Oddzielony_Lud_tom10_numer6.pdf

Oddzielony lud

Tom 10, numer 6

W numerze:

Strona 2: Poświęceni Bogu

Poświęcenie oznacza, że wierzący wyszedł z królestwa ciemności i jego

przejawów w systemie tego świata, i wszedł do Bożego królestwa poprzez nowe

narodzenie i odnowiony umysł. Teraz żyje według objawionej woli Bożej, a nie

wzoru tego świata.

Strona 8: Lud, który mieszka na osobności

Przed chrześcijaninem leży „ziemia obiecana” duchowego błogosławieństwa,

jednak aby skorzystać z tego błogosławieństwa, musimy być oddzieleni od świata

i całkowicie oddani Bogu.

Strona 13: Świętość i oddzielenie

Oddzielenie niekoniecznie jest świętością, ale nie poznamy świętośc —

zamieszkującej Bożej obecności i Jego mocy — bez oddzielenia dla Niego.

Strona 16: Bogobojne życie

Oddzielenie nie polega na wyglądzie zewnętrznym czy ubraniu, ale na życiu

przeżytym całkowicie dla Bożej chwały .

Strona 19: Zachowani dla Jezusa

Po tym wszystkim co Chrystus nam dał, wydaje się właściwe, aby zależało nam

na oddaniu siebie całkowicie dla Niego i poświęceniu Jego wiecznym zamiarom.

„Oto lud, który mieszka na osobności,

i między narody się nie zalicza” — 4 Mojżeszowa 23:9

Oddzielony lud

Poświęceni Bogu

„Ja dałem im słowo twoje, a świat ich znienawidził, ponieważ nie są ze świata, jak

Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, lecz abyś ich zachował

od złego. Nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Poświęć ich w prawdzie

twojej; słowo twoje jest prawdą. Jak mnie posłałeś na świat, tak i ja posłałem ich na

świat; i za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli poświęceni w prawdzie”

(Ew. Jana 17:14-19).

Wspólnie z żoną mieliśmy ostatnio przywilej odbyć podróż do Indii, gdzie

usługiwaliśmy i mieliśmy społeczność ze wspaniałymi braćmi i siostrami w Panu.

Ich oddanie, otwarte i szczere usposobienie, i wyraźna miłość do Pana, były bardzo

poruszające. Ci członkowie ludu zgromadzonego i wybranego przez Ojca, oddawali

Bogu chwałę poprzez wspaniałe świadectwo życia jako lud Jezusa.

Ci umiłowani przez Pana ludzie żyli wokół rejonów obejmujących zarówno

wygodne rezydencje jak i żałosne slumsy, byli to ludzie wysoko wykształceni jak i

analfabeci, wreszcie stosunkowo dobrze sytuowani jak i rozdzierający serce biedni.

Przypomniało mi to skład zebrań ludzi wierzących w pierwszym kościele —

niewolnicy i wolni zgromadzeni razem pod jedną Głową, Pana Jezusa. Szczególną

radością było dla nas mieć udział w ich życiu i dziele miłości.

W czasie naszej podróży odwiedzaliśmy różne społeczności w całych Indiach.

Podróżowaliśmy taxi, zmotoryzowanymi rikszami, prywatnymi samochodami i

pociągami, co pozwoliło nam naprawdę „zobaczyć” Indie. To co „widzieliśmy”

stanowiło zdumiewającą mnogość różnorodnych kultur wymieszanych w hałaśliwej

kakofonii obrazu i dźwięku. Widzieliśmy ludzi podobnych do większości

współczesnych społeczeństw i kultur na naszej planecie, choćby w tym, że każdy był

zajęty robieniem tego, co w jego oczach wydawało się słuszne.

Biblia naucza, że każda ludzka kultura jest zdeformowana i wypaczona przez

konsekwencje grzechu (krok w bok, brak obecności Bożego serca, woli i Słowa).

Sposób postrzegania każdego pokolenia, podstawowe pragnienia które kierują

ludzkimi istotami, niesprawiedliwości zadomowione w każdym społeczeństwie i

kulturze, dają świadectwo wypaczającej mocy grzechu. Tuż przede mną wyraźnie

widać było konsekwencje upadku, jak i naglącą potrzebę, by poselstwo Ewangelii

było głoszone w tych dniach.

W czasie mojej podróży stałem się coraz bardziej świadomy wspaniałego

sposobu w jaki wierzący z którymi przebywaliśmy dosłownie wyróżniali się z

tłumu, zarówno indywidualnie jak i zbiorowo. Ich ubranie było podobne do innych,

jednak byli wyraźnie inni. Chociaż nie usunięci fizycznie spośród mrowia różnic

kulturowych, ci wierzący byli wyraźnie oddzieleni i różni, dając świadectwo

całkowicie innego, wyższego porządku. Nie było to spowodowane czymś co

powiedzieli czy zrobili, ale pełną życia jednością z Chrystusem.

Poświęceni Bogu

Oddzielony lud

Ja sam odebrałem to jako wyzwanie i zachętę. Światło prawdziwie świeci w

ciemności. Przypomniały mi się słowa Jezusa z naszego tekstu, kiedy modlił się za

Swoich uczniów, by byli „uświęceni,” ponieważ nie pochodzili „z tego świata,” tak

jak i On nie pochodził. Ci wierzący byli zauważalni w świecie, jednak nie pochodzili

z niego. To jest ta różnica, to „oddzielenie” od innych, które daje prawdziwe

świadectwo, że Chrystus Jezus rządzi i jest Panem w sercu wierzącego.

To uświęcenie (oddzielenie) mówi o społeczności z Bogiem, w którą człowiek

wchodzi poprzez wiarę w Chrystusa. Ta społeczność jest sprawą indywidualną,

budowaną stopniowo w rezultacie posłuszeństwa Bożemu Słowu. Przychodzi kiedy

uczymy się być naśladowcami Chrystusa — Jego przykładu i Jego dróg.

Nie z tego świata

Greckie słowo przetłumaczone w 17 rozdziale Ew. Jana jako „uświęcenie” to

hagiazo i oznacza odseparować czy oddzielić w znaczeniu oddzielenia do świętego

użytku, albo czynić świętym czyli oddzielonym dla Boga. To pojęcie oddzielenia

ludu Bożego, świętości dla Boga i oddzielenia go od okolicznych ludów, jest

akcentowane w całej Biblii. Jest to sprawa w dużej mierze nie rozumiana, a co za

tym idzie błędnie interpretowana i dlatego też niewłaściwie stosowana w wielu

społecznościach, począwszy od okresu krótko po tym jak został założony pierwszy

kościół. Doprowadziło to do zmącenia prawdziwego świadectwa Chrystusa

względem świata.

Aby właściwie zrozumieć pojęcie „uświęcenia” czy też „oddzielenia,” jakie

zostało zamierzone w tym wersecie, musimy być ostrożni by nie pomieszać go z

innymi hebrajskimi i greckimi określeniami podobnie przetłumaczonymi jako

„oddzielenie” czy „odseparowanie.” W Starym Testamencie hebrajska myśl

wyrażona w tych określeniach obejmuje różnorodność znaczeń takich jak

„rozłączyć,” „rozproszyć,” „usunąć coś z czegoś,” to jest wyizolować czy zabrać

jedno od drugiego by uczynić między nimi różnicę.

Zostaliśmy drogo kupieni, odkupieni krwią Baranka poprzez dzieło Chrystusa

dokonane na Krzyżu i przywróceni do społeczności z Bogiem. Kiedy w akcie pokuty

uwierzymy w Pana Jezusa, wyznając Mu swoje grzechy i oddamy Mu nasze życie

tak aby poprzez nowe narodzenie z Ducha Świętego wejść w pełną życia jedność z

Chrystusem, stajemy się ludźmi poświęconymi Bogu .

Zapis historii dotyczący życia i praktyk pierwszego kościoła, pokazuje wyraźną

różnicę i oddzielenie wierzących od świata. Byli oni z innego porządku niż ten,

który panował wokół nich na świecie, i dało się to zauważyć. Greckie określenie,

które zostało przetłumaczone jako „świat,” to kosmos i oznacza „porządek” albo

„układ.” W Biblii określenie „świat” może oznaczać niebo i ziemię razem (Dzieje

Ap. 17:24) albo stworzony świat dostrzegalny dla ludzkości (Rzymian 1:20). Odnosi

Poświęceni Bogu

Oddzielony lud

się do świata ludzi (Ew. Jana 3:16) i mówi o świecie ludzi bezbożnych,

kontrolowanym przez Szatana (1 Jana 5:19).

Poświęceni Bogu

Kiedy Jezus powiedział o Swoich uczniach, że „nie są z tego świata,” to odnosił

się do systemu świata znajdującego się pod mocą Szatana. Cały system tego świata

jest pod mocą Szatana (1 Jana 5:19) i stanowi królestwo fundamentalnie wrogie

Bogu. Z tego królestwa ciemności wierzący w Chrystusa został zwycięsko

wyzwolony, aby mógł zostać wprowadzony do królestwa Bożego Syna (Kolosan

1:13-14). To jest najwspanialsza prawda z której się radujemy i polegamy na niej w

wierze.

Kolejna wspaniała prawda jest taka: Bóg nigdy nie zmusza nikogo i pozostawia

nam prawo wyboru, tak jak w 5 Księdze Mojżeszowej 30:19-20, kiedy Boży lud

usłyszał: „Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i

przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo, miłując Pana,

Boga twego, słuchając jego głosu i lgnąc do niego.”

Rozumiemy, że biblijnie „świat” reprezentuje systematyczne wyrażenie

ludzkiego grzechu w ludzkich kulturach pod rządami Szatana, który ma własne

standardy, pomysły i praktyki. Te atrybuty stanowią „drogę” całkowicie przeciwną

objawionej Bożej woli. Kiedy w pełni rozumiemy anty-Chrystusową naturę

porządku tego świata i jego zagrożenie dla życia wiarą, zrozumiemy też dlaczego

człowiek wierzący nie ma być z tego świata, chociaż ciągle w nim jest (Ew. Jana

17:14-18). Być świeckim oznacza przyjmować myśli powodowane przez porządek

tego świata i jeść i pić z jego przysmaków. Od tego właśnie systemu świata osoba

wierząca ma być oddzielona.

Jesteśmy członkami naszego społeczeństwa — to może zmienić się tylko wtedy

kiedy opuścimy nasze fizyczne ciała — jednak wartości jakie prezentujemy, metody

i organizacja jaką stosujemy, czy to w zgromadzeniu, czy sami, w domu czy w

pracy, mają być wyraźnie chrześcijańskie. Mamy ogłaszać że nie pochodzimy z tego

świata ale z Bożego królestwa, gdy z pomocą Ducha Świętego rośniemy w Niego,

który jest naszą Głową, i stajemy się dojrzali. Zostaliśmy powołani do życia w

oddzieleniu, abyśmy dawali świadectwo panowania Chrystusa, nie Szatana.

Bycie „ze świata” albo „światowym” nie jest kwestią zwykłego angażowania się

w praktyki uważane za nie do przyjęcia według interpretacji chrześcijańskiej

społeczności, do której należymy. Oznacza to przyjmowanie perspektyw, wartości i

postaw naszej kultury bez właściwej rozwagi, nie ważąc ich wobec sądu Bożego

Słowa, nawet pomimo tego iż zostaliśmy wybawieni z niewoli grzechu. Słyszałem

jak ktoś opisał to w ten sposób: „Bycie świeckim oznacza prowadzić swoje życie tak

jakbyśmy nie znali Jezusa.”

Poświęceni Bogu

Oddzielony lud

„Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa, jeśliście tylko słyszeli o nim i w nim

pouczeni zostali, gdyż prawda jest w Jezusie. Zewleczcie z siebie starego człowieka

wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, i odnówcie

się w duchu umysłu waszego, a obleczcie się w nowego człowieka, który jest

stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy” (Efezjan 4:20-24).

Jako chrześcijanie nie zostaliśmy powołani by sądzić świat (1 Koryntian 5:9-11),

ale być oddzieleni od jego myśli, miłości, pragnień i dążeń (1 Jana 2:15-16).

Zostaliśmy powołani by być „w Chrystusie” i „pozostać w Nim.” „W tym miłość do

nas doszła do doskonałości, że możemy mieć niezachwianą ufność w dzień sądu,

gdyż jaki On jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie” (1 Jana 4:17).

Odnowiony umysł

Wśród każdego pokolenia, począwszy od Chrystusa, na naszej planecie żyją

wierzący rozproszeni w społeczeństwie. Chrześcijański kościół jest zgromadzeniem

takich wierzących, wybranych i wyrwanych z królestwa ciemności i zebranych by

być nowymi w postawie i rozumowaniu. Powołaniem wierzącego jest ukazywać na

ziemi całkowicie inny system wartości, który nie jest oparty na inspirowanych przez

Szatana pragnieniach, pasjach i chełpliwości grzesznej ludzkości, motywowanej

własnym „ja.” Ludzie z kościoła Chrystusa nie mają być już dłużej przemieniani na

wzór tego świata, zamiast tego „przemienieni przez odnowienie umysłu swego”

(Rzymian 12:2).

W Nowym Testamencie różne greckie słowa zostały przetłumaczone jako

„umysł.” W Liście do Rzymian 12:2 użyto słowa nous. Vine w ten sposób opisuje

słowo nous: „Umysł oznacza mówiąc ogólnie miejsce świadomości, złożonej z

postrzegania, rozumienia, odczuwania, osądzania i określania.” Skupia się na

czyjejś zdolności do myślenia czy postrzegania. Inne słowa przetłumaczone jako

„umysł” mogą oznaczać: sposób myślenia, myślenie, nastawienie umysłu.

„Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój. Dlatego