Sciągi Grube.docx

(9969 KB) Pobierz

1. Mikroskopowy obraz przepływu prądu elektrycznego w metalach: prędkość unoszenia, średnia droga swobodna, czas pomiędzy zderzeniami.

 

2. Siła Lorentza, definicja wektora indukcji pola magnetycznego Siła Lorentzasiła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym poruszającą się w polu elektromagnetycznym. Wzór podany został po raz pierwszy przez Lorentza i dlatego nazwano go jego imieniem.

Wzór określa, jak siła działająca na ładunek zależy od pola elektrycznego i pola magnetycznego (składników pola elektromagnetycznego):

gdzie:

F – wektor siły (w niutonach),


\mathbf{F} = q (\mathbf{E} + \mathbf{v} \times \mathbf{B})
qładunek elektryczny cząstki (w kulombach),

E – wektor natężenia pola elektrycznego (w woltach / metr),

B – wektor indukcji magnetycznej (w teslach),

v – wektor prędkośći cząstki (w metrach na sekundę),

× – iloczyn wektorowy.

 

14. Prawa Maxwella w postaci całkowej; znajomość wszystkich występujących w nich wielkości i symboli.

19. Interferencja fal z dwóch źródeł: warunek na maksima interferencyjne

W ośrodku liniowym, rozchodzące się z kilku źródeł zaburzenia spotykają się w danym punkcie P. Zaburzenie ośrodka w tym punkcie jest sumą zaburzeń wywołanych przez poszczególne fale.

Natężenie w maksimum ~ N2, liczby źródeł (szczelin)

Warunek maksimum :

d sinQ = nl

d - odległość pomiędzy szczelinami, l - długość fali

Układ wielu szczelin to siatka dyfrakcyjna - zastosowanie: analiza spektralna

28. Podstawowe zasady mechaniki kwantowej – omówienie na podstawie przechodzenia cząstek przez podwójną  szczelinę.

32. Model atomu Bohra – dopuszczalne wartości kretu orbitalnego

 

 

 

 

 

 

 

 

 

33. Równanie Schrödingera.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

38. Efekt fotoelektryczny

45. Zasada działania reaktora jądrowego –  autonomiczna stabilizacja

Stabilizacja pracy reaktora jest autonomiczna, reaktor jest układem samostabilizującym się na poziomie mocy określonym położeniem prętów regulujacych.

48. Równanie stanu gazu doskonałego

pV = nRT \,

gdzie:

p ciśnienie

Vobjętość

n – liczba moli gazu (będąca miarą liczby cząsteczek (ilości) rozważanego gazu)

Ttemperatura (bezwzględna), T [K]  = t [°C] + 273,15

Runiwersalna stała gazowa

 

52. Druga zasada termodynamiki

 

 

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin