Fragmenty Nowego Testamentu.pdf

(152 KB) Pobierz
Struktura organizacyjna – fragmenty z Nowego Testamentu (ze strony: http://www.biblia.pl/ )
PRAWA AUTORSKIE Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003
1. Dz 2, 42-46
Życie pierwotnego Kościoł a 10
42 Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleb a 11 i w modlitwach. 43
Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. 44 Ci wszyscy, co
uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspóln e 12 . 45 Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali
je każdemu według potrzeby. 46 Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po
domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. 47 Wielbili Boga, a cały lud odnosił się
do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
(przypisy:
Charakterystyczną cechą Dziejów, właściwą również Ewangelii według Łukasza, są tzw.
summaria (streszczenia). Zazwyczaj zamykają one poszczególne fragmenty księgi twierdzeniem,
że liczba wierzących wzrastała, że Kościół rozwijał się pomyślnie; (...) w Dz 2,42-47
charakteryzuje życie jerozolimskiej gminy, niewątpliwie na podstawie źródeł, z których Łukasz
korzystał.
Dz 2, 42 - Łamanie chleba może oznaczać zarówno zwykłe posiłki, jak i Eucharystię.
Wzmianka o modlitwie i równoległe teksty NT przemawiają za Eucharystią
Dz 2, 44 - Wspólnota dóbr była dobrowolna. Nie przyjęła się ona w pierwotnym Kościele na
stałe, lecz miała zasięg lokalny.)
2. Dz 4, 32; 34
Miłość zespala Kościół pierwotny
32 Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego,
co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
34 Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je 35 i
przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też
rozdzielano według potrzeby.
3. Dz 6, 1-7
Ustanowienie Siedmiu
1 Wówczas, gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniśc i 1 szemrać przeciwko
Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. 2 Nie jest
rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły - powiedziało Dwunastu,
zwoławszy wszystkich uczniów. 3 Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie,
cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. 4 My zaś oddamy
się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. 5 Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i
wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona,
Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. 6 Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się
włożyli na nich ręc e 2 . 7 A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w
Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.
4. Tm 3, 2-13
Przymioty duchownych
1 Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstw a 1 , pożąda dobrego zadania. 2
Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żon y 2 , trzeźwy, rozsądny, przyzwoity,
gościnny, sposobny do nauczania, 3 nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia,
ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, 4 dobrze rządzący własnym domem,
trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 5 Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele
własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? 6 Nie [może być] świeżo
ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. 7 Powinien też mieć
dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątr z 3 , żeby się nie naraził na wzgardę i sidła
diabelskie. 8 Diakonami tak samo winni być ludzie godn i 4 , w mowie nieobłudni, nie
nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, 9 [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym
sumieniu. 10 I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają
posługę, jeśli są bez zarzutu. 11 Kobiet y 5 również - czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe,
wierne we wszystkim. 12 Diakoni niech będą mężami jednej żon y 6 , rządzący dobrze dziećmi i
własnymi domami. 13 Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie
zaszczytny stopie ń 7 i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.
(przypisy:
1 Tm 3, 1 - Biskupstwo (episkope) obejmuje tutaj zapewne i kapłaństwo. Sens: kto dąży do
funkcji duszpasterskich, niech wie, że to wzniosły urząd i obowiązek zarazem
1 Tm 3, 2 - Tzn. "raz żonaty" lub "uczciwie żyjący z jedną żoną". Kościół zachodni podniósł
później wymagany stopień wstrzemięźliwości wprowadzając celibat.
1 Tm 3, 7 - Tj. niechrześcijan.
1 Tm 3, 8 - Wlg: "czyści"
1 Tm 3, 11 - Idzie tu nie tyle o żony diakonów, ile o tzw. diakonisy (por. Rz 16,1n ) -
charyzmatyczki oddane służbie Kościoł)
5. Hbr 13, 7; 17
7 Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec
ich życia, naśladujcie ich wiarę!
17 Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad
duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego. Niech to czynią z radością, a nie ze smutkiem, bo
to nie byłoby dla was korzystne.
6. Tt 1, 5-9
O przełożonych Kościoła na Krecie
5 W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w
każdym mieście prezbiteró w 1 . Jak ci zarządziłem, [może nim zostać] 6 jeśli ktoś jest nienaganny,
mąż jednej żon y 2 , mający dzieci wierzące, nie obwiniane o rozpustę lub niekarność. 7 Bisku p 3
bowiem winien być, jako włodarz Boży, człowiekiem nienagannym, niezarozumiałym,
nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, nie chciwym brudnego zysku, 8 lecz
gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, 9
przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrową naukę, mógł udzielać
upomnień i przekonywać opornych.
(przypisy:
Tt 1, 5 - "Prezbiterzy" - dosł.: "starsi", współpracownicy i pomocnicy Tytusa w wykonywaniu
urzędu pasterskiego. Por. 1 Tm 5,17-20.
Tt 1, 7 - "Biskup" (episkopos) - w ogólnym znaczeniu zwierzchnika, przełożonego. Biskup ma
tu to samo znaczenie co w 2 Tm 1,5 p rezbiter. Terminologia hierarchiczna nie była jeszcze
wówczas ściśle sprecyzowana)
Zgłoś jeśli naruszono regulamin