywa ludzką śmierć.

Jeśli ludzki umysł ma szczere i duchowe motywacje, jeśli dusza takiego człowieka pragnie

poznać Boga i stać się jemu podobną, naprawdę pragnie czynić Ojcowską wolę, nie istnieje ani

negatywny wpływ, mogący mu to zabrać, ani pozytywna siła ewentualnej ingerencji, która

mogłaby przeszkodzić takiej bosko motywowanej duszy bezpiecznie wznieść się do bram Raju.

Ojciec chce, żeby wszyscy stworzeni znaleźli z nim osobistą komunię. Ma on w Raju miejsce

na przyjęcie wszystkich tych, których status wiecznego życia i duchowa natura pozwalają tam

dotrzeć. Wyjaśnijcie zatem w waszej filozofii raz i na zawsze: Bóg jest przystępny, Ojciec jest

osiągalny, droga jest otwarta dla każdego z was i dla nas wszystkich; wszystkie siły Boskiej

miłości, drogi i środki Boskiej administracji, są powiązane w swych staraniach, aby ułatwić

pójście naprzód każdemu wartościowemu rozumowi z każdego wszechświata w kierunku

rajskiej obecności Ojca Uniwersalnego.

To, że bardzo dużo czasu potrzeba na dotarcie do Boga, nie czyni mniej rzeczywistą ani

obecności ani osobowości Nieskończonego. Wasze wznoszenie się jest częścią obiegu siedmiu

superwszechświatów i chociaż krążycie dookoła niezliczoną ilość razy, możecie się spodziewać,

że w duchu i statusie zawsze krążycie do wewnątrz. Możecie liczyć na to, że będziecie

transponowani ze sfery do sfery, z orbit zewnętrznych wciąż bliżej wewnętrznego centrum i bez

wątpienia pewnego dnia staniecie w Boskiej i centralnej obecności i ujrzycie jego, metaforycznie

mówiąc, twarzą w twarz. Jest to kwestia osiągnięcia aktualnych i literalnie duchowych

poziomów; i te duchowe poziomy są osiągalne przez każdą istotę, zamieszkałą przez

Nieodgadnionego Monitora, istotę, która zespala się potem na wieczność z tym Dostrajaczem

Myśli.

Ojciec nie ukrywa się duchowo, ale bardzo wiele jego istot schowało się daleko, we mgle

swych własnych, rozmyślnych decyzji i tymczasowo odgrodziło się od komunii z jego duchem

oraz duchem jego Syna, wybierając swe własne, przewrotne drogi i ulegając zbytniej pewności

siebie, powstałej w ich własnych, nietolerancyjnych umysłach i nieduchowych naturach.

Śmiertelny człowiek może zbliżać się do Boga i wielokrotnie może nie zechcieć czynić Boskiej

woli, tak długo, jak pozostaje w nim możliwość wyboru. Ludzki los nie jest ostatecznie

przypieczętowany, dopóki człowiek nie straci możliwości wyboru woli Ojca. Ojcowskie serce

nigdy się nie zamyka na potrzeby i na prośby jego dzieci. To tylko jego potomstwo zamyka swe

serca na zawsze dla przyciągającej mocy Ojca, kiedy ostatecznie i na zawsze traci chęć czynienia

jego Boskiej woli – poznania go i bycia jemu podobnym. Tak samo ludzkie, wieczne

przeznaczenie jest zapewnione, kiedy zespolenie z Dostrajaczem obwieszcza wszechświatu, że

taki wznoszący się człowiek poczynił ostateczną i nieodwołalną decyzję, żeby żyć wolą Ojca.

Wielki Bóg kontaktuje się bezpośrednio ze śmiertelnym człowiekiem i daje mu część swej

nieskończonej, wiecznej i niepojętej jaźni, aby żyła i mieszkała w nim. Bóg zaczął swą wieczną

przygodę z człowiekiem. Jeśli poddacie się prowadzeniu przez siły duchowe, istniejące w was i

wokół was, nie możecie nie osiągnąć wysokiego przeznaczenia, ustanowionego przez

kochającego Boga jako wszechświatowy cel dla jego wznoszących się istot, z ewolucyjnych

światów przestrzeni.

2. BOSKA OBECNOŚĆ

Fizyczna obecność Nieskończonego jest rzeczywistością wszechświata materialnego.

Umysłowa obecność Bóstwa musi być determinowana głębią indywidualnego doświadczenia

intelektualnego i ewolucyjnym poziomem osobowości. Duchowa obecność Boskości musi być z

konieczności zróżnicowana we wszechświecie. Jest ona określona cechami chłonności duchowej

i stopniem, w jakim wola istoty poświęca się czynieniu woli Bożej.

Bóg żyje w każdym jego synu, zrodzonym z ducha. Rajscy Synowie zawsze mogą stanąć przed

obliczem Boga, po „prawicy Ojca”, a wszystkie stworzone osobowości mają dostęp do „łona

Ojca”. Odnosi się to do styczności z obwodem osobowości, kiedykolwiek, gdziekolwiek i

jakkolwiek występującej, albo skądinąd wymaga to osiągnięcia osobistego, samoświadomego

kontaktu i komunii z Ojcem Uniwersalnym, czy to w jego centralnym miejscu pobytu, czy w

jakimś innym określonym miejscu, jak na jednej z siedmiu świętych sfer Raju.

Tym niemniej Boskiej obecności nie można odkryć nigdzie w przyrodzie, czy nawet w życiu

rozpoznających Boga śmiertelników, tak dokładnie i tak oczywiście, jak to widać w waszych

wysiłkach wejścia w komunię z zamieszkującym was Nieodgadnionym Monitorem – Rajskim

Dostrajaczem Myśli. Cóż to za błąd marzyć o Bogu daleko w niebie, gdy duch Ojca

Uniwersalnego żyje w waszym własnym umyśle!

Możecie mieć nadzieję dzięki temu fragmentowi Boga, który was zamieszkuje, że w miarę

postępów w zestrajaniu się z duchowym przewodnictwem Dostrajacza, pełniej zaczniecie

dostrzegać obecność i przeobrażającą moc tych pozostałych duchowych wpływów, które was

otaczają i oddziałują z wami, ale nie funkcjonują jako nierozdzielna część was samych. To, że nie

jesteście intelektualnie świadomi bliskiego i intymnego kontaktu z zamieszkującym was

Dostrajaczem, w żaden sposób nie zaprzecza istnieniu tego wzniosłego doświadczenia. Dowód

zbratania się z Boskim Dostrajaczem daje wyłącznie natura oraz ilość owoców ducha, jakie

indywidualny wierzący zbiera w swoim doświadczeniu życiowym. „Po owocach ich poznacie

ich”.

Bardzo jest trudno słabo uduchowionemu, materialnemu umysłowi śmiertelnego człowieka,

uświadomić sobie wyraźnie duchowe działanie takich Boskich bytów, jak Rajskie Dostrajacze.

Kiedy dusza – łączny wytwór umysłu i Dostrajacza – zacznie istnieć coraz wyraźniej, wtedy

kształtuje się nowe stadium świadomości duchowej, zdolne doświadczać obecność i

rozpoznawać duchowe przewodnictwo oraz inne, nadmaterialne funkcje Nieodgadnionych

Monitorów.

Kompletne doświadczenie komunii z Dostrajaczem zawiera w sobie status moralny,

motywację umysłową i doświadczenie duchowe. Uświadomienie sobie tego osiągnięcia

ogranicza się głównie, choć nie wyłącznie, do sfer świadomości duszy, później jednak

przychodzą dowody w postaci licznych owoców ducha, pojawiających się życiu wszystkich tych,

którzy kontaktują się z duchem wewnętrznym.

3. PRAWDZIWE CZCZENIE

Choć z wszechświatowego punktu widzenia Rajskie Bóstwa są jak jedno, w związkach

duchowych z takimi istotami, jakie zamieszkują Urantię, są to również trzy odmienne i odrębne

osoby. Istnieje różnica pomiędzy Bóstwami, gdy idzie o siłę ich osobistej ekspresji, komunii i

innych bliskich związków. W najwyższym sensie czcimy Ojca Uniwersalnego i tylko jego. W

rzeczywistości możemy czcić i czcimy Ojca, tak jak objawia się on w jego Synach Stwórcy, ale

tylko Ojciec jest tym, którego się czci i adoruje, pośrednio czy bezpośrednio.

Wszelkiego rodzaju prośby należą do domeny Wiecznego Syna oraz duchowej organizacji

Syna. Modlitwy, cała formalna łączność, wszystko za wyjątkiem adoracji i czczenia Ojca

Uniwersalnego, należy do tych spraw, którymi zajmuje się wszechświat lokalny; normalnie nie

wybiegają one poza jurysdykcję Syna Stwórcy. Jednak czczenie bez wątpienia objęte jest

obwodem i przekazywane osobie Stwórcy, poprzez funkcjonowanie osobowego obwodu Ojca.

Dodatkowo wierzymy, że odnotowanie hołdu, jaki składa istota zamieszkała przez Dostrajacza,

jest łatwiejsze dzięki tej właśnie, duchowej obecności Ojca. Istnieje sporo dowodów

uzasadniających takie mniemanie a wiem, że wszystkie rodzaje fragmentów Ojca mają

możliwość rejestrowania adoracji, czynionych w dobrej wierze przez osoby im podległe, adoracji

mile widzianych przed obliczem Ojca Uniwersalnego. Dostrajacze wykorzystują również bez

wątpienia bezpośrednie, przedosobowe kanały komunikacji z Bogiem a potrafią one tak samo

korzystać z obwodów grawitacji duchowej Wiecznego Syna.

Czczenie istnieje tylko dla czczenia; modlitwa zawiera element korzyści dla siebie albo dla

innej istoty i to jest wielka różnica pomiędzy czczeniem a modlitwą. W prawdziwym czczeniu

zupełnie nie ma prośby we własnym imieniu, czy też innego czynnika osobistego

zainteresowania; po prostu czcimy Boga za to, że jest takim, jakim go pojmujemy. Czczenie nie

pyta o nic i nie chce niczego dla czczącego. Nie czcimy Ojca dlatego, że możemy coś zyskać z

takiej weneracji; składamy wyrazy oddania i angażujemy się w takie czczenie, uważając to za

naturalną, spontaniczną reakcję, w uznaniu niezrównanej osobowości Ojca i ze względu na jego

przemiłą naturę oraz godne podziwu atrybuty.

Kiedy element własnej korzyści wtrąci się w czczenie, natychmiast oddanie przekształca się z

czczenia w modlitwę i stosowniej powinna być ona kierowana do osoby Wiecznego Syna czy też

Syna Stwórcy. Jednak w praktycznym doświadczeniu religijnym nie istnieje przyczyna, dla

której modlitwa nie miałaby być adresowana do Boga Ojca, jako część prawdziwego czczenia.

Kiedy trudzicie się praktycznymi sprawami życia codziennego, znajdujecie się pod opieką

osobowości duchowych, pochodzących od Trzeciego Źródła i Centrum; współpracujecie z

przedstawicielami Wspólnego Aktywizatora. Działa to tak: czcicie Boga; modlicie się do Syna i

jednoczycie się z nim duchowo; wypracowujecie szczegóły waszego ziemskiego bytu w

powiązaniu z inteligentnymi istotami Nieskończonego Ducha, działającymi na waszym świecie i

na obszarze waszego wszechświata.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: