KATECHEZA 21.doc

1. Idziesz przez wieki,
Krwią znaczysz drogę,  
Startą od cierpień i bólu,
Krzyż niesiesz ciężki,
Koisz duszy trwogę,
O Jezu Chryste, nasz Królu.

Ref.

2. Książe pokoju, Władco nieba, ziemi,
Obdarz pokojem świat cały.
Po ziemskim boju z Tobą zjednoczeni,
Niech nucim hymn Twojej chwały:

Ref.

3. Cichy Baranku, Boże miłości,
Rozpal przed nami swe zorze,
Naucz nas męstwa, świętej cichości,
Prowadź nas w niebo, nasz Boże.

Ref: Króluj nad nami,
Króluj nad wiekami, My z Tobą pójdziemy na boje,
Książe ciemności pierzchnie w piekła bramy,
Królestwo wzmocni się Twoje.

A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego [czyli Jezusa], który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mt 20, 25-28).

Pan Jezus jest Królem, ale innym niż ziemscy. Ten Jezus Chrystus, Król, zapowiedział, że przyjdzie ponownie na ziemię. Wtedy powie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” (Mt 25, 34b-36).