Sufity podwieszane.pdf

Remont i modernizacja

Z reguły chętnie dajemy upust swojej kreatywności na ścianach, rzadko 

natomiast wykorzystujemy do tego celu sufit. To zrozumiałe, ponieważ 

szpachlowanie, skrobanie, malowanie i tapetowanie ponad głową jest 

bardzo męczące. Podpowiadamy, jak oryginalnie zmienić wygląd sufitu 

w zupełnie inny sposób.

podwieszane

Sufity z ram

na wieszakach 

urozmaicają wnętrze.

Sufity napinane

to najszybsze 

rozwiązanie 

i perfekcyjne wyniki 

– ale to zadanie dla 

fachowców.

Sufity z tkanin

wedle własnego 

gustu. Sami 

je napinamy.

1.  Ramy wykonujemy z prostokątnych 

listew z drewna świerkowego o przekroju 

15 x 30 mm. W narożnikach mocujemy 

trójkąty ze sklejki (grubości 3 mm), które 

usztywniają konstrukcję. Po złożeniu 

końcówek listew i sprawdzeniu, czy 

wszystkie połączenia w ramie tworzą 

kąty proste, mocujemy trójkąty odrobiną 

kleju i gwoździami. Listwa poprzeczna 

zamontowana w połowie ramy (na zdjęciu 

po lewej u góry) utrzymuje oba dłuższe 

boki ramy w jednakowych odstępach. 

Listwę tę mocuje się za pomocą wąskich, 

naklejonych nakładek ze sklejki.

2.  Pierwszą ramę układamy 

na rozpostartym i wygładzonym 

materiale, który zawijamy na jednym 

z dłuższych boków i mocujemy 

zszywkami, wbijając je w odstępach 

maksymalnie co 6–7 cm. To samo robimy 

po drugiej stronie ramy, wzdłuż drugiego 

długiego elementu, przy czym lekko 

naciągamy materiał w trakcie wbijania 

zszywek. Na materiale nie powinny 

pojawić się żadne fałdy, a listwy nie mogą 

się wygiąć pod wpływem naciągniętego 

materiału.

3. Nadmiar materiału odcinamy 

nożyczkami tak, by została zakładka 

na szerokość listwy. Zaginamy tkaninę 

w narożnikach, przytrzymujemy ją pod 

kątem 45 o  i, naciągając lekko tkaninę, 

mocujemy zszywkami do krótszych 

boków. To samo robimy w kolejnym 

narożniku, a następnie materiał 

mocujemy zszywkami wzdłuż całej listwy 

w odstępach identycznych jak powyżej. 

Nadmiar tkaniny odcinamy. Tę samą pracę 

wykonujemy wzdłuż drugiego krótkiego 

elementu ramy.

mi podniesionymi nad głową, będzie przy 

kolejnym remoncie trzymał się z daleka 

od sufitu. Tym bardziej, że nie zawsze uda-

je się osiągnąć zamierzony efekt. To jednak 

wystarczający powód, dla którego zajęliśmy 

się tym problemem...

Podstawowe założenie w każdym z na-

szych projektów: po co długo majstrować 

przy suficie, skoro można podwiesić ładniej-

szy. Pierwszy pomysł to trzy lekkie drewniane 

ramy, podtrzymujące materiał przymocowa-

ny zszywkami. W tym rozwiązaniu ważne jest 

odpowiednie zakotwienie w suficie. Do litych 

materiałów, jak beton, potrzebne są kołki 

z bolcem kotwiącym (Fischer, poniżej z le-

wej), na które nakręca się nakrętki sprzęga-

jące, do których z kolei przykręca się oczka. 

W przypadku lekkich sufitów używamy koł-

ków sprężynowych składanych, fabrycznie 

wyposażonych w haki.

Zanim zawiesimy obciągnięte materiałem 

ramy, malujemy sufit na wybrany przez nas 

kolor.  Uwaga : im niżej podwiesimy sufit, tym 

głębiej będziemy mogli zajrzeć pomiędzy 

ramami. Dlatego nie oszczędzajmy na farbie 

i pomalujmy powierzchnie szerokimi pasami. 

W wywierconych otworach mocujemy 

kołki, w które wkręcimy oczka. Pracę trzeba 

wykonać precyzyjnie, ponieważ każda 

niedokładność będzie widoczna. Wieszaki 

składają się z kołków z gwintowanymi 

prętami, nakrętek sprzęgających 

i wkręcanych oczek.

Sufity

Sufit

z ram

K to chociaż raz w życiu pracował z ręka-

Remont i modernizacja

2 I nne rozwiązanie to sufity napinane. Do-

Napięcie rośnie

tychczas wykonywano je z PCW, dlate-

go wielu klientów rezygnowało z nich 

ze względów zdrowotnych lub/i estetycz-

nych (refleksy). Stosunkowo nowe są sufity 

napinane Clipso z materiałów tekstylnych. 

Są tak samo gładkie jak elastyczne PCW, ale 

nie trzeba ich zmiękczać za pomocą opala-

rek (patrz kolejna strona).

Pasmo materiału przytrzymują specjalne 

profile z tworzywa sztucznego, przytwierdza-

ne do ścian lub sufitów na kołki rozporowe. 

Tkaninę wciska się w nie specjalną szpachel-

ką aż powstanie idealna powierzchnia bez 

fałd. Wymaga to jednak sporych umiejętno-

ści i zachowania odpowiedniej kolejności wy-

konywania czynności. Zazwyczaj lepiej po-

zostawić to zadanie profesjonalistom. Cena 

zależy od kształtu pomieszczenia.

Paleta barw Clipso obejmuje pięć 

odcieni pastelowych, które można 

dobrać do koloru ścian. Specjalne 

profile ścienne i sufitowe (poniżej) 

umożliwiają włożenie do nich 

materiału, ale pod 

wpływem poziomego 

ciągu już go nie 

wypuszczają.

1.  Część grzbietową profili ściennych pokrywamy klejem montażowym. Przytrzymuje on 

profile na ścianie podczas ich kołkowania i zapobiega rozsypywaniu się pyłu wiertniczego 

po ścianie.

2.  Kołki do montażu ram wbijamy w mocną ścianę z cegieł przez otwory montażowe 

w profilach. Wykorzystujemy wszystkie otwory, bowiem profile będą musiały sprostać dużym 

siłom ciągnącym.

3.  Do montażu reflektorów i/lub lamp wiszących służą specjalne uchwyty, których wysokość 

można precyzyjnie wyregulować. Kable prowadzimy od przyłącza sufitowego do kolejnych 

punktów w kanałach instalacji elektrycznych.

4.  Transformator, który obniża napięcie w prądzie dostarczanym do halogenów, instalujemy 

do specjalnego uchwytu, zamocowanego kołkami bezpośrednio przy przyłączu sufitowym.

5.  Posługując się specjalną szpachelką, w profil znajdujący się po dłuższej stronie 

pomieszczenia zaczynamy wsuwać w odstępach co 30 cm pasmo tkaniny. Następnie 

tę samą pracę wykonujemy po drugiej stronie pomieszczenia, przy czym rozpoczynamy 

od środka ściany i posuwamy się w kierunku krótszych boków. Następnie wsuwamy materiał 

na krótszych bokach. Ze względu na wzrastającą ilość punktów napinania, sufit staje się 

gładki i coraz bardziej się poziomuje.

6.  W kątach i narożnikach materiał ostrożnie nacinamy po przekątnej nożem z wysuwanym 

ostrzem.

7.  Gdy pasmo materiału zostanie wpięte w profile na całym obwodzie, widoczny pozostanie 

jedynie pasek białego ściennego profilu szerokości 5 mm. Wzdłuż niego nożem z wysuwanym 

ostrzem można precyzyjnie odciąć nadmiar materiału.

8.  Może się zdarzyć, że w narożnikach pojawią się niewielkie fałdy, których nie da się 

wygładzić dalszym napinaniem materiału. W tym przypadku pomaga krótkie nagrzewanie 

opalarką nastawioną na maksymalnie 300 o C.

3 Materiał na sufit

nego była adresowana raczej do pro-

fesjonalistów. Ten wariant jest odpo-

wiedni dla kreatywnych majsterkowiczów. 

Sufit również się napina, ale za pomocą 

odpornych gumowych pierścieni (do ku-

pienia w sklepie z akcesoriami campin-

gowymi). Elementy z gumy nie są drogie 

(10 szt. ok. 7 zł). Trzeba je kupić jeszcze 

przed rozpoczęciem projektowania, po-

nieważ od ich długości po rozprostowa-

niu zależą rozmiary przycinanego mate-

riału tekstylnego.

Gumowe pierścienie przytwierdzamy 

do tkaniny za pomocą sztywnych haków 

w kształcie S, a do ściany hakami wkręca-

nymi. Tych ostatnich nie mocuje się jednak 

bezpośrednio w ścianie, ale w listwie drew-

nianej o wymiarach 19 x 45 mm, którą z ko-

lei montujemy na kołki rozporowe. Tkani-

nę na krawędziach co najmniej trzykrotnie 

zwijamy, by tworzyła zakładkę o szerokości 

10 cm – dzięki temu oczka będą miały odpo-

wiednio dużo miejsca i nie zostaną wyrwane 

pod wpływem sił ciągnących. Odstępy mię-

dzy kołkami na ścianach nie mogą być zbyt 

duże, dlatego raczej nie powinny przekraczać 

30 cm, ponieważ w przeciwnym razie gumki 

mogłyby kiedyś wyrwać listwy ze ścian. Po-

nieważ po montażu sufitu listwy są dobrze 

widoczne i dodatkowo oświetlone, elemen-

ty z drewna świerkowego warto co najmniej 

raz pomalować na biało lub w kolorze ścian. 

W narożnikach listwy są przycięte pod sko-

sem, dzięki temu powstaje idealne połącze-

nie, które nie szpeci całości.

Aby nie trzeba było wkręcać 

wszystkich haków ręcznie, 

co jest dość uciążliwe, można 

posłużyć się trikiem: do uchwytu 

wiertarki wkładamy wkręcane 

oczko, zakładamy je na hak 

i powoli zaczynamy go wkręcać 

(kierunek biegu – w prawo). W ten 

sposób zaoszczędzimy mnóstwo 

czasu i bólu zmęczonych mięśni 

przedramienia.

1. Tkaninę zwijamy na brzegach trzykrotnie, 

za każdym razem na szerokość 10 cm i w odstępach 

20 cm wycinamy otwory na nitowane oczka. 

Odległość rzędu otworów od krawędzi materiału 

powinna wynosić co najmniej 5 cm. Następnie 

mocujemy młotkiem nitowane oczka.

2.  Odstępy nitowanych oczek odwzorowujemy 

dokładnie na listwach ściennych (koniecznie 

zaznaczamy środki otworów). Tkanina z każdej 

ze stron jest krótsza od listwy o długość gumy, długość 

ściennych haków wkręcanych i tych w kształcie S.

3.  Zadanie ułatwia ułożenie listew ściennych 

ze skrzyżowanymi końcówkami obok pasma 

tkaniny. Punkty wiercenia otworów odwzorowujemy 

na listwach bardzo dokładnie.

4.  Listwy przytwierdzamy do ścian za pomocą 

wbijanych kołków rozporowych, ale najpierw 

dokładnie wyznaczamy ich pozycję za pomocą 

metrówki i poziomujemy, posługując się poziomnicą. 

W przypadku ścianek gipsowo-kartonowych trzeba 

zastosować kołki odpowiednie dla tego materiału. 

Łby wkrętów można zamaskować białymi nakładkami.

5.  Świetlówka umieszczona na środku sufitu 

rozprowadzi równomiernie światło we wszystkich 

kierunkach. W ten sposób pomiędzy materiałem 

i ścianami oświetlenie będzie pośrednie.

6.  Zaczepianie materiału rozpoczynamy w narożniku, 

przechodzimy do narożnika naprzeciwległego 

i najpierw mocujemy przekątne. Następnie zahaczamy 

poszczególne boczne pierścienie gumowe.

Remont i modernizacja

P oprzednia propozycja sufitu napina-

Remont i modernizacja

Odnawiamy stary sufit

Jeśli pomieszczenie jest za niskie, by zamontować sufit podwieszany, nie obejdzie się 

bez renowacji starego sufitu. W tym przypadku trzeba przede wszystkim 

odpowiednio i starannie przygotować podłoże – od tego zależą dobre efekty naszej 

pracy (patrz ramka poniżej). Mamy dwie możliwości wykańczania powierzchni.

S tałe balansowanie i manewrowanie na drabinie przy 

dra stoją na podeście i zawsze są w zasięgu ręki, a co naj-

ważniejsze – na odpowiedniej wysokości. Całą podłogę 

wykładamy warstwami włókniny i folii, by podest nie po-

zostawił po sobie rys i zadrapań, a kapiący klej oraz wo-

da nie wyrządziły szkód.

Odwracamy uwagę

Jeśli sufit rzeczywiście jest nieestetyczny, 

a my chcemy uniknąć renowacji, istnieje jeszcze 

inny sposób: musimy odwrócić uwagę gości 

od sufitu. Tę niewielką „manipulację” można 

wykonać za pomocą kilku trików polegających 

na odpowiednim przygotowaniu wnętrza. 

Można np. zmienić układ źródeł światła, dobrać 

i zestawić kolory lub po prostu efektownie 

ozdobić ściany. Metody te sprawdzają się jednak 

tylko w przypadku niewielkich niedoskonałości 

sufitu. Starego, zużytego i okopconego 

drewnianego sufitu nie zamaskujemy nawet 

najlepszymi trikami.

1.  Oświetlenie sufitowe 

kierujemy w dół, 

a nie na sufit. W ten 

sposób wiele małych 

nierówności przestanie 

rzucać cień.

2.  Całkowicie 

rezygnujemy 

z oświetlenia sufitu 

i ustawiamy lampy 

stojące i reflektory. 

