Derek Prince Ekstrawagancka milosc.pdf

Derek Prince

Ekstrawagancka miłość

BOŻA MIŁOŚĆ jest OGROMNA, NIEOGRANICZONA, EKSTRAWAGANCKA! Jak

mamy JĄ ZMIERZYĆ? Jak mamy na nią odpowiedzieć?

Transkrypcja programu radiowego Today With Derek Prince (nr 123).

Ekstrawagancka miłość

Ekstrawagancka miłość. Wprowadzi cię ona w nowy wymiar zrozumienia Boga i

twojego stosunku do Niego. Czy słowo „ekstrawagancka” cię dziwi? Jest ono właściwe,

ponieważ mówię o Bożej miłości.

Naturą Boga jest miłość. Bóg jest o wiele większy i potężniejszy, niż potrafimy sobie to

wyobrazić. Tak samo ma się sprawa z Jego miłością. Nasza ludzka miłość często jest tak

malutka, skąpa i skoncentrowana na samym sobie. Ale Boża miłość jest ogromna; jest

nieograniczona; jest ekstrawagancka!

W Liście do Efezjan 3,14-19 czytamy modlitwę Pawła o Boży lud:

Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego wszelkie ojcostwo na

niebie i na ziemi bierze swoje imię, by sprawił według bogactwa chwały

swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym

człowieku, żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych [zauważ,

że nie możemy przygotować w naszych sercach miejsca na mieszkanie dla

Chrystusa, dopóki nie będziemy utwierdzeni mocą przez Ducha Świętego] a

wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć ze wszystkimi

świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, i mogli

poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście

zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą.

Głównym tematem modlitwy Pawła za nas jako Boży lud jest to, abyśmy mogli poznać

Bożą miłość. Modli się, abyśmy byli ugruntowani w Jego miłości i abyśmy mogli pojąć, jaka

jest ona szeroka, jak długa, jak wysoka i jak głęboka. Paweł kończy słowami: „poznać miłość

Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie…” To jest paradoks, nieprawdaż? Jak

możemy poznać miłość, która przewyższa poznanie? Wierzę, że jest na to odpowiedź.

Wierzę, że nie poznajemy jej naszym umysłem, ale przez objawienie Pisma i przez Ducha

Świętego. Jest to objawienie, które przychodzi do naszego ducha, a nie do naszego umysłu.

Celem tych przesłań jest podzielenie się różnymi fragmentami Pisma, dzięki którym

zmierzymy miłość Bożą.

Skarb w roli

Pierwszym takim fragmentem jest podobieństwo Jezusa z Ewangelii Mateusza 13,44.

Jest to podobieństwo o skarbie ukrytym w roli. Podobieństwo to jest prostą historią o

powszechnych, materialnych, ziemskich rzeczach, które były znane wszystkim Jego

słuchaczom. Jednak celem tego podobieństwa jest objawienie niewidzialnych, wiecznych i

duchowych rzeczy. Znana scena i znana historia staje się więc lustrem, które odbija

niewidzialne, nieznane, duchowe rzeczy. Jezus działa zgodnie z metodą dobrego nauczyciela i

przechodzi od rzeczy znanych do nieznanych - rozpoczyna od rzeczy, które są znane

słuchaczom i prowadzi ich do rzeczy, których nie znają. Czytając to podobieństwo musimy

zadać sobie pytanie: jakie są duchowe rzeczy, które odpowiadają rzeczom materialnym w tym

podobieństwie? Przeczytajmy podobieństwo, a później dam wam swoją interpretację.

Podobne jest Królestwo Niebios do ukrytego w roli skarbu, który człowiek

znalazł, ukrył i uradowany odchodzi, i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje

oną rolę.

Jest to bardzo proste. Jaka jest duchowa rzeczywistość, którą objawia nam ta prosta

historia? Chcę dać wam moje osobiste wyjaśnienie, które wierzę, że jest w zgodzie z

zasadami Pisma. Nie sugeruję, że nie ma żadnej innej interpretacji, ale ta jest moja.

Człowiekiem, który znalazł skarb jest Jezus. Rolą jest świat. Zostało to powiedziane w

Ewangelii Mateusza 13,38 w innym podobieństwie. Jest to zasada, która stosuje się do

wszystkich siedmiu podobieństw w 13. rozdziale Ewangelii Mateusza. Ale czym jest skarb?

Wierzę, że skarbem jest Boży lud na tym świecie. Człowiekiem jest Jezus, rola jest światem,

skarbem jest Boży lud na tym świecie.

Kiedy człowiek odkrył, że w roli znajduje się skarb, zrobił coś bardzo mądrego. Nie

rozgadał tego wszystkim, ale tak naprawdę ukrył ten fakt. Wiedział, że gdyby ludzie to

odkryli, wówczas miałby dużą konkurencję. On to ukrył i zdecydował się kupić całą rolę.

Wiedz, że Jemu nie zależało na roli. Wszystko, czego chciał, to skarbu w roli. Był jednak

realistą i wiedział, że aby zdobyć skarb, musi zapłacić cenę za rolę. Cena za rolę dla tego

człowieka była bardzo wysoka. Kosztowało go to wszystko, co miał. Jednak zrobił to z

radością, ponieważ znał wartość skarbu, który nabywał.

Mogę wyobrazić sobie zdziwienie jej właścicieli. „Po co ten człowiek chce nabyć tę

rolę? Tak naprawdę ona do niczego się nie nadaje, nie ma żadnej prawdziwej majątkowej

wartości ani nie jest dobra pod uprawę. Wszystko, co na niej rośnie, to ciernie i osty. Czemu

płaci on tak wielką kwotę za taką rolę?”

Widzisz, oni nie wiedzieli o skarbie. Jedyną osobą, która wiedziała o skarbie, był Jezus.

Zapłacił więc cenę za cały świat, aby uzyskać dla siebie skarb, który jest w roli. Tym skarbem

jest Boży lud.

Spójrzmy na inny bardzo znany werset w Nowym Testamencie – Ewangelia Jana 3,16:

Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego [czyli

Jezusa] dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

Więc Bóg umiłował świat i oddał swojego Syna, aby odkupić świat. W zamian Bóg

otrzymuje ze świata „każdego kto”. „Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął.” Wszyscy,

którzy wierzą, są właśnie skarbem w roli, który Jezus nabył przez swoją śmierć. On odkupił

świat z powodu tych, którzy są określeni mianem: „każdy kto”.

W Liście do Tytusa 2,14 ponownie znajdujemy tę samą prawdę. Jest tu mowa o Jezusie

Chrystusie:

Dał samego siebie [to właśnie była cena – samego siebie – wszystko, co miał]

za nas, aby nas wykupić [czyli odkupić z powrotem] od wszelkiej nieprawości

i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach.

To jest właśnie skarb – lud, który jest Jego własnością. Lud, który został wykupiony ze

świata; wykupiony z nieprawości, oczyszczony i gorliwy w czynieniu dobra. A ceną był On

sam – wszystko co miał i wszystko kim był. On położył swoje życie, On oddał samego siebie,

aby nabyć tę rolę ze względu na skarb – Jego wykupiony lud.

Mam jeszcze jedną myśl dotyczącą skarbu w roli. Jezus nabył rolę, ale pozostawił ją

swoim sługom – sługom Ewangelii, którzy mają wydobyć skarb. Trzeba w to włożyć wiele

pracy. Musisz znaleźć miejsce, gdzie skarb się znajduje, musisz dokopać się do niego i

wydobyć go z ziemi. Był tam złożony przez długi czas, jest więc ośniedziały, zardzewiały,

brudny, zapleśniały, a więc potrzebuje wiele oczyszczenia.

Jezus sam nie oczyszcza, ale ma swoje sługi na tym świecie, które mają znaleźć Jego

skarb i wydobyć go ciężką pracą. Wierzcie mi, przyprowadzanie ludzi do Pana i głoszenie im

ewangelii to ciężka praca. Jest to tak ciężkie jak wykopywanie skarbu z ziemi. Zostało to

zostawione sługom ewangelii. Jestem jednym z wielu, których Bóg ma na tym świecie. Celem

mojej służby radiowej jest wydobycie tego skarbu z roli, oczyszczenie go i przygotowanie go

dla Pana.

To właśnie mówi Paweł w Liście do Kolosan 1,28-29 o swojej służbie:

Jego to zwiastujemy… [Czyli Jezusa. To właśnie robię. Jedynym celem mojej

służby radiowej jest zwiastowanie jednej osoby – Jezusa.] Jego to

zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej

mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie.

Paweł nie zadowalał się pozostawianiem Bożego ludu poniżej poziomu jego

możliwości. On pracował ciężko. Dalej mówi:

Nad tym też pracuję, walcząc w mocy jego, która skutecznie we mnie działa.

Spójrz na wszystkie słowa, które określają działanie. „pracuję, walcząc, … w mocy

jego, … skutecznie (ang. potężnie) we mnie działa.” Jaki jest cel i kierunek wszystkich jego

działań? Wydobyć skarb z ziemi. Oczyścić go, przygotować go do obecności Pana, który

umarł i nabył rolę za swoje życie. Jak to robimy? Paweł mówi: „napominamy, nauczamy,

naszym celem jest stawienie każdego takim dobrym, jak on lub ona może być w Chrystusie.”

Ale chcę przypomnieć wam cenę, która została zapłacona za rolę i za skarb, który jest na tej

roli. Ceną było wszystko, co miał. W zamian nic nie otrzymał. Jego miłość była

ekstrawagancka. Uczynił to z radością, ponieważ miał właśnie taką miłość do skarbu.

Drogocenna perła

Wszystko, co dotyczy Boga, jest większe i wspanialsze, niż możemy pojąć, ale w

szczególności dotyczy to Jego miłości. Naturą Boga jest przede wszystkim miłość.

Przymiotnikiem, który wybrałem, aby ją opisać, jest „ekstrawagancka”. Celowo wybrałem

raczej niecodzienne i niezbyt religijne słowo, ponieważ chciałem odejść od stereotypów. Boża

miłość jest ekstrawagancka.

Nasza ludzka miłość często jest tak maleńka, tak skąpa i skupiona na samym sobie.

Jednak Boża miłość nie jest taka. Jest ona ogromna, nieograniczona i ekstrawagancka.

Pamiętasz modlitwę Pawła o nas z Listu do Efezjan 3,14-19:

Dlatego proszę, abyście się nie zniechęcali prześladowaniami, jakie znoszę

dla was, bo to jest właśnie waszą chwałą. Dlatego zginam kolana moje przed

Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według

bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły

wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych

sercach; [Aby zrozumieć, co Bóg ma dla nas, musimy najpierw być

wzmocnieni przez Jego Ducha. Coś musi być w nas stworzone jako pojemnik

na to, co On chce w nas włożyć. Dalej jest napisane, co On chce w nas

włożyć. Słuchajcie, co mówi Paweł:] abyście w miłości wkorzenieni i

ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest

Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa,

przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą.

Bóg chce włożyć pełnię Jego miłości w te naczynia, które stworzył w nas Jego Duch

Święty. On chce, abyśmy znali wszystkie wymiary Jego miłości – jaka jest ona szeroka,

długa, wysoka i głęboka. On chce, abyśmy poznali miłość, która przewyższa poznanie. Boża

miłość nie może być poznana przez umysł, ale można ją pojąć przez objawienie Pisma i przez

Ducha Świętego.

Użyłem podobieństwa o skarbie ukrytym w roli jako sposobu zmierzenia Bożej miłości.

Oto ona (Mt 13,44):

Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go

pewien człowiek i ukrył ponownie. Z radości poszedł, sprzedał wszystko, co

miał, i kupił tę rolę.

Zinterpretowałem ją następująco: człowiekiem jest Jezus, rolą jest świat, a skarbem

Boży lud na tym świecie. Jezus tak naprawdę nie chce roli, ale musiał ją kupić, aby zdobyć

skarb. Kosztowało go to wszystko, co miał. Zrobił to jednak z radością ze względu na swoją

miłość do skarbu, który miał należeć do Niego. Chciałbym zwrócić w tym wszystkim

szczególną uwagę na to, że kosztowało to Go wszystko, co miał .

Chcemy się teraz skupić na podobieństwie, które następuje zaraz potem: O drogocennej

perle. Pierwsze podobieństwo o skarbie ukrytym na roli objawia miarę miłości Chrystusa dla

całego Jego ludu. Jednak przypowieść o drogocennej perle objawia miarę miłości Chrystusa

dla każdej ludzkiej duszy indywidualnie. Dla każdego z nas jest to bardzo, bardzo ważne, aby

zrozumieć, jak bardzo Bóg nas kocha jako indywidualne jednostki, a nie jako część grupy.

Ewangelia Mateusza 13,45-46:

Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych

pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co

miał, i kupił ją.

Zgodnie z poprzednią przypowieścią, wierzę, że kupcem jest Jezus. On nie był tylko

turystą, nie oglądał tylko wystaw sklepowych, ale był osobą, która zna prawdziwą wartość

tego, czego szuka. Kiedy znalazł tę jedyną perłę, zdał sobie sprawę, że dobrą transakcją

będzie sprzedanie wszystkiego, co ma, aby kupić tę jedną jedyną perłę. Jak wielu z nas by to

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: