T.pdf

(363 KB) Pobierz
Tarnobrzeg
Tarnobrzeg
miasto powiatowe w woj. podkarpackim , na Równinie Tarnobrzeskiej, nad Wisłą. 51 100
mieszkańców. Lokowany w 1593 na gruntach wsi Miechocin , nazwa od założyciela,
kasztelana sandomierskiego Stanisława Tarnowskiego. W 1975-98 miasto wojewódzkie.
Centrum Tarnobrzeskiego Zagłębia Siarkowego. Odkrywkowa kopalnia siarki "Machów" (w
likwidacji). Przemysł chemiczny (przetwórstwo siarki, kwas siarkowy, superfosfat),
maszynowy (obrabiarki), spożywczy, włókienniczy. Klasztor Dominikanów z XVII w.,
na Dzikowie pałac z XVIII w. Muzeum Historyczne.
Herb Tarnobrzega
Tarnogród
miasto w pow. biłgorajskim, w woj. lubelskim , na Płaskowyżu Tarnogrodzkim,
na południowy zachód od Zamościa . 3500 mieszkańców. Prawa miejskie 1567-1867,
ponownie 1987. Przemysł metalowy, spożywczy. Późnobarokowy kościół z XVIII w.
Herb Tarnogrodu
Tarnowskie Góry
miasto powiatowe w woj. śląskim , na obszarze Garbu Tarnogórskiego i Wyżyny Katowickiej,
na północnym skraju Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP). 66 100 mieszkańców.
Dawniej Tarnowice , od średniowiecza do XIX w. ośrodek górnictwa srebra i ołowiu; prawa
miejskie 1526. W 1975-94 częścią Tarnowskich Gór było Miasteczko Śląskie . Przemysł
maszynowy (urządzenia górnicze i hutnicze, aparatura chemiczna), spożywczy, odzieżowy,
chemiczny, materiałów budowlanych. Węzeł kolejowy, wielka stacja rozrządowa; kolekcja
starych parowozów. Kościoły z XV-XVIII w., kamienice z XVI-XVII w. Muzeum Ziemi
Tarnogórskiej; rezerwat górniczy - zabytkowa kopalnia z XVII-XIX w. W dzielnicy Repty
Górnośląskie Centrum Rehabilitacyjne.
1
6337442.014.png 6337442.015.png 6337442.016.png
 
Herb Tarnowskich Gór
Tarnów
miasto na prawach powiatu i powiatowe w woj. małopolskim , na skraju Płaskowyżu
Tarnowskiego, nad Białą. 121 000 mieszkańców. Znany od początku XII w. (1105 Tharnow )
jako posiadłość Benedyktynów z Tyńca, później w rękach prywatnych, gniazdo rodu
Tarnowskich; prawa miejskie 1330. W 1975-98 miasto wojewódzkie. Przemysł chemiczny
(wielkie zakłady azotowe, produkcja nawozów i tworzyw sztucznych), maszynowy
(obrabiarki specjalizowane), elektrotechniczny (silniki elektryczne), spożywczy (mięsny,
owocowo-warzywny, mleczarski, chłodnia), szklarski (szkło gospodarcze i artystyczne),
materiałów budowlanych, odzieżowy. Węzeł kolejowy. Teatr. Siedziba diecezji Kościoła
rzymskokatolickiego. Zespół zabytkowy Starego Miasta: późnogotycka katedra z XIV-XVI
w., kościoły i klasztory z XV-XVIII w., późnogotycko-renesansowy ratusz z XV-XVI w.,
mury miejskie z XIV-XVI w., kamienice z XVI-XVIII w.; na Górze Świętego Marcina ruiny
zamku z XIX-XVI w., pałac na Gumniskach z XVIII w., drewniane kościoły na Burku (XV
w., przebudowany) i na Terlikówce (XVI w.). Muzea: diecezjalne, okręgowe, etnograficzne
(historia i kultura Romów). W Tarnowie urodził się Józef Bem (1794-1850), bohater
narodowy Polski i Węgier.
Herb Tarnowa
Tczew
miasto powiatowe w woj. pomorskim , na skraju Żuław Wiślanych, nad Wisłą. 61 000
mieszkańców. Znany od końca XII w. (w 1198 Trsow ), w XIII - początku XIV w. stolica
księstwa; prawa miejskie 1253. W 1920 powstała tu pierwsza polska szkoła morska,
przeniesiona w 1930 do Gdyni . Przemysł środków transportu (stocznia rzeczna, wytwórnia
przekładni samochodowych), precyzyjny (gazomierze), spożywczy, odzieżowy. Węzeł
kolejowy, port rzeczny. Gotycki kościół z XIV-XV w., zespół klasztorny Dominikanów
z XIII-XVI w., pozostałości murów miejskich z XIV w., kamienice z XVIII i XIX w. Muzeum
2
6337442.001.png 6337442.002.png 6337442.003.png
 
Wisły.
Herb Tczewa
Terespol
miasto w pow. bialskim (podlaskim), w woj. lubelskim , na skraju Równiny Kodeńskiej, nad
Bugiem, na granicy z Białorusią, naprzeciw Brześcia, na wschód od Białej Podlaskiej .
6100 mieszkańców. Prawa miejskie koniec XVII w. Przemysł spożywczy (przetwórstwo
owoców i warzyw). Graniczna stacja kolejowa i przejście drogowe, na głównym szlaku
łączącym zachodnią Europę z Rosją.
Herb Terespola
Tłuszcz
miasto w pow. wołomińskim, w woj. mazowieckim , na Równinie Wołomińskiej, na północny
wschód od Warszawy . 6700 mieszkańców. W 1957 status osiedla; prawa miejskie 1967.
Przemysł maszynowy, wyrób ceramiki. Węzeł kolejowy.
Herb Tłuszcza
3
6337442.004.png 6337442.005.png 6337442.006.png 6337442.007.png
 
Tolkmicko
miasto w pow. elbląskim, w woj. warmińsko-mazurskim , na skraju Wzniesień Elbląskich,
nad Zalewem Wiślanym, na północny wschód od Elbląga . 2800 mieszkańców. Dawny gród
Prusów, prawa miejskie ok. 1300; w 1466-1772 w Prusach Królewskich. Do 1945 Tolkemit .
Przemysł spożywczy (rybny, przetwórstwo owoców i warzyw). Port rybacki, przystań żeglugi
przybrzeżnej. Ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.
Herb Tolkmicka
Tomaszów Lubelski
miasto powiatowe w woj. lubelskim , na Roztoczu Środkowym, nad Sołokiją. 21 200
mieszkańców. Zał. w 1590 jako Jelitowo , wkrótce przemianowany na Tomaszów , prawa
miejskie 1621. Przemysł środków transportu, spożywczy (przetwórstwo owoców i warzyw).
Drewniany kościół i dzwonnica z XVIII w. Muzeum.
Herb Tomaszowa Lubelskiego
Tomaszów Mazowiecki
miasto powiatowe w woj. łódzkim , na Równinie Piotrkowskiej i w Dolinie Białobrzeskiej,
nad Pilicą, na północny wschód od Piotrkowa Trybunalskiego . 69 600 mieszkańców.
Zał. w końcu XVIII w. jako osada fabryczna Tomaszów , nazwa od imienia właściciela
tutejszych dóbr, kasztelana czerskiego Tomasza Ostrowskiego; prawa miejskie 1830; w XIX
w. i na początku XX w. Tomaszów Fabryczny . Do 1975 powiat miejski w woj. łódzkim.
Przemysł chemiczny (włókna chemiczne), włókienniczy (wełniany, wyrobów filcowych,
wyrób dywanów, chodników), odzieżowy, skórzany. Węzeł kolejowy. Muzeum. Rezerwat
przyrody "Niebieskie Źródła".
4
6337442.008.png 6337442.009.png 6337442.010.png 6337442.011.png
 
Herb Tomaszowa Mazowieckiego
Toruń
miasto wojewódzkie (siedziba sejmiku woj. kujawsko-pomorskiego ), na prawach powiatu
i powiatowe, w Kotlinie Toruńskiej, nad Wisłą. 206 000 mieszkańców. Już w X w. była tu
osada handlowo-rzemieślnicza. Znany jest od 1226 ( Thorun ); prawa miejskie chełmińskie
1233 ( Stare Miasto ) i 1264 ( Nowe Miasto ), w 1454 połączone w jedno miasto; w 1466
w Toruniu podpisano pokój kończący wojnę trzynastoletnią; XV-XVII w. rozwój Torunia
jako ośrodka handlu na szlaku wiślanym. Od połowy XVI w. centrum życia umysłowego
polskiego protestantyzmu (szkolnictwo, wydawnictwa); w 1724 doszło do krwawych zajść
między katolikami i protestantami (tumult toruński); w 1768 szlachta protestancka, pod
hasłami obrony swobody wyznania, zawiązała tu konfederację toruńską. Od 1793 Toruń
znajdował się pod zaborem pruskim (1807-15 w Księstwie Warszawskim); niemiecka nazwa
Thorn . W 1920-39 siedziba woj. pomorskiego, 1975-98 woj. toruńskiego. Przemysł
chemiczny (włókna chemiczne "Elana", nawozy fosforowe, farby), maszynowy (maszyny
budowlane, aparatura chemiczna, maszyny dla przemysłu młynarskiego), elektrotechniczny
i elektroniczny, środków transportu (wyposażenie statków), włókienniczy (wełniany,
materiałów opatrunkowych), spożywczy (mięsny, drobiarski, mleczarski, młynarski,
cukierniczy, winiarski), precyzyjny (maszyny biurowe, urządzenia jądrowe), odzieżowy,
poligraficzny. Węzeł kolejowy i drogowy, port rzeczny. Uniwersytet Mikołaja Kopernika (zał.
w 1945), Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii; placówki naukowe
Polskiej Akademii Nauk. 2 teatry; Festiwal Teatrów Polski Północnej. Siedziba diecezji
Kościoła rzymskokatolickiego. Jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Polski.
Zespoły zabytkowe Starego Miasta (gotycki ratusz z XIII-XVII w., gotyckie kościoły św. Jana
z XIII-XV w., Wniebowzięcia NMP z XIII-XIV w. i in., spichrze z XIV-XVII w., pozostałości
murów miejskich z XIII-XV w. z basztami i bramami, późnobarokowe pałace z XVIII w.,
kamienice z XIII-XVIII w.) i Nowego Miasta (gotycki kościół św. Jakuba z XIV w.,
kamienice); pozostałości zamku krzyżackiego z XIII-XIV w. (zburzonego w 1454 przez
mieszczan toruńskich) i zamku Dybów z XV w.; manierystyczno-barokowy zespół klasztorny
Reformatów z XVII-XVIII w.; nowoczesny zespół budynków uniwersyteckich. Muzea:
w ratuszu, Mikołaja Kopernika, Etnograficzne, Sztuki Dalekiego Wschodu. W Toruniu
urodzili się: słynny astronom Mikołaj Kopernik (1473-1543) i leksykograf Samuel Bogumił
Linde (1771-1847), twórca Słownika Języka Polskiego.
5
6337442.012.png 6337442.013.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin