Allison Heather - Jak w korcu maku.pdf - † 1999 Harlequin - Anulka_71

HEATHER ALLISON

Jak w korcu maku

Undercover Lover

Tłumaczyła: Kinga Taukert

PROLOG

„Global Celebrity” – numer specjalny!

Ślub Fiony Ferguson!

Parada gwiazd!

Na specjalne zaproszenie aktorki, Fiony Ferguson, najlepsi fotografowie

„Global Celebrity” przybyli na jej ślub z biznesmenem z Chicago, Winthropem

Perrine’em.

Młoda para spotkała się po raz pierwszy przed sześcioma tygodniami w

Hollywood, na wielkim balu dobroczynnym, zorganizowanym przez korporację

Xavier, której prezesem jest właśnie szczęśliwy oblubieniec.

„Nareszcie znalazłam moją prawdziwą miłość”, wyznała tuż po ceremonii

Fiona Ferguson. Siedemdziesięciotrzyletni Perrine odmówił wszelkich komentarzy

na temat różnicy wieku między małżonkami, jednakże na pytanie, czy nie

przeszkadza mu fakt, że młodsza o czterdzieści lat panna młoda słynie z romansów z

partnerami filmowymi, oznajmił zdecydowanie: „Teraz ja jestem jej partnerem”.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Może tym razem wreszcie uda mi się ją ustrzelić, pomyślała z nadzieją Kate

Brandon, gdy cel zmienił pozycję. Gdyby tamta kobieta przesunęła się zaledwie

kilkanaście centymetrów w lewo, ukazując się za szybą limuzyny, Kate mogłaby

nacisnąć spust.

Dobiegł ją perlisty śmiech, lecz obiekt nadal pozostawał ukryty w głębi

samochodu.

– Lepiej wyleź i wróć do domu – mruknęła z rosnącą irytacją Kate, pewniej

opierając sprzęt na murze, który otaczał pilnie strzeżoną posesję. Na szczęście gęste

listowie rosnących za ogrodzeniem drzew stanowiło znakomitą kryjówkę, gdzie

mogła czuć się bezpiecznie.

Upolowanie Fiony Ferguson stanowiło jej największe marzenie, gdyż w grę

wchodziła zarówno osobista zemsta, jak i kwestie finansowe. Dlatego też już od

tygodnia czaiła się godzinami w tym starannie wybranym miejscu, oczekując na

pojawienie się upragnionego obiektu. Intuicja jej nie zawiodła, zwierzyna pojawiła

się, niestety, skutecznie zasłaniało ją to samo listowie, które ukrywało czatującą

Kate. Mimo wszystko istniała szansa, że cierpliwość wytrwałego myśliwego

zostanie nagrodzona. Kate zastygła w absolutnym bezruchu z palcem na spuście

migawki.

Już pierwsze lepsze zdjęcie aktorki pokryłoby koszt tygodniowego pobytu w

hotelu. Gdyby Fiona wysiadła z limuzyny bez okularów słonecznych i kapelusza,

Kate zarobiłaby na spłacenie zaległego czynszu i jeszcze starczyłoby jej przez jakiś

czas na porządne jedzenie. Gdyby natomiast udało się ją sfotografować w

towarzystwie Damiana Carneya – gdyż to najprawdopodobniej on znajdował się we

wnętrzu luksusowej willi – Kate zdobyłaby środki na przeżycie całego roku. A

gdyby Fiona pocałowała przystojnego aktora...

Dosyć tego! Koniecznie musiała skończyć ze snuciem tych czarownych wizji,

gdyż z podekscytowania zaczynały jej się trząść ręce. Chociaż równie dobrze

przyczyną mógł być głód. Zabrała ze sobą tylko jedną kanapkę, którą zdążyła zjeść

już przed paroma godzinami. Jednak za nic w świecie nie ruszyłaby się ze swego

posterunku, gdyż tego dnia w tajemniczej posesji panowało nietypowe ożywienie,

nie mogła więc przegapić takiej okazji. Istniała możliwość, że Fiona i Damian razem

wrócą na plan filmowy.

Jak dotąd zachowywali pełną dyskrecję, gdyż w razie wybuchu skandalu

ponieśliby poważne konsekwencje. Żona Damiana zapowiedziała publicznie, że jej

cierpliwość się wyczerpała i że kolejny romans jej mąż przypłaci rozwodem i takimi

alimentami, że do końca życia nie wyplącze się z długów. Fiona z kolei musiała

liczyć się ze swoim świeżo poślubionym małżonkiem, którego udało jej się namówić

na założenie wspólnej spółki producenckiej. Właśnie rozpoczęto zdjęcia do

pierwszego filmu – oczywiście z nią w roli głównej.

Ognista Irlandka była już dobrze znana ze swego wybuchowego

temperamentu oraz wyjątkowo kapryśnego usposobienia, dlatego kolejni producenci

i reżyserzy tracili ochotę, by z nią współpracować. Groziło jej, że w ogóle zniknie z

ekranu. Dopóki jednak jej mąż wykładał pieniądze, to on dyktował warunki, dlatego

zatrudnieni przez niego ludzie musieli potulnie znosić fanaberie Fiony. Była to dla

niej jedyna szansa na dostanie głównej roli w filmie. Jakikolwiek romans

natychmiast zniweczyłby tę szansę powrotu do roli gwiazdy.

Czy Damian, jakkolwiek zabójczo przystojny, był wart ponoszenia takiego

ryzyka? Czy w ogóle jakikolwiek mężczyzna zasługuje na to, by czymkolwiek dla

niego ryzykować, pomyślała z powątpiewaniem Kate i ostrożnie rozprostowała

obolałe ramiona, starając się przy tym nie poruszyć aparatu. Czemu ta ruda małpa

wciąż siedzi w samochodzie i nie odjeżdża, chociaż nic się nie dzieje? Niechby

nawet nic z tego nie wynikło, niechby już nawet pojechała w diabły, Kate mogłaby

przynajmniej zejść z drabiny, wrócić do swego obskurnego hoteliku i zjeść coś

wreszcie.

Zresztą, niedługo i tak już nie będzie po co tu siedzieć.

Słońce zniżyło się znacznie ku zachodowi, za chwilę zacznie świecić prosto w

obiektyw i robienie zdjęć z tego miejsca stanie się niemożliwe. Kate ze znużeniem

otarła czoło dłonią.

Nagle usłyszała warkot nadjeżdżającego wolno samochodu i zaniepokoiła się.

Bardzo rzadko ktoś przejeżdżał tą krętą uliczką pnącą się po stromym wzgórzu,

mogło to więc oznaczać, że jakiś inny fotoreporter poszukiwał dogodnego miejsca,

by polować na tę samą zdobycz. W końcu chyba nie tylko ona potrafiła myśleć, inni

też mogli wpaść na to, że na pięknej wyspie Capri równie piękna Fiona nie tylko

pracuje, ale także zażywa przyjemności. Łatwo zaś było odgadnąć, co mogło jej

sprawić największą przyjemność po spędzeniu miodowego miesiąca w towarzystwie

siedemdziesięcioletniego partnera.

Kate było o tyle łatwiej przewidzieć poczynania aktorki, że znała ją jak zły

szeląg. Współpracowały ze sobą przez jakiś czas, zdołały się nawet zaprzyjaźnić,

wszystko jednak skończyło się jak nożem uciął, gdy Fiona z premedytacją zawróciła

w głowie młodszemu bratu przyjaciółki, Jonathanowi, a potem rzuciła go beztrosko,

nie kryjąc wcale, że nawet przez moment nie traktowała go poważnie. Tego Kate nie

mogła jej wybaczyć.

Znienacka oślepił ją nagły błysk. Co to było? Odbicie słońca w czyimś

obiektywie? Rozejrzała się podejrzliwie po okolicznych drzewach, lecz nie

spostrzegła nawet śladu innego paparazzi. Mógł więc to być zaledwie refleks od

diamentów Fiony. Ta myśl podsunęła jej pewną ideę i Kate starannie sfotografowała

damską dłoń, która pojawiła się w opuszczonym oknie limuzyny. Co prawda ta

bransoletka – ślubny prezent od Perrine’a – została już obfotografowana na

wszystkie strony, ale w razie czego mogła posłużyć za dowód, że to Fiona

przebywała w tajemniczej willi. Jeśli uda się w końcu ustalić nazwisko właściciela,

to już będzie to pewien materiał...

Fiona wychyliła się przez okno, a w tym momencie z willi wyszedł szofer z

bagażami. Kate pstryknęła parę ujęć, zaś jej podniecenie wzrosło, gdy po chwili ten

sam człowiek przyniósł kolejne walizki i włożył je do bagażnika, co oczywiście

zostało uwiecznione na kliszy. Fiona cofnęła się do wnętrza samochodu, zaś Kate

westchnęła z głębokim żalem, gdyż oznaczało to, że para kochanków nie znajdzie się

na tym samym zdjęciu. Zaraz potem po schodkach zbiegł przystojny blondyn i

wsiadł do limuzyny. Kate skończyła fotografować, pospiesznie nałożyła nasadkę na

obiektyw i zaczęła schodzić po drabinie.

Aktorzy z pewnością udawali się na przystań, by popłynąć do Sorrento.

Stamtąd z kolei pojadą do Rzymu, gdzie miano kręcić dalszy ciąg filmu. Kate mogła

się założyć, że nie skorzystają z promu, tylko popłyną prywatnym jachtem, co

zamierzała uwiecznić na zdjęciach. Zeskoczyła z drabiny, nie zwracając uwagi na

wściekłe ujadanie psów. Na szczęście znajdowały się na terenie posesji, więc nic jej

to nie obchodziło. Chwyciła drabinę, ruszyła w stronę swojego samochodu,

wybiegła za róg i zamarła.

W jej kierunku pędziły dwa ujadające dobermany z pianą na pyskach. Matko,

co one robią po tej stronie muru? Kate z przerażeniem oceniła odległość do

samochodu. Nie ma mowy, nie zdąży, stał zbyt daleko, bezpiecznie ukryty przed

oczami osób z posesji. Pozostawało jej tylko skoczyć ze skały albo przeleźć przez

ogrodzenie, gdyż próba oswajania rozjuszonych psów raczej nie wchodziła w

rachubę.

W popłochu oparła drabinę o mur i wdrapała się na nią w jednej chwili.

Oznaczało to, że wtargnie na teren cudzej posiadłości, ale wszystko było lepsze od

zostania żywcem rozerwaną na strzępy.

– Hej! – usłyszała za sobą męski głos. – Co pani najlepszego wyprawia?

Nie oglądając się za siebie, przerzuciła jedną nogę przez ogrodzenie.

– Nie wyjdzie pani stamtąd! Mam samochód, szybko!

Zerknęła za siebie. Obok znajdującego się nieopodal czarnego wozu stał rosły

szatyn i gwałtownie wskazywał ręką, żeby zeszła i wsiadła. Jasne, na pewno

wsiądzie do samochodu jakiegoś nieznajomego faceta! Już chyba bezpieczniej

byłoby stawić czoło tym dobermanom. Bez namysłu usiadła na szczycie ogrodzenia,

przytrzymała aparat i nastawiła się na skok z wysokości trzech metrów.

– Czy pani zupełnie zgłupiała? – zawołał z niedowierzaniem obcy, lecz Kate

zniknęła mu z oczu.

Przewróciła się przy zeskoku, lecz nic jej się nie stało. Za sobą słyszała

ujadanie rozwścieczonych psów, które skakały z furią na mur. Uniknęła jednego

niebezpieczeństwa, ale groziło jej inne – mogła zostać zaaresztowana. Do licha, nie

doceniła Fiony. Wypuszczenie psów na zewnątrz było znakomitym środkiem

ochronnym – nawet jeżeli jakiś paparazzi czaił się na drzewie, to nie miał szans

zejścia i śledzenia pary aktorów w drodze do przystani. Kate nie wiedziała tylko, czy

Fiona kazała to zrobić na wszelki wypadek, czy też może, mimo wszystko, ktoś

spostrzegł zaparkowany nieopodal nieznany samochód i wyciągnął z tego faktu

odpowiednie wnioski.

Do licha, co teraz? Po chwili wahania pomknęła wzdłuż ogrodzenia w

kierunku głównej bramy, która znajdowała się po przeciwnej stronie posesji, czyli

daleko od psów... i od jej samochodu!

W połowie drogi usłyszała ostry gwizd i ujadanie ucichło.

A niech to, ktoś wabił je z powrotem, jeśli będą przy bramie wcześniej niż

ona, to znajdzie się w potrzasku!

Ależ, proszę pana, ja tylko zatrzymałam samochód, żeby wysiąść w sprawie...

hm... nie cierpiącej zwłoki, pan rozumie... I wtedy zaatakowały mnie te psy... Nie, to

idiotyczne i w dodatku nie tłumaczyło obecności aparatu.

Jak dobrze, że pana widzę, jestem taka przerażona! Robiłam zdjęcia zatoki,

stąd jest taki śliczny widok, a tu nagle wyskoczyły na mnie te bestie i zupełnie

straciłam głowę...

Aha, a jakim cudem przeszłam przez mur? Przeleciałam?

A jeśli użyłam drabiny, to skąd ją miałam? Noszę wszędzie przy sobie, bo

mam takie hobby?

Oboje dobrze wiemy, że mogę pana zaskarżyć o puszczenie luzem psów

obronnych, które stwarzają zagrożenie dla ludzkiego życia. Pan więc zapomni o

mojej obecności tutaj, a ja nikomu nie wspomnę o szczuciu psami.

Naraz dostrzegła przed sobą bramę i w jej sercu zaświtała nadzieja, iż może

uda jej się wymknąć niepostrzeżenie i obejdzie się bez jakichkolwiek wyjaśnień.

Brama okazała się zamknięta.

Kate znieruchomiała z dłońmi kurczowo zaciśniętymi na prostych

metalowych prętach, na które nie miała szansy się wdrapać. Spokojnie, tylko

Allison Heather - Jak w korcu maku.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: