INFRADŻWIĘKI
Jest to zakres drgań akustycznych o częstotliwości leżącej poniżej możliwości odbioru przez narząd słuchu człowieka, tj. mniejszej niż 16 Hz. Infradźwięki powstają w dużym stopniu w warunkach naturalnych w następstwie ruchu powietrza, w wodospadach czy wyładowaniach atmosferycznych. Przykładem mogą być infradźwięki powstające w czasie silnych wiatrów w wolno stojących wysokich budynkach mieszkalnych czy też w czasie szybkiej jazdy samochodem, zwłaszcza z uchyloną szybą boczną.
Infradźwięki są od niedawna rozpatrywane w medycynie jako czynnik zakłócający prawidłową czynność organizmu, zwłaszcza jako jeden z przyszłych, uciążliwych czynników środowiska człowieka. Infradźwięki o odpowiednio wysokim natężeniu wnikają do organizmu przez narząd słuchu. pobudzają narząd równowagi, mogą też być absorbowane przez skórę. Układ nerwowy reaguje podobnie na działanie infradźwięków oraz ultradźwięków. Pod wpływem tego bodźca występują przede wszystkim dolegliwości subiektywne, takie jak: szybkie pojawianie się zmęczenia, bóle i zawroty głowy, uczucie chwiania się. U osób narażonych na działanie infradźwięków występuje skłonność do omdleń, ogólne osłabienie, zaburzenia snu i ogólna drażliwość. Brak jest jednak znamion uszkodzenia. narządów i tkanek. Niekiedy stwierdza się osłabienie reaktywności układu autonomicznego (wolne tętno, hipotonia tętnicza), a także drżenie rąk i dermografizm.
Podobnie jak ultradźwięki, również infradźwięki nie są percepowane przez narząd słuchu człowieka. Przy niskiej częstotliwości drgań narząd ten odbiera kolejne impulsy ciśnienia akustycznego, jednak nie przetwarza ich w sposób ciągły we wrażenia dźwiękowe. Mimo to wartość progowa percepcji słuchowej ulega stopniowemu podwyższeniu. Po 15 minutach narażenia na wpływ fal infradźwiękowych o natężeniu 135 dB i częstotliwości mniejszej niż 10Hz. doznaje się nieprzyjemnego uczucia drgania błony bębenkowej, uczucia ucisku i tępego bólu. Próg słuchu podwyższa się 015 - 20 dB (lub więcej). U osób długotrwale narażonych na działanie infradźwięków w audiogramie zaznacza się nietypowe przesunięcie wrażliwości tego narządu. Można zatem wnosić o wpływie drgań infradźwiękowych zarówno na narząd słuchu, jak i równowagi.
Pod wpływem infradźwięków dochodzi do wibrowania narządów wewnętrznych. W czasie głębokiego wdechu wyczuwa się drgania górnych dróg oddechowych. podniebienia miękkiego i płuc, podczas wydechu występują zaś wyraźne drgania ściany klatki piersiowej. Wiele reakcji ma charakter przejściowy. np. w okresie działania fal infradźwiękowych daje się stwierdzić niższe napięcie mięśni szkieletowych, przyspieszenie oddychania i podwyższenie ciśnienia skurczowego. Jedynym powtarzalnym zjawiskiem są zmiany ruchów gałek ocznych. Pod wpływem infradźwięków występuje oczopląs pionowy, zwłaszcza w zakresie drgań o częstotliwości 7 Hz. Dotychczasowy stan wiedzy wskazuje, że natężenie infradźwięków wynoszące 120- 140 dB powoduje zakłócenie czynności fizjologicznych, natomiast przy wyższych wartościach dochodzi nawet do śmierci (np. pies ginie wówczas. gdy poziom natężenia wynosi 172 dB, a częstotliwość około 0.5 Hz - powodem śmierci jest obrzęk płuc i zatrzymanie czynności oddechowej).
justysia_koscian