POLSKA 5-17 .06. 1999.pdf

Polska 5 – 17 VI 1999

Cel pielgrzymki: Zamknięcie II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego; kanonizacja bł. Kingi oraz

beatyfikacja ks. Stefana W. Frelichowskiego i 108 męczenników, a także m. Reginy Protmann i

Edmunda Bojanowskiego.

Hasło siódmej papieskiej pielgrzymki do Polski: Bóg jest Miłością.

Nawiedzane miasta: Gdańsk, Sopot, Gdańsk Oliwa (5 – 6 VI), Pelplin, Elbląg (6 VI), Licheń,

Bydgoszcz, Toruń (7 VI), Ełk (8 VI), Wigry (8 – 9 VI), Siedlce, Drohiczyn (10 VI), Warszawa (11

VI), Sandomierz, Zamość (12 VI), Warszawa, Radzymin, Warszawa Praga (13 VI), Łowicz,

Sosnowiec (14 VI), Kraków (15 VI), Stary Sącz, Wadowice (16 VI), Kraków (16 – 17 VI),

Gliwice, Częstochowa Jasna Góra, Kraków (17 VI).

Najważniejsze przesłanie: Witając się z Polską, Jan Paweł II powiedział, że pielgrzymka ta jest

przedłużeniem poprzedniej sprzed dwóch lat. Wówczas papież zainaugurował obchody

tysięcznej rocznicy śmierci św. Wojciecha. Siódma pielgrzymka zaś rozpoczęła się w Gdańsku,

w miejscu gdzie święty zakończył swoją misję.

Pielgrzymka ta była najdłuższą wizytą Jana Pawła II w Polsce. Uczestniczyło w ok. 10 mln

osób. Pielgrzymka ta była zatem największymi rekolekcjami w historii Polski. Była to też

pielgrzymka największych niespodzianek – najpierw niespodziewana wizyta u zwykłej wiejskiej

rodziny oraz niezapomniany monolog Jana Pawła II na wadowickim Rynku. Podczas tej

pielgrzymki Ojciec Święty upadł w nuncjaturze w Warszawie, a także zachorował, co

spowodowało, że po raz pierwszy wierni doświadczyli jego nieobecności.

Wiodącym tematem papieskich przemówień było Osiem Błogosławieństw.

Ważnym ekumenicznym spotkaniem w czasie tej pielgrzymki była Msza św. w Siedlcach, w

której licznie wzięli udział grekokatolicy z Ukrainy. Również w Drohiczynie miało miejsce

ekumeniczne zgromadzenie, w którym uczestniczyli wszyscy przedstawiciele siedmiu

Kościołów należących do Polskiej Rady Ekumenicznej oraz Żydzi i muzułmanie. Papież

apelował: „Niech miłość wzajemna i umiłowanie prawdy będą odpowiedzią na istniejące

trudności i tworzące się niekiedy napięcia”.

Podczas tej pielgrzymki, Jan Paweł II po raz pierwszy pojawił się w parlamencie.

1 / 3

Polska 5 – 17 VI 1999

Przedstawiciele obu izb oraz żyjący prezydenci: Ryszard Kaczorowski, Wojciech Jaruzelski,

Lech Wałęsa i Aleksander Kwaśniewski, przywitali Ojca Świętego owacyjnie. Jan Paweł II

mówił: „Składam dzięki Panu historii za obecny kształt polskich przemian, za świadectwo

godności i duchowej niezłomności tych wszystkich, których w tamtych trudnych dniach

jednoczyła ta sama troska o prawa człowieka, ta sama świadomość, iż można życie w naszej

ojczyźnie uczynić lepszym, bardziej ludzkim”. Gdy odśpiewano „Marsz, marsz Dąbrowski, z

ziemi włoskiej do Polski”, papież zażartował: „Nikt nie przypuszczał, że w takim

umundurowaniu”. Po brawach dodał: „Ale nam się przydarzyło”.

Podczas pobytu w Warszawie na Placu Piłsudskiego (dawniej Zwycięstwa) papież beatyfikował

108 męczenników z czasów II wojny światowej. We Mszy tej uczestniczył bp włocławski

Bronisław Dembowski, którego matka i siostra zostały rozstrzelane w Ravensbrück.

15 czerwca z powodu podwyższonej temperatury na tle wirusowym, Jan Paweł II nie mógł

przewodniczyć Mszy św. na krakowskich Błoniach. Mimo padającego deszczu wierni pozostali

na miejscu celebry, aby modlić się o zdrowie dla papieża. Mszy przewodniczył kard. Angelo

Sodano. Również i w Gliwicach, gdzie tego dnia, papież miał przewodniczyć nieszporom, wierni

gorliwie modlili się o zdrowie dla niego. Wieczorem papież pojawił się jednak w oknie pałacu

krakowskich arcybiskupów, aby pobłogosławić zgromadzonych. Następnego dnia, papież znów

był w doskonałej formie. Podczas kanonizacji księżnej Kingi w Starym Sączu, papież ku

zaskoczeniu wszystkich, bezbłędnie wymieniał trasy i szczyty okalające Stary Sącz. Wierni z

entuzjazmem wołali: „Szóstka z plusem! Szóstka z plusem!”. Przedostatniego zaś dnia pobytu

w Polsce, Jan Paweł II na Rynku w Wadowicach, „z fotograficzną dokładnością odtwarza drogie

sobie miejsca z czasów dzieciństwa”. Rozentuzjazmowany tłum z ogromną radością prowadził

z Ojcem Świętym niezapomniany, serdeczny dialog.

Jedną z największych niespodzianek tej pielgrzymki była krótka wizyta Jana Pawła II w

Gliwicach. Niezmordowany papież odwiedził gliwiczan z którymi odmówił modlitwę Anioł Pański

i prowadził w śląskiej gwarze zabawny dialog.

Przed samym odlotem do Rzymu, Jan Paweł II odwiedził także niespodziewanie, Jasną Górę.

Jak powiedział: „nie mogło zabraknąć na szlaku mojej pielgrzymki do Ojczyzny Jasnogórskiego

Sanktuarium”.

Podczas tej pielgrzymki było wiele wzruszających i wymownych momentów: „poświęcenie

pomnika Armii Krajowej nieopodal Parlamentu w Warszawie, cicha modlitwa Jana Pawła II na

2 / 3

Polska 5 – 17 VI 1999

warszawskim Umschlagplatzu, skąd odchodziły transporty Żydów; modlitwa pod Pomnikiem

Poległych i Pomordowanych na Wschodzie za Polaków poległych na ‘nieludzkiej ziemi’.

Akcentem patriotycznym była wizyta na cmentarzu ofiar wojny polsko – bolszewickiej 1920 r. w

Radzyminie”. Wzruszony papież mówił, iż nosi „w sobie wielki dług w stosunku do tych, którzy

podjęli walkę z najeźdźcą i zwyciężyli płacąc swoim życiem”.

Pielgrzymka ta była najpiękniejszą wizytą Papieża – Rodaka. Jan Paweł II kolejny raz zauroczył

Polaków. Niemalże każdy zapamiętał go jako dobrego i kochanego Ojca.

(Opracowane na podstawie: G. Polak, B. Łoziński, Ojciec Święty wśród nas. Pielgrzymki Jana

Pawła II do Polski 1979 – 2002, Częstochowa 2002, s. 108 – 127)

3 / 3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: