Plomienne serca - Purnima.pdf - KSIĄŻKI CHRZEŚCIJAŃSKIE [PDF] - Belchatow2

PURNIMA:

WOLNA DUSZA

MAªEGO WI¦¹NIA

BHUTAN

1 MARCA 1993

BYª PÓ¹NY WIECZÓR. PANOWAª PRZENIKLIWY CHªÓD. POLICJA PO RAZ

KOLEJNY ZGARN¦ªA GRUP¦ WIERZ¡CYCH I PRZEWIOZªA ICH DO SIEDZIBY

WªADZ LOKALNYCH. TRZYNASTOLETNIA PURNIMA DR»AªA Z ZIMNA. WRAZ Z IN-

NYMI MUSIAªA STA¢ NA ODKRYTYM PODWÓRZU. PRZESªUCHANIE STRASZLI-

WIE SI¦ WLOKªO. POLICJANCI ZASYPYWALI ICH TYMI SAMYMI PYTANIAMI,

CO ZWYKLE:

¶ DLACZEGO ZOSTAªE± CHRZE±CIJANINEM?

¶ KTO CI DAJE PIENI¡DZE?

¶ TO KRAJ BUDDYJSKI. TWOJA RELIGIA NAS OBRA»A. DLACZEGO NASTA-

WIASZ PRZECIWKO SOBIE SWOICH RODAKÓW?

W T¦ DªUG¡, ZIMN¡ NOC PRZESªUCHANO W SUMIE TRZYDZIESTU PI¦CIU

WIERZ¡CYCH. POLICJANTÓW BYªO OKOªO DWUDZIESTU ¶ WI¦KSZO±¢ ROSªYCH

I BUDZ¡CYCH POSTRACH. PURNIMA SKULIªA SI¦, GDY JEDEN Z NICH UDERZYª

W TWARZ STOJ¡CEGO OBOK NIEJ CHRZE±CIJANINA. NIEKTÓRZY Z JEJ GRUPY

PªAKALI. INNI USIªOWALI PODZIELI¢ SI¦ EWANGELI¡. MªODZIUTKA PURNIMA

PATRZYªA NA O WIELE WY»SZYCH OD SIEBIE PRZEDSTAWICIELI WªADZY I MO-

DLIªA SI¦, ABY STARCZYªO JEJ ODWAGI W TRAKCIE NIEUCHRONNIE ZBLI»AJ¡-

CEGO SI¦ PRZESªUCHANIA.

¶ KTO WAM POZWOLIª OBCHODZI¢ BO»E NARODZENIE? ¶ OFICER ZWRÓ-

CIª SI¦ BEZPO±REDNIO DO NIEJ.

¶ TO JEST BHUTAN. OBCHODZENIE BO»EGO NARODZENIA JEST ZABRO-

NIONE! TO JEST TWOJA OSTATNIA SZANSA: ALBO POWRÓCISZ DO BUDDYZMU,

ALBO OPU±CISZ BHUTAN.

DOSKONALE ZROZUMIAªA ZNACZENIE TEGO ULTIMATUM.

¶ ROZUMIESZ? NIE MASZ PRAWA TUTAJ ZOSTA¢ I WYZNAWA¢ T¦ OBC¡

RELIGI¦. NO TO JAK, NA CO SI¦ DECYDUJESZ?

PURNIMA ANI PRZEZ CHWIL¦ NIE MIAªA W¡TPLIWO±CI, »E OFICER MÓWI

POWA»NIE. ZA PUNKT HONORU STAWIANO SOBIE NAKªONIENIE CHRZE±CI-

JAN DO WYPARCIA SI¦ WIARY. GDY ODMAWIALI, PUBLICZNE UZNAWANO ICH

ZA ZDRAJCÓW I ZMUSZANO DO OPUSZCZENIA KRAJU. WYRZUCONO J¡ JU»

Z DOMU I WIOSKI. NIE MIAªA POJ¦CIA, DOK¡D MOGªABY SI¦ UDA¢. JED-

NEGO TYLKO BYªA PEWNA.

¶ NIE WYPR¦ SI¦ CHRYSTUSA! NIE CHC¦ OPUSZCZA¢ MOJEGO KRAJU,

ALE NIE PORZUC¦ TE» CHRYSTUSA. TYLKO ON MO»E MNIE ¶ I PANA ¶

ZBAWI¢.

CZUªA, JAK CAªA SI¦ TRZ¦SIE, GDY Z DUM¡ W GªOSIE ODPOWIADAªA

CZERWONEMU ZE ZªO±CI OFICEROWI. BYªA NIEUGI¦TA. ZDAWAªA SOBIE TE»

DOSKONALE SPRAW¦, »E JEJ LOS ZOSTAª WªA±NIE PRZYPIECZ¦TOWANY. PO-

DOBNIE JAK POZOSTALI DOSTAªA PI¦¢ DNI NA OPUSZCZENIE BHUTANU. MIELI

WYJECHA¢ DO NEPALU.

PI¦¢ DNI.

Z JEJ DOTYCHCZASOWEGO »YCIA POZOSTAª NIESPEªNA TYDZIE«. WIE±CI

O ZAGRO»ENIU ZE STRONY POLICJI SZYBKO ROZNIOSªY SI¦ PO OKOLICY. JEJ

SIOSTRA Z M¦»EM WYJECHALI JU» Z OBAWY O »YCIE. CHRZE±CIJANIE ZOSTALI

OFICJALNIE UZNANI ZA ZDRAJCÓW, WI¦C NIEKTÓRZY Z BARDZIEJ KREWKICH

WIE±NIAKÓW UZNALI, »E MAJ¡ PRAWO WYMIERZA¢ IM SPRAWIEDLIWO±¢.

PRZED WYJAZDEM MUSIAªA ZROBI¢ JESZCZE JEDNO: ZOBACZY¢ SI¦

Z MAM¡. MIN¡ª NIECO PONAD ROK, OD KIEDY RODZICE ZMUSILI J¡ DO

OPUSZCZENIA DOMU. TERAZ WRACAªA TAM UKRADKIEM. BYªA PRZEKONANA,

»E DOTARªA JU» DO NICH WIADOMO±¢ O JEJ RYCHªYM WYJE¹DZIE. MODLIªA

SI¦ WI¦C W DUCHU, ABY ZECHCIELI ZOBACZY¢ SI¦ ZE SWOJ¡ MAª¡ CÓRECZK¡

¶ BY¢ MO»E PO RAZ OSTATNI. POD OSªON¡ NOCY PRZEDOSTAªA SI¦ DO DOMU,

W KTÓRYM DORASTAªA ¶ KTÓRY MUSIAªA OPU±CI¢, GDY MIAªA ZALEDWIE

DWANA±CIE LAT.

CUDOWNE UZDROWIENIE

PURNIMA WYCHOWYWAªA SI¦ W MAªEJ BUDDYJSKIEJ WIOSCE, POªO»O-

NEJ W±RÓD ZIELONYCH WZGÓRZ WE WSCHODNIM BHUTANIE. JEJ OJCIEC BYª

MIEJSCOWYM SZAMANEM. CZ¦STO ODPRAWIAª RYTUAªY I SKªADAª OFIARY ZE

ZWIERZ¡T, BY PRZEP¦DZI¢ ZªE DUCHY, KTÓRE ZAGRA»AªY WIOSCE. JEJ O±MIO-

OSOBOWA RODZINA NIE BYªA ANI BOGATA, ANI BIEDNA, JAK NA MIEJSCOWE

STANDARDY. MIELI DU»Y DOM, W KTÓRYM PANOWAªA RODZINNA ATMOSFERA.

SIVAL, M¡» JEJ STARSZEJ SIOSTRY MAYI, MIESZKAª RAZEM Z NIMI. YCIE

PURNIMY WYGL¡DAªOBY ZAPEWNE TAK SAMO, JAK WSZYSTKICH INNYCH

DZIECI Z WIOSKI, GDYBY CI¦»KO CHORA MAYA NIE WYZDROWIAªA W CU-

DOWNY SPOSÓB.

PURNIMA PRZEZ TRZY LATA OBSERWOWAªA, JAK OJCIEC SKªADAª KOLEJNE

OFIARY Z KURCZAKÓW NA PROWIZORYCZNYM OªTARZU, UDERZAJ¡C PRZY TYM

W B¦BEN DOMOWEJ ROBOTY I WZYWAJ¡C DUCHY, ABY UZDROWIªY JEGO

CÓRK¦. POTEM SIADAªA OBOK ªÓ»KA MAYI, OCZEKUJ¡C, »E SI¦ JEJ POLEP-

SZY. LECZ JEJ STAN NIE POPRAWIAª SI¦. BYWAªY DNI LEPSZE I GORSZE, ALE

Z POWODU NIEUSTANNEGO BÓLU BRZUCHA I OSTRYCH MIGREN SPORO CZASU

MUSIAªA SP¦DZA¢ W ªÓ»KU. PURNIMA, PATRZ¡C NA CIERPIENIE SIOSTRY, CZ¦-

STO PYTAªA MATK¦:

¶ DLACZEGO DUCHY S¡ TAK BARDZO ROZZªOSZCZONE? DLACZEGO OFIARY

NIE DZIAªAJ¡?

ODPOWIEDZI NIGDY JEDNAK NIE USªYSZAªA.

ALE TERAZ, PO WIELU LATACH CHOROBY, MAYA POCZUªA SI¦ LEPIEJ. NIE

ODCZUWAªA JU» BÓLU, USTAªY MIGRENY. MATKA I OJCIEC CIESZYLI SI¦, »E

ICH CÓRKA WRACA DO ZDROWIA. NIE BYLI JEDNAK ZADOWOLENI Z TEGO, »E

WEDªUG MAYI DZIAªO SI¦ TO ZA SPRAW¡ JEZUSA.

¶ JAK MO»ESZ MÓWI¢ TAKIE RZECZY? JAK MO»ESZ PRZYNOSI¢ HA«B¦

NASZEJ RODZINIE I WIOSCE? ¶ WYKRZYKIWAª OJCIEC. ¶ JESTE±MY BUDDY-

STAMI I NIE CHC¦ JU» SªYSZE¢ ANI SªOWA O TYM OBCYM BOGU. ROZU-

MIESZ? ANI SªOWA!

BYª W±CIEKªY. CO WI¦CEJ, OBAWIAª SI¦, CO POMY±L¡ SOBIE POZO-

STALI MIESZKA«CY WIOSKI, GDY SI¦ O TYM DOWIEDZ¡. BAª SI¦ PO PROSTU

O WªASNE »YCIE.

LECZ MAYA I SIVAL NIE MOGLI SI¦ WYPRZE¢ SWOJEJ WIARY. GDY JE-

DEN Z PRZYJACIÓª SIVALA DOWIEDZIAª SI¦ O CHOROBIE MAYI, PRZYZNAª MU

SI¦, »E JEST CHRZE±CIJANINEM I DAª MU BIBLI¦. POWIEDZIAª RÓWNIE», »E

WIERZY, I» JEZUS MO»E UZDROWI¢ JEGO »ON¦. TAK TE» SI¦ STAªO. MAYA

I SIVAL ZACZ¦LI WSPÓLNIE CZYTA¢ PISMO WI¦TE, DZI¦KI CZEMU ICH WIARA

SZYBKO WZRASTAªA.

¶ JE»ELI MIMO WSZYSTKO CHCECIE BY¢ CHRZE±CIJANAMI, TO NIE MO-

»ECIE TU DªU»EJ MIESZKA¢ ¶ OJCIEC OBWIE±CIª SIVALOWI I MAYI OWEGO

PAMI¦TNEGO WIECZORU. ¶ MIESZKA«CY WIOSKI NIGDY NA TO NIE POZWOL¡.

NAS TE» WYP¦DZ¡. WASZA NOWA RELIGIA SPROWADZI HA«B¦ I NIESZCZ¦±CIE

NA CAª¡ RODZIN¦.

PURNIMA BYªA ZAªAMANA, WIDZ¡C, JAK JEJ SIOSTRA Z M¦»EM S¡ WY-

P¦DZANI Z DOMU RODZINNEGO. LECZ CHO¢ MIAªA ZALEDWIE DZIESI¦¢ LAT,

ROZUMIAªA A» NAZBYT DOBRZE, »E OJCIEC MÓWI PRAWD¦. WIEDZIAªA, »E

MIESZKA«CY WIOSKI NIGDY NIE ZAAKCEPTUJ¡ NOWEJ RELIGII. MIMO TO

W Gª¦BI SERCA BYªA POD OGROMNYM WRA»ENIEM TEGO, »E MAYA OD-

ZYSKAªA ZDROWIE. NIE MOGªA TE» WYJ±¢ Z PODZIWU, »E TWARZ JEJ SIOSTRY

JAKBY PROMIENIAªA W JAKI± NOWY SPOSÓB ¶ NAWET WÓWCZAS, GDY PA-

KOWAªA SWÓJ SKROMNY DOBYTEK I OPUSZCZAªA DOM, W KTÓRYM MIESZ-

KAªA OD URODZENIA. BÓL POWI¦KSZAª FAKT, »E MAYA BYªA W SZÓSTYM

MIESI¡CU CI¡»Y.

PO ICH WYPROWADZCE W DOMU PANOWAªA TAKA ATMOSFERA, JAKBY

KTO± UMARª. MATKA BYªA PRZYGN¦BIONA, A OJCIEC WYGL¡DAª NA OSZO-

ªOMIONEGO TYM, CO PRZYDARZYªO SI¦ JEGO RODZINIE. PURNIMA CHCIAªA

POROZMAWIA¢ O MAYI Z MATK¡, ALE NIKOMU NIE WOLNO BYªO NAWET

WYPOWIEDZIE¢ JEJ IMIENIA. NIKT TE» NIE MÓGª ICH ODWIEDZA¢ W NO-

WYM MIEJSCU ZAMIESZKANIA ¶ NIEDU»EJ BAMBUSOWEJ CHACIE, POªO»O-

NEJ KILKA KILOMETRÓW OD S¡SIEDNIEJ WIOSKI.

GDY JEDNAK PURNIMA USªYSZAªA, »E MAYA URODZIªA CHªOPCZYKA, NIE

MOGªA JU» DªU»EJ ZNIE±¢ ROZª¡KI. CIESZYªA SI¦ BARDZO, »E DZIECKO JEST

ZDROWE. PRÓBOWAªA SOBIE WYOBRAZI¢, JAK WYGL¡DA JEJ MAªY SIOSTRZE-

NIEC. TAK BARDZO CHCIAªA GO ZOBACZY¢. POZA TYM NIEUSTANNIE MY±LAªA

O CUDOWNYM UZDROWIENIU MAYI.

WCI¡» NURTOWAªY J¡ BARDZO ISTOTNE PYTANIA: JAKI BÓG UZDROWIªBY

KOGO±, NIE PROSZ¡C O NIC W ZAMIAN? CO SPRAWIªO, »E MAYA I SIVAL MIELI

ODWAG¦ PRZECIWSTAWI¢ SI¦ RODZINIE I POWSZECHNIE PRZYJ¦TEJ TRADYCJI

¶ NAWET ZA CEN¦ WYP¦DZENIA Z DOMU?

W KO«CU ZEBRAªA SI¦ NA ODWAG¦ I CHO¢ NIE BYªA DO KO«CA PEWNA,

CZEGO MA SI¦ SPODZIEWA¢, POTAJEMNIE WYMKN¦ªA SI¦ Z WIOSKI, ABY

ODWIEDZI¢ SWOJ¡ SIOSTR¦. ID¡C NA PRZEªAJ PRZEZ POLA I UKRYWAJ¡C SI¦

W±RÓD DRZEW, SZYBKO POKONAªA ODLEGªO±¢, KTÓRA ODDZIELAªA JE PRZEZ

TAK WIELE TYGODNI. GDY MAYA OTWORZYªA DRZWI SWOJEJ BIEDNEJ CHATY I

ZOBACZYªA STOJ¡C¡ NA PROGU PURNIM¦, NIE MOGªA UWIERZY¢ WªASNYM

OCZOM. ZY POCIEKªY JEJ STRUMIENIAMI, RZUCIªA SI¦ NA SZYJ¦ SWOJEJ

MªODSZEJ SIOSTRZE I U±CISKAªA J¡.

PURNIMA ZACZ¦ªA REGULARNIE WYMYKA¢ SI¦ Z DOMU, ABY ODWIEDZA¢

MAY¦. NIGDY NIE MOGªA ZATRZYMA¢ SI¦ U NIEJ DªUGO. CZASAMI ODWIE-

DZINY TRWAªY ZALEDWIE PI¦TNA±CIE MINUT. LECZ ZA KA»DYM RAZEM MAYA

CZYTAªA JEJ HISTORI¦ Z BIBLII. PURNIMA SªUCHAªA UWA»NIE, CHªON¡C KA»DE

SªOWO. NAJBARDZIEJ FASCYNOWAªA J¡ HISTORIA MOJ»ESZA. NIE TYLE CUDA,

KTÓRYCH BÓG DOKONYWAª POPRZEZ NIEGO, ILE TO, »E ZOSTAª ZMUSZONY

DO OPUSZCZENIA DOMU I ZOSTAª RZECZNIKIEM BOGA POMIMO KªOPOTÓW

Z WYMOW¡. MY±LAªA, »E GDYBY BYªA CHRZE±CIJANK¡, TO CHCIAªABY BY¢

TAKA JAK MOJ»ESZ.

PO ROKU MAYA URODZIªA KOLEJNE DZIECKO ¶ ESTER¦. ODWIEDZINY

PURNIMY STAªY SI¦ CZ¦STSZE. PRZEMYKAªA POTAJEMNIE PO ZNAJOMYCH

±CIE»KACH, ABY ODWIEDZI¢ SWOJ¡ WYGNAN¡ SIOSTR¦ I JEJ RODZIN¦. BYªO

TO DLA NIEJ PRAWDZIW¡ PRZYGOD¡. S¡DZIªA, »E NAWET GDYBY J¡ PRZYªA-

PANO, TO NIE MIAªABY Z TEGO POWODU ZBYT WIELKICH KªOPOTÓW. BYªA

PRZECIE» JESZCZE DZIECKIEM.

LECZ MATKA MIAªA NA TEN TEMAT INNE ZDANIE.

¶ PURNIMO, WIEMY, CO ROBISZ ¶ POWIEDZIAªA JEJ PEWNEGO DNIA. ¶

UTRACIªAM JU» JEDN¡ CÓRK¦. NIE CHC¦ STRACI¢ KOLEJNEJ. ROZUMIESZ?

PRZYTAKIWAªA, GDY MATKA TªUMACZYªA, »E CHRZE±CIJA«STWO JEST

OBC¡ RELIGI¡, PRZEZNACZON¡ DLA NI»SZEJ KLASY LUDZI.

¶ NIE JEST ONO DLA NASZEJ WIOSKI ANI NASZEGO KRAJU. MAYA ZOSTAªA

OSZUKANA PRZEZ SIVALA I JEGO PRZYJACIELA.

TAJEMNICA BO»EGO PRZYCI¡GANIA

PURNIMA UWIELBIAªA SP¦DZA¢ CZAS ZE SWOJ¡ SIOSTR¡ I NIE ZAPRZE-

STAªA ODWIEDZIN. ZIARNA WIARY Gª¦BOKO ZAPADAªY JEJ W SERCE. W BO»E

NARODZENIE MAYA I SIVAL ZAPROSILI J¡ NA SPOTKANIE MAªEJ WSPÓLNOTY,

KTÓRA POWSTAªA W PRZECI¡GU OSTATNIEGO PÓªTORA ROKU. SªUCHAJ¡C ±WI¡-

TECZNEGO KAZANIA O NARODZENIU Z DZIEWICY I ZBAWIENIU, KTÓRE PRZY-

NIÓSª CHRYSTUS, ODCZUªA, »E CO± NIEWYTªUMACZALNEGO PRZYNAGLA J¡,

ABY ZWRÓCIªA SI¦ DO BOGA.

PRZEZ WIELE DNI NIE PRZYZNAªA SI¦ NIKOMU, »E UWIERZYªA W CHRY-

STUSA. DOPIERO GDY PONOWNIE PRZYSZªA DO MAYI, POWIEDZIAªA JEJ, »E

CHCIAªABY PRZYJ¡¢ CHRZEST. MAYA BARDZO SI¦ Z TEGO UCIESZYªA, LECZ

W Gª¦BI SERCA MARTWIªA SI¦, JAK JEJ MªODSZA SIOSTRA POWIE O TYM RO-

DZICOM. JAKIE± TRZY TYGODNIE PÓ¹NIEJ W SªONECZNY NIEDZIELNY PORANEK

PURNIMA ZOSTAªA OCHRZCZONA. NABRAªA WÓWCZAS PRZEKONANIA:

¶ MAYU, WIEM, CO MAM ZROBI¢. MUSZ¦ POWIEDZIE¢ O TYM MAMUSI

I TATUSIOWI. NIE MOG¦ JU» TEGO DªU»EJ UKRYWA¢. CHC¦, ABY WSZYSCY WIE-

DZIELI, »E »YJ¦ TERAZ DLA CHRYSTUSA ¶ I NIE OBCHODZI MNIE, CO LUDZIE

SOBIE POMY±L¡ LUB ZROBI¡!

¶ ALE» PURNIMO, JESTE± TAKA MªODA. MASZ ZALEDWIE DWANA±CIE

LAT. WIESZ DOBRZE, CO ZROBI¡. CZY NAPRAWD¦ JESTE± NA TO GOTOWA? JA

MIAªAM SIVALA, WI¦C BYªO MI ªATWIEJ OPU±CI¢ DOM. MO»E POWINNA±

Z TYM TROCH¦ POCZEKA¢ I NADAL SI¦ MODLI¢.

PURNIMA BYªA NIEUGI¦TA.

¶ NIE MOG¦ TAK POST¡PI¢, MAYU. TERAZ, KIEDY ZROZUMIAªAM

WSZYSTKO TO, CO SªYSZAªAM, HISTORIE, KTÓRE MI OPOWIADAªA±. NIGDY

Plomienne serca - Purnima.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: