Biennale form przestrzennych w Elblągu.
Biennale Form Przestrzennych odbyło się w Elblągu w 1965 roku, otwarcie miało miejsce 22 lipca a, udział w nim wzięli tacy artyści jak Gerard Kwiatkowski, Marian Bogusz, Kajetan Sosnowski, Jerzy Fedorowicz, Jan Ziemski, Zbigniew Gostomski, Adam Marczyński, Mieczysław Wiśniewski, Zbigniew Dłubak, Artur Brunsz, Antoni Starczewski, Magdalena Abakanowicz, Henryk Stażewski, Lech Kunka, Edward Krasiński.
Biennale Form Przestrzennych było wydarzeniem wyjątkowym. Już wcześniej w latach 60. zaczęto organizować plenerowe spotkania twórców, stanowiące połączenie działań artystycznych i dyskusji. Spotkanie elbląskie oraz Sympozjum w Puławach w 1966 roku zawierało silny akcent ideologii wiązania środowisk artystycznych z wielkoprzemysłowym środowiskiem robotniczym. Ten aspekt - choć pozaartystyczny - w sposób oczywisty odwołuje się w przypadku elbląskim do myśli i ideologii artystycznej konstruktywizmu. To właśnie w obrębie tej formacji sformułowano w latach 20. i 30. ideę wyjścia sztuki z sal muzealnych i wystawienniczych i włączenia jej w obręb życia publicznego.
Ta idea, choć formułowana ówcześnie jako utopia, jak niegdzie indziej w Elblągu została zrealizowana. W istocie grupa czterdziestu artystów zorganizowana dzięki pomysłowości Gerarda Kwiatkowskiego i Mariana Bogusza stworzyła w Elblągu rzecz wyjątkową. W wielu punktach miasta powstały bowiem obiekty często wysokiej klasy, mieszczące się przeważnie (lecz nie tylko) w neokonstruktywistycznej poetyce. Miasto stało się niejako wielką galeria sztuki z dziełami wybitnych artystów. Przedsięwzięcie to było na tyle wyjątkowe i bezprecedensowe, że wzbudziło zainteresowanie artystów (nie tylko polskich), Ministerstwa Kultury i Sztuki, UNESCO. Powstało wtedy 37 form, a w przedsięwzięciu wzięło udział około pięćdziesięciu artystów z kraju i zagranicy (CSRS, Włochy, Węgry, USA). Do tego jedynego w swoim rodzaju wydarzenia nawiązywano potem kilkakrotnie, w 1967, w 1969 czy w 1986 roku (polsko-holenderski plener What now?). Wspomnieć należy także o wykonaniu w 1984 przez "zamechowców" kompozycji przestrzennej według projektu Katarzyny Kobro. W sumie w latach 1965 do 1987 powstało 48 Form Przestrzennych, abstrakcyjnych rzeźb z metalu, które stały się dla elblążan naturalnym elementem miejskiego pejzażu.
emiliah