Grupy Literackie – dwudziestolecie Międzywojenne
Skamader:
Grupa poetów skupiona od 1920r wokół warszawskiego czasopisma „skamander” wychodzącego w latach 1920-1928, 1935-1989. Nie posiadali programu.
-kult życia, zachwyt jego biologicznymi aspektami, urokami codzienności optymizmem, witalizmem. Bohaterem utworów skamandrytów stał się przeciętny człowiek i jego przeżycia. Wprowadzali też prozaiczne tematy, potoczny język, opisywali nastrój chwili.
Julian Tuwim
Kazimierz Wierzyński literacki patron -> Leopold Staff
Antoni Słonimski
Jan Lechoń
Awangrda Krakowska:
Artyście skupieni wokół pisma „Zwrotnica” wydawanego w latach 1922-1927, na łamach którego swoją teorię sformułował Tadeusz Peiper.
-kult cywilizacji,
-3xM (Miasto, Masa, Maszyna)
-dynamika życia codziennego
-ekonomizacja języka
-nowa metafora
Julian Przyboś
J. Kurek
Jan Brzękowski
Futuryści:
Pierwsze wystąpienie w 1919r. Ich najgłośniejszym był artykuł [t. „prymitywiści do narodów świata”- 1920
-Zasada prowokacji słowem
-zerwanie z ortografią
-„słowa na wolności”
-odrzucenie reguł gramatycznych i składniowych
Żagary:
Grupa studentów Uniwersytetu Wileńskiego, skupieni wokół czasopisma „Żagary”. Wychodziło ono od 1931 jako dodatek „słowo potem piony”
-lęk przed wojną
-katastrofizm
-patetyczny styl
Aleksander Rymkiewicz
Czesław Miłosz
Jerzy Zagórski
Teodor Bujnicki
Jerzy Putrament
AnnLea