Nieoświetlony sufit 

będzie wówczas mniej 

widoczny.

3.  Malujemy sufit 

na trochę ciemniejszy 

kolor niż ściany. To także 

odciągnie od niego 

uwagę i skieruje 

ją na ściany. Usterki 

znajdą się na drugim 

planie.

4.  Należy ukryć granicę 

pomiędzy ścianami 

i sufitem, malując 

jaśniejszą farbą 

sufitową na ścianach 

przy suficie pasy 

szerokości 5–10 cm.

5.  Rzucający się 

w oczy kolorowy wzór 

na ścianach przyciąga 

spojrzenia i odwraca 

uwagę od sufitu – sufit 

powinien pozostać 

jaśniejszy – najlepiej 

biały.

6.  Ten sam efekt 

osiągniemy za pomocą 

obrazów i różnych 

przedmiotów 

rozmieszczonych 

w pomieszczeniu 

na wysokości wzroku 

i oświetlonych 

reflektorami 

umieszczonymi 

w suficie.

Sufit na nowo

Stare tapety zdrapujemy z sufitu, w ten 

sam sposób jak ze ścian. Najpierw gęsto 

nacinamy (perforujemy) ich powierzchnię 

za pomocą specjalnych pazurków lub 

wałka z gwoździami. Następnie obficie 

nasączamy wodą i zeskrobujemy szpachelką. 

W przypadku płyt styropianowych, jak 

w opisywanym przez nas przypadku, 

namoczenie wodą nie pomoże. Trzeba 

wspomóc się mocną szpachelką. Zależnie 

od zastosowanego kleju pomocna może 

być opalarka (wypożyczona w markecie 

budowlanym), która rozpuści klej i ułatwi 

zdrapywanie.

Nowy styropian

na suficie

1. Posługując się szeroką i sztywną szpachelką, 

zeskrobujemy płyty/tapety i/lub resztki kleju. 

Sufit przed tapetowaniem musi być gładki.

2.  Wszystkie, nawet niewielkie uszkodzenia, 

szpachlujemy delikatną szpachelką do gładzi, 

idealnie wyrównując powierzchnię. Rysy 

wcześniej poszerzamy dłutem, by masa 

szpachlowa przylegała na większej 

powierzchni. Przed szpachlowaniem rysy 

nawilżamy. Mniejsze rysy (do 1 mm) możemy 

zaszpachlować odrobiną białej masy akrylowej 

i miejsca po nich wygładzić wilgotnym palcem.

3.  Klej mieszamy zgodnie z danymi 

na opakowaniu. Przed tapetowaniem 

nakładamy na całą powierzchnię obfitą 

warstwę środka gruntującego lub specjalnego 

środka stosowanego przy zmianie tapet. 

Pomoże nam to w późniejszej renowacji 

– łatwiej pozbędziemy się starej tapety. 

Następnie powierzchnię pokrywamy klejem 

i pozostawiamy go do wyschnięcia.

4.  Tapety zawsze przyklejamy do sufitu 

od źródła światła (okna, drzwi na taras) 

w kierunku przeciwnym. Jeśli musimy 

to robić bez pomocy drugiej osoby, w trakcie 

dociskania możemy podstawioną szczotką 

podtrzymać tapetę w poziomie.

Znacznie prostsze niż tapetowa-

nie sufitu jest oklejenie go styropia-

nowymi płytami. Wprawdzie także 

trzeba idealnie wygładzić i wyrównać 

powierzchnię sufitu, ale nie trzeba na-

prawiać wszystkich rys. „Ekstrudowa-

na pianka polistyrenowa”, czyli styro-

pian, którego markowa nazwa nadana 

mu przez firmę Bayer brzmi Styropor, 

jest w nieznacznym stopniu elastyczna 

i w określonym zakresie współpracu-

je z podłożem. Również w tym przy-

padku nie powinniśmy rezygnować 

ze starannego zagruntowania podło-

ża – ułatwi to kolejną renowację (zwy-

kle za osiem-dziesięć lat).

Płyty z nałożoną warstwą kleju 

dyspersyjnego (np. Metylan Ovalit P) 

dociskamy dłońmi do sufitu. Następ-

nie wszystkie spoiny szpachlujemy ela-

styczną masą spoinującą, a po jej wy-

schnięciu całą powierzchnię malujemy 

ponownie białą farbą dyspersyjną.

pracach pod sufitem nie jest przyjemne. Dlatego war-

to wypożyczyć wygodny, jeżdżący podest, który znacz-

nie ułatwia pracę. W ten sposób można szybciej naprawiać 

większe powierzchnie, ponieważ wszystkie narzędzia i wia-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: