Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego.pdf

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego w swobodnym

spadku ciał.

Przyrządy: 5 kulek metalowych o średnicy 1cm, wanienka blaszana, przymiar metrowy,

stoper.

Doświadczenie: Pomiary przyspieszenia ziemskiego, dokonywane na podstawie

swobodnego spadania ciał, tracą na dokładności z powodu krótkiego czasu spadania.

Wobec tego staramy się przedłużyć ten czas przez kilkakrotne, nieprzerwane

powtarzanie spadku ciał z tej samej wysokości.

Kilka kulek stalowych upuszczamy spod sufitu sali kolejno jedną po drugiej w ten sposób,

że upuszczamy następną w tym momencie, gdy poprzednia uderza w podłogę. Mierzymy

czas trwania wszystkich spadków, a dzieląc go następnie przez ich liczbę, uzyskujemy

czas trwania jednego spadku.

Na podłodze ustawiamy metalową wanienkę, do niej upadają kulki. Uderzenia ich są

głośne i łatwo słyszalne.

Są trudności w prawidłowym upuszczaniu kulek. Wymaga to pewnej wprawy w ich

puszczaniu w momencie, gdy poprzednia uderza o dno wanienki. Z początku zwykle się

spóźniamy. Pomiary wykonuje specjalny obserwator. Na znak ręką obserwatora

upuszczamy kulkę, jednocześnie obserwator uruchamia stoper i zatrzymuje go po

uderzeniu ostatniej kulki o dno wanienki. Wyznaczony czas dzielimy przez liczbę

spadków i w ten sposób otrzymujemy czas spadania jednej kulki. Pomiar uważamy za

chybiony, jeżeli któraś z kulek zostanie upuszczona za późno.

Przy niewielkich wysokościach spadania (3-4 m.) można pominąć czas, jaki upływa od

chwili uderzenia kulki o dno wanienki do momentu dojścia dźwięku do ucha obserwatora

pod sufitem sali.

Wyniki pomiarów: Liczba spadających kuleczek n =5,

Droga spadania s = 2,68 m,

Czas spadania T = 3,6 sek,

Czas jednego spadania t = 0,72 sek,

Wynik doświadczenia:

Na tej podstawie przyspieszenie ziemskie:

g = 2s/t 2 = 5,36/0,55 (m/s 2 ) = 9,74 (m/s 2 )

Błąd pomiarów = 0,07 m/sek2, błąd procentowy = 0,7%.