Wartości
(podstawowe, instrumentalne)
ê
relacje interpersonalne styl poznawczy
(zamykanie, wykluczanie, (zbieranie informacji,
otwieranie, wciąganie innych) (ocena i reakcja na informacje)
Umiejętności uczenia się (styl poznawczy)
I. Klucz do samo świadomości.
Wiedza o sobie samym od dawna uważana jest za źródło zrozumienia ludzkich zachowań.
Publicius Syrus powiedział: Nie ważne, kim chciałbyś być, ważne, kim jesteś teraz.’ Zaś Alfred Lord Tennsym, że szacunek do samego siebie, wiedza o sobie samym oraz samo kontrola to trzy cechy, które dadzą Ci sile monarchy.”
Samo świadomość, oraz zarządzanie czasem i stresem, stanowią wszystko to, co jest niezbędne do osiągnięcia umiejętności zarządzania. „ By nauczyć się zarządzać innymi, musisz najpierw stać się mistrzem samego siebie. Kierowanie sobą, zależy przede wszystkim od poziomu naszej świadomości, ale inne umiejętności są równie ważne. Np. Okreslienie celów, do których będziemy dążyli wyznacza kierunek naszego życia.
Natomiast zarządzanie czasem i stresem uczy jak zaadoptować się i zorganizować w środowisku. My skupimy się na rozważaniach dotyczących naszej świadomości. Najczęściej, gdy pojawiają się problemy w zarządzaniu pierwszym rozpoznawalnym czynnikiem jest presja czasu oraz stres. Jednak ten rodzaj problemów ma zazwyczaj bardziej fundamentalne podłoże i dotyczy ono braku świadomości o nas samych i utraty równowagi w dążeniu do wyznaczonych przez nas celów. By nauczyć się walczyć z takimi problemami należy zwiększyć nasza świadomości, oraz dbać o konsekwentne realizowanie wyznaczonych przez nas celów. Studiując ludzkie zachowania zrozumiano, że wiedza na nasz temat jest podstawowa do prawidłowego funkcjonowania. Istnieje ogromna liczba technik i metod pozwalająca poznać siebie, powstały także terapie, metody grupowe, programy ćwiczeniowe, medytacje.
Świadomość to zagadka.
Erich Frommm, był jednym z pierwszych naukowców obserwujących bliskie powiązanie pomiędzy myślą a uczuciem.
Carl Rogers wnioskował, ze świadomość o sobie samym i samo akceptacja jest niezbędna do osiągnięcia zdrowia psychicznego, rozwoju osobowego oraz zdolności do poznawania i akceptowania innych. Następnie sugerował, ze podstawową ludzką potrzebą jest skupianie uwagi wokół swojej osoby. Stwierdził nawet, ze jest to jedna z najważniejszych ludzkich potrzeb. Istnieją znaczące dowody na to, ze świadomość o nas samych, oraz akceptacja samych siebie przyczynia się do prawidłowego dostosowania się oraz poprawnych stosunków międzyludzkich oraz sukcesu w życiu. Brouwer powiedział:Intuicja jest to uczucie, które świadomie lub nie poprzedza zmianę w naszym zachowaniu. Prawdziwe spojrzenie na nas, jacy naprawdę jesteśmy, może zostać osiągnięte jedynie poprzez wielki trud, a często nawet ból.
Istniej parę kwestii na temat wiedzy na nasz temat, wiedzy, która wzbogaca nasze umiejętności zarządzania. Nie jesteśmy w stanie poprawić, ani uzyskać nowych umiejętności dopóki wiemy, jaki poziom zdolności posiadamy obecnie. Z drugiej jednak strony wiedza o sobie, może bardziej hamować rozwój osobowości niż ułatwiać. Powodem tego jest strach przed nowymi informacjami.. Wolimy opierać się na tych, które mamy. Jeśli zdobędę nowe wiadomości na swój temat, zawsze istnieje ryzyko, ze będą one negatywne, albo będą dotyczyć mojej słabości. Maslow powiedział: Obawiamy się wiedzy, która może nas osłabić zawstydzić. Unikamy uświadamiania, boimy się prawdy. Rozwój świadomości jest ograniczony poprzez strach. Boimy się odkryć, ze nie jesteśmy tacy jak chcielibyśmy być Świadomość ta dla wielu ludzi jest trudna do zaakceptowania. Właśnie z takich powodów, nasze najsilniejsze strony, nasze talenty nie zostają odkryte.
Linia wrażliwości.
Jak mamy rozwijać się, jak usprawniać nasze umiejętności zarządzania? Odpowiedz jest prosta. Musimy zdać sobie sprawę, że istnieje linia wrażliwości, która nas chroni i za którą czujemy się bezpiecznie. Kiedy docierają do nas informacje o nas nie zgodne z naszymi oczekiwaniami stajemy się czujni, zmieniamy zachowanie? Wielu z nas zetknęło się z sytuacją, w której informacje o nas były nie zgodne z naszą własna koncepcją. NP. Przyjaciel mówi; wyglądasz na zmęczonego dzisiaj, dobrze się czujesz. Jeżeli w rzeczywistości czujesz się dobrze, to informacja ta jest nie prawidłowa. Jednak rozbieżność ta nie jest znacząca, więc nie wywołuje u nas mocnej reakcji. Nowy przykład. Dobrze opiekujesz się dzieckiem i twój przyjaciel stwierdza, ze sobie nie radzisz. Ten wniosek staje się dla Ciebie wyzwaniem.Oznacza to, że przekroczyłeś granicę wrażliwości i prawidłowo się za nią odnalazłeś. Komentarz ten, pozytywnie zaakceptowany prze Ciebie zmienił Twoje zachowanie na lepsze. Przyjaciel sędzia może być znacznie pomocny w takich sytuacjach.
Jak zwiększyć wiedzę o sobie, jak rozwijać osobowość?
Należy pamiętać, ze prawie nie możliwe jest poszerzanie umiejętności i poznawanie siebie bez kontaktu z innymi ludźmi. Poprzez rozmowy, dyskusje z innymi jesteśmy w stanie przekroczyć barierę, jaką jest nasza wrażliwość. Haris powiedział; Możesz analizować siebie przez tygodnie, medytować przez miesiące i nie dowiesz się niczego więcej. Musisz najpierw otworzyć się na innych. Twoje odbicie w lustrze nie powie Ci, jaki jest, lecz opinia na twój temat wśród innych.
Podsumowując, Osoba zamknięta na ludzi powstrzymuje nie tylko możliwości poznawania siebie, ale także rozwijanie się wielu innych umiejętności, takich jak zarządzanie innymi.
STYL POZNAWANIA:
Wszyscy otoczeni jesteśmy natłokiem informacji, ale tylko niewielka część z nich zostaje przez nas postrzegana. Powstało, zatem wiele strategii mających na celu odbiór i interpretacje informacji. Każdy z nas `świadomie lub nie wybiera jakąś z tych strategii I przy jej pomocy przetwarza odebrane informacje. By zrozumieć, jakie osobowości, jaką strategie wybierają musimy poznać zasady, na jakich się one opierają. Różnice pomiędzy nimi są znaczące.
System oceny informacji.
STRATEGIA MYSLENIA - opiera się na krokowym, systematycznym systemie oceny. Skupia się
na odpowiednich metodach i logicznym postępie. Osoby używające stylu myślenia zazwyczaj polegają
na obiektywnych danych. Usiłują wpasować problemy do znanych modeli lub ram. Kiedy
takie osoby bronią swych rozwiązań , podkreślają metody i procedury jakich użyli do rozwiązania problemu. Vertinsky(1976) określa takie osoby mianem "członków ciągłej kultury" co znaczy
że działają zwarcie na istniejących wzorcach myślenia.
STRATEGIA CZUCIA - podchodzi ona do zagadnienia na podstawie "wewnętrznego przeczucia"
albo wewnętrznym wyczuciu odpowiedzi. Problem jest często definiowany i ponownie definiowany a podejścia opierają się na metodzie prób i błędów raczej niż procedurze logicznej. Czujące osoby maja skłonności do subiektywizmu lub impulsywnego doboru danych
zamiast obiektywizmu i często nie potrafią opisać własnych procedur rozwiązywania problemów. Rozwiązania problemów są często znajdowane poprzez analogie lub dostrzeganie niezwykłych powiązań pomiędzy problemem i przeszłymi doświadczeniami. Vertinsky określa tych ludzi jako "członków nieciąglej kultury"
Każda strategia przypisana jest innymemu typowi menadżera, każda z ich ma swoje minus i plusy:
MENADZEROWIE KIERUJACY SIE ZMYSLAMI -dlatego ze skupiają się na szczegółach,
Doświadczają przeładowania informacjami i stresu osobistego bardziej często niz. menadżerowie intuicyjni
Kiedy staja przed duza ilością danych? Kiedy napotkają zbyt wiele szczegółów lub zbyt dusza złożoność?
Różność, menadżerowie kierujący się zmysłami zostają przeciążeni, ponieważ każdy szczególe wymaga uwagi.
MENADZEROWIE KIERUJACY SIE INTUICJĄ - z uwagi na skupienie się na powiązaniach elementów całości, Dacja snobie. Lepiej rade
Ze szczegółami. Jednak, kiedy napotkają zróżnicowanie lub dwuznaczność w danych, kiedy występują odchylenia od oczekiwanych związków
Lub, kiedy przygotowane kategorie nie pasują, menadżerowie ci będą mieli więcej trudności w obróbce informacji niz. menadżerowie kierujący się zmysłami.
Napotykanie wyjątków lub brak widocznych powiązań elementów jest szczególnie problematyczne dla menadżerów intuicyjnych. Menadżerowie zmysłowi
Lepiej poradzą sobie z tymi sytuacjami z uwagi na ich skłonność do dogłębnej analizy problemów.
W rzeczywistości, pragniemy, znajdować się i podejmować decyzje , które odpowiadają naszym indywidualnym stylom. Dla przykładu menażerowie kierujący się rozumem, bazują przede wszystkim na systemach komputerowych, podejmują racjonalne decyzje. W dalszych badaniach, stwierdzono także, że osoby o odmiennych stylu poznawania, inaczej się uczą , preferują inne przedmioty.
Pracując z większą grupą menadżerów i studentów efektywne metody nauczania, powinny być rozpatrywane w dwóch aspektach:
metody nauczania ,
obiektu nauczanego.
Zrozumienie własnej metody poznawania nieznacznie pomaga menażerom w poszerzaniu wielu nowych umiejętności, w doborze grup zadaniowych ,a często także w wyborze kariery.
Posiadanie określonego stylu poznawczego nie jest ani złe ani dobre. Ponadto nie każdy posiada ściśle określony styl poznawczy. Jednak większość ludzi dominujący, właściwy tylko im styl poznawczy.
ZBIERANIE INFORMACJI
Strategia zbierania, kodowania i przechowywania informacji jest rezultatem działania określonych filtrów, pokazują na jakie informacje jednostka zwraca uwagę.
STYL PERCEPCYJNY
Styl precepcyjny charakteryzuje jednostkę, która zwraca uwagę na koncepcje i uogólnienia, na relacje między poszczególnymi elementami w procesie zbierania informacji. Jednostki posiadające ten styl najczęściej przyjmują założenia jakiego rodzaju informacje są ważne i poszukują informacji celem znalezienia elementów wspólnych lub spójnych Cechuje ich założeniami. Cechuje ich zbieżny sposób myślenia.
KONCENTRUJĄ SIĘ NA CAŁOŚCI.
STYL RECEPCYJNY
Osoby o stylu recepcyjnym raczej zwracają uwagę na szczegóły, na elementów i danych, niż na związki miedzy tymi elementami. Raczej nie robią założeń na temat tego jakie informacje są ważne, raczej kładą nacisk na dogłębną analizę i badanie wszystkich danych.
KONCENTRUJĄ SIĘ NA POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTACH.
Recepcyjni kierownicy częściej niż precepcyjni napotykają barierę i stres związaną z „przeładowaniem” informacjami z uwagi na to że koncentrują swoją uwagę na szczegółach, W takiej sytuacji lepiej radzą sobie kierownicy precepcyjni, którzy zwracają uwagę na całość problemu i wzajemne relacje między elementami, 2 kolei, w sytuacji gdy ma się do czynienia z dużą różnorodnością lub dużymi odchyleniami od oczekiwanych związków i brakiem wzajemnego dopasowania poszczególnych kategorii, precepcyjni kierownicy radzą sobie gorzej niż recepcyjni. Szczególnie problematyczne są dla nich sytuacje gdy nie ma jasnych związków między informacjami.
INTERPRETACJA I WARTOŚCIOWANIE INFORMACJI
Związane jest ze strategią rozwiązywania problemów. Wyróżnia się dwie strategie rozwiązywania problemów: systematyczna i intuicyjna.
STYL SYSTEMATYCZNY
Jednostki podchodzą do rozwiązywania problemów metodą krok po kroku stosując plan. metodę. Koncentrują się na właściwej metodzie i systematycznym posuwaniu się na przód Metodą krok po kroku poszukują kolejnych informacji. Generalnie polegają na obiektywnych danych. Usiłują dostosować problem do znanych, logicznych modeli, wzorców. W rozwiązywaniu problemów kładą nacisk na metody i procedury.
STYL INTUICYJNY
Osoby stosujące ten styl podchodzą do problemu na podstawie własnych wewnętrznych odczuć. Problem najczęściej definiują oraz redefiniują, podchodzą do niego raczej metoda prób i błędów niż stosując logiczne procedury. Rozwiązanie problemu jest najczęściej polega na poszukiwaniu analogii lub związków miedzy problemem, a przeszłym doświadczeniem.
Kierownicy o stylu systematycznym są mniej efektywni w sytuacjach gdy problemy wymagają twórczego myślenia, lub gdy mają do czynienia z niejasnymi problemami o szczątkowych informacjach. Z drugiej strony gdy .dany system lub program ma być wykorzystywany do rozwiązywania różnorodnych problemów mniej efektywni są intuicyjni kierownicy. z uwagi na ich skłonności do redefiniowania problemu i chęci próbowania nowych rozwiązań. Prowadzi to do przeładowania rozwiązaniami. W takiej sytuacji lepiej radzą sobie systematyczni kierownicy.
Odzwierciedla stopień w jakim jednostki są skłonne natychmiast wykorzystać do działania zdobytą informacją lub zastanowić się nad nią. Wyróżnia się tutaj dwie strategie aktywną i refleksyjną.
AKTYWNY STYL
Cechuje jednostki, które chętnie eksperymentują w lub przejawiają zachowania związane z otrzymaną informacją. Raczej działają niż myślą, i bardziej są zainteresowane praktycznym zastosowaniem niż teorią. Szybko niecierpliwią się gdy muszą długo czekać na i związanie problemu,
Charakteryzuje jednostki, które chętnie "przekopują" dogłębnie informacje długa zanim podejmą się działania. Raczej obserwują niż aktywnie działają. Praktyczne zastosowanie informacji nie jest dla nich tak ważne jak zrozumienie jej i koncepcyjna logika. Raczej myślą niż robią.
Aktywni kierownicy są najbardziej efektywni w sytuacjach gdy trzeba szybko podejmować decyzje i ich szybko je zrealizować. Jednak w sytuacji gdy trzeba głębiej poszukiwać i analizować informacje, oceniać długookresowa skutki, ich skłonność do szybkiego działania może spowodować, że będą mniej efektywni.
Refleksyjni kierownicy są najbardziej efektywni w sytuacjach gdy raczej występują złożone lub sprzeczne informacje i gdy ważniejsza jest głęboka analiza niż działanie. Gruntowne przemyślenie problemu może z kolei redukować szansę w przypadku niewielkiego zapasów czasu. Gdy niewiele jest czasu refleksyjni kierownicy mogą zbytnio rozważać problem co zmniejsza ich efektywność w takich sytuacjach.
YODZI2