0066-73 Masada.pdf

Edmundowi i Jasiowi

Brat

HISTORYCZNE BITWY

BERNARD NOWACZYK

MASADA 66-73 n.e.

BELLONA

Warszawa

WSTĘP

Masada — w historii wojen drobny, niemający większego

znaczenia epizod. Ale jakiż to heroiczny epizod. Choć

w podręcznikach historii czasem nie jest wzmiankowana,

a jeśli już, to tylko jednym zdaniem, w historii narodu

żydowskiego to prawie kamień milowy. Na miejscu,

gdzie kiedyś znajdowała się ta twierdza, żołnierze armii

współczesnego Izraela składają przysięgę wojskową, a we

wszystkich

pracach

tematyce

patriotycznej

autorzy

żydowscy wymieniają ją na pierwszym miejscu.

Powszechnie przyjęło się, przynajmniej do czasu po

wstania w XX wieku naszej ery nowoczesnego państwa

Izrael, traktować naród żydowski jako niemający walecznej

tradycji. Postawa Żydów, żyjących przecież praktycznie od

początków naszej ery w rozproszeniu, rzeczywiście nie

była wojownicza. Naród ten znosił w pokorze prześladowa

nia, najpierw ze strony ludów pogańskich, potem — wy

znających chrześcijaństwo. I choć podstawą chrześcijaństwa

jest to samo Pismo Święte {Stary Testament dla chrześcijan

i dla Żydów to jedyna święta księga pochodząca od Boga),

to jednak postrzegamy je tylko jako księgę świętą, a nie

także jako bogate źródło wiedzy o narodzie żydowskim.

A przecież wnikliwa lektura tego dzieła pokazuje nam

dzieje narodu, który musiał cały czas toczyć wojny w obro

nie swego istnienia.

Historia narodu żydowskiego to ciągłe walki ze wszyst

kimi sąsiadami, zarówno słabszymi od niego, jak i potęgami

— największymi mocarstwami w poszczególnych okresach

dziejów. Główną, choć nie zawsze akcentowaną, przyczyną

tych wojen była odmienność kulturowa i religijna narodu.

Otaczające go narody i państwa miały różne wierzenia, ale

zawsze były to religie politeistyczne — wierzono w wielu

bogów, przedstawianych w postaci ludzkiej lub zwierzęcej,

ale niezbyt różniących się od siebie. Często bogowie

jednego ludu przyjmowani byli przez innych, jedynie

(a i to nie zawsze) ze zmienianą nazwą. Podbijane ludy

bardzo rzadko opierały się wierzeniom narzucanym im

przez zwycięzców, bo nie różniły się one znacznie od ich

rodzimych bogów i wyobrażeń religijnych. Rzymianie,

szczególnie w okresie cesarstwa, przyjmowali do swego

panteonu bogów podbitych ludów, by w ten sposób związać

ich z imperium. W przypadku żydowskiego Boga było to

niemożliwe. Bóg Żydów jest surowy, ale łaskawy dla

swych wyznawców, nigdy pod żadną postacią nie wyob

rażany, jedyny i niepodzielny. Ten Bóg ustanowił dla

swych wyznawców surowe prawo — nie wolno im było

w żadnym razie oddawać czci innym bóstwom, nie wolno

było odstępować od jedynego Boga. I to była główna

przyczyna niekończących się wojen — Żydzi nie chcieli

-nigdy oddać pokłonu jakiemukolwiek innemu bogu. Stąd

też i nienawiść innych do nich. A zarazem to właśnie wiara

w tego jedynego Boga stanowiła źródło ich wytrwałości

w walce, więzi i spoistości narodu, pozwoliła im przetrwać

niewole, najazdy, prześladowania.

Naród żydowski ma długą i bogatą historię. Wtedy gdy

Izraelici budowali swoje miasta na Ziemi Obiecanej, na

siedmiu wzgórzach w Italii szumiał jeszcze las, a i Grecy

dopiero wychodzili z mroków barbarzyństwa, że już nie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: