Ciszewski K. - Losy hubalczyków po śmierci mjr Henryka Dobrzańskiego Hubala.pdf

(1341 KB) Pobierz
UNIWERSYTET ŚLĄSKI
WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH
INSTYTUT HISTORII
Krzysztof Ciszewski
NR ALBUMU 225961/Z
Praca magisterska
Losy hubalczyków po śmierci mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”.
Prof. UŚ dr hab. Sylwester Fertacz
Katowice 2010
1
Imię i nazwisko autora pracy
Krzysztof Ciszewski
Imię i nazwisko promotora pracy
prof. UŚ dr hab. Sylwester Fertacz
Wydział / Jednostka niebędąca wydziałem Wydział Nauk Społecznych
Kierunek studiów
Historia
Specjalność
Archiwalna
Losy hubalczyków po śmierci mjr.
Henryka Dobrzańskiego „Hubala”.
Tytuł pracy
Odział majora „Hubala, hubalczycy, II
wojna światowa.
Słowa kluczowe
Wyrażam / nie wyrażam* zgodę na udostępnienie mojej pracy dyplomowej
(licencjackiej / magisterskiej*) dla celów naukowo – badawczych.
Niniejsza zgoda obejmuje:
`
- rozpowszechnianie pracy poprzez publiczne udostępnianie w wersji drukowanej
i elektronicznej w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niej dostęp w miejscu,
w którym praca jest przechowywana tj. w Archiwum Uniwersytetu Śląskiego,
- rozpowszechnianie pracy poprzez publiczne udostępnienie pracy w wersji elektronicznej
w sieci Internet w domenie us.edu.pl oraz w innych serwisach internetowych, tworzonych
z udziałem Uniwersytetu Śląskiego.
Data: ……………………………………...…………..….
Podpis autora: ………………………………………..….
* (niepotrzebne skreślić)
Oświadczenie autora pracy
Świadoma odpowiedzialności prawnej oświadczam, że niniejsza praca dyplomowa
została napisana przeze mnie samodzielnie i nie zawiera treści uzyskanych w sposób
niezgodny z obowiązującymi przepisami.
Oświadczam również, że przedstawiona praca nie była wcześniej przedmiotem
procedur związanych z uzyskaniem tytułu zawodowego w wyższej uczelni.
Oświadczam ponadto, że niniejsza wersja pracy jest identyczna z załączoną wersją
elektroniczną.
Data Podpis autora pracy
2
775501084.008.png 775501084.009.png 775501084.010.png 775501084.011.png 775501084.001.png 775501084.002.png 775501084.003.png 775501084.004.png 775501084.005.png 775501084.006.png 775501084.007.png
 
Spis treści
Wstęp…………………………………………………………………………………………..4
Rozdział I.
Historia oddziału mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”.
1.1. Henryk Dobrzański ………………………………………………………………………..6
1.2 Powstanie oddziału ………………………………………………………………………...8
1.3. Okres przetrwania ………………………………………………………………………..14
1.4. Przygotowania do walk na wiosnę 1940 r ……………………………………………….22
1.5. Demobilizacja ……………………………………………………………………………23
1.6. Walki pod Huciskiem i Szałasami ……………………………………………………….25
1.7. Obława niemiecka i starcie pod Anielinem ……………………………………………..34
1.8. Oddział Wydzielony Wojska Polskiego po śmierci majora ……………………………..40
Rozdział II.
Hubalczycy poza granicami Polski.
2.1. Hubalczycy we Francji …………………………………………………………………42
2.2 Hubalczycy w Wielkiej Brytanii …………………………………………………...........53
2.3. Hubalczycy na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej ……………………………..65
Rozdział III.
Hubalczycy w okupowanej Polsce.
3.1. Hubalczycy w Kedywie ………………………………………………………………..91
3.2. Hubalczycy w Okręgu Nowogródzkim Armii Krajowej ………………………………104
Zakończenie……………………………………………………………………………….128
Bibliografia………………………………………………………………………………..130
3
Wstęp
Celem, który mi przyświecał, gdy podjąłem decyzję napisania pracy magisterskiej
traktującej o losach hubalczyków, było przybliżenie rodzajów działań zbrojnych podjętych
przez żołnierzy mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” po jego śmierci w kwietniu 1940 r.
Nie ma obecnie pracy naukowej poświęconej w całości tej tematyce. Moja praca nie jest
jednak szczegółowym opisem losów wszystkich hubalczyków. Przedstawiłem typowe losy
wojenne hubalczyków w oparciu o losy konkretnych oficerów, lub podoficerów.
Działalność hubalczyków dotyczyła zarówno walki poza granicami kraju, jak i w
okupowanej Polsce. Na terenie przedwojennej II Rzeczpospolitej żołnierze „Hubala” służyli
w partyzantce, wywiadzie AK, Ludowym Wojsku Polskim i dywersji AK.
O oddziale „Hubala” większość książek ukazała się w Polsce przed rokiem 1989. W
rezultacie przemilczano niektóre fakty, m.in okres starć żołnierzy „Hubala” z Armią
Czerwoną w wrześniu 1939 i w następnych latach. Były to przede wszystkim książki Marka
Szymańskiego 1 i Zygmunta Kosztyły. 2 Bardzo cenną pozycją była praca Tadeusza Wyrwy, 3
która ukazała sie na Zachodzie w latach siedemdziesiątych oraz książka Jana Erdmana, 4 który
opisał w całości życie hubalczyka, Macieja Kalenkiewicza. Z najnowszych książek,
poświęconych tej tematyce należy wspomnieć książkę Jana Zborowskiego, 5 która jednak nie
wniosła nic nowego poza poszerzeniem wiedzy na temat losów hubalczyków w ograniczeniu
do rejonu Tomaszowa Mazowieckiego.
Całą pracę podzieliłem na trzy rozdziały. Podział ten wynika ze względu na obszar
działalności hubalczyków. Pierwszy rozdział w całości poświęcony jest oddziałowi majora
„Hubala”, czyli obejmuje okres od pierwszych dni września do czerwca 1940 r. Najwięcej
uwagi w tym rozdziale poświęciłem samemu Henrykowi Dobrzańskiemu. Przy opisie historii
1 Marek Szymański: Oddział majora „Hubala”. Warszawa 1975.
2 Zygmunt Kosztyła: Oddział Wydzielony Wojska Polskiego majora „Hubala”. Warszawa 1987.
3 Tadeusz Wyrwa: W cieniu legendy majora „Hubala”. Warszawa 1975.
4 Jan Erdman: Droga do Ostrej Bramy. Warszawa 1990.
5 Jan Zaborowski: Oddział majora Hubala i jego tomaszowscy żołnierze. Tomaszów Mazowiecki 2009.
4
Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego mjr. „Hubala”, oprócz książek Erdmana,
Zaborowskiego, Kosztyły i Wyrwy, korzystałem z tekstów źródłowych zamieszczonych w
dzienniku Hansa Franka. 6 W ten sposób mogłem przedstawić punkt widzenia niemieckich
dowódców na działalność tego polskiego oddziału.
Drugi rozdział dotyczył służby hubalczyków w armii polskiej na obczyźnie. W
podrozdziałach dotyczących ich działalności we Francji i Wielkiej Brytanii przedstawiłem
losy polskiego oficera na przykładzie rtm. Macieja Kalenkiewicza. Więcej uwagi poświeciłem
temu Hubalczykowi ze względu na fakt, iż zainicjował on powstanie oddziałów
cichociemnych. Przy opisie losów Kalenkiewicza oparłem sie przed wszystkim na książce
Erdmana, która jest biografią tegoż oficera oraz na książkach dotyczących formacji
cichociemnych. Kolejny podrozdział został poświęcony ppor. Zygmuntowi Morawskiemu,
który walczył podczas II wojny światowej w rejonie Afryki Północnej. Morawski pełnił
służbę w latach 1940-1943 w Pułku Ułanów Karpackich. Korzystałem tutaj zwłaszcza z
pozycji pod redakcją Jana Bielatowicza 7 oraz pracy Emila S. Mentel a i Stanisława
Radomyskiego 8 . Los tego oficera jest interesujący ze względu m.in. na okoliczności w jakich
doszło do jego śmierci w Palestynie w 1943 r.
Ostatni rozdział został poświęcony działalności hubalczyków na ziemiach polskich.
Oparłem sie w tym przypadku na ich działalności w dywersji i w partyzantce. Wybrałem te
dziedziny ze względu na fakt, iż właśnie w oddziałach partyzanckich i dywersyjnych znalazło
się najwięcej hubalczyków po rozwiązaniu oddziału mjr „Hubala”. W podrozdziale
poświęconemu dywersji opisałem losy Marka Szymańskiego, który brał udział w głównych
akcjach Kedywu. W tym podrozdziale skorzystałem przede wszystkim z biografii tego
oficera, napisanej przez jego żonę Cezarię Iljn-Szymńską. 9 Z kolei losy hubalczyków w
partyzantce oparłem na przykładzie Okręgu Nowogródzkiego, w którym dużą rolę odegrali
Maciej Kalenkiewicz i Józef Świda. Przy opisywaniu tego okręgu posłużyłem się monografią
Okręgu Nowogródzkiego AK autorstwa Kazimierza Krajewskiego 10 oraz książką Kazimierza
Ratyńskiego. 11 Z kolei działalność Świdy i Kalenkiewicza przedstawiłem korzystając przede
wszystkim w oparciu o z książkę Jana Erdmana.
6 Okupacja i ruch oporu w dzienniku Hansa Franka, t.1, Warszawa 1970.
7 Ułani Karpaccy. Zarys historii pułku. Red. Jan Bielatowicz. Londyn 1966.
8 Emil S. Mentel, Stanisław Radomyski: Pułk Ułanów Karpackich. Pruszków 1993.
9 Cezaria Iljin-Szymańska: Kpt. Marek Szymański „Sęp”, „Rafał”, „Czarny”. Warszawa 2003.
10 Kazimierz Krajewski: Na ziemi nowogródzkiej. „Nów”- Nowogródzki Okręg Armii Krajowej. Warszawa
1997.
11 Kazimierz Ratyński: Okręg ZWZ – „Nów”. Wybrane zagadnienia. Bydgoszcz 2000.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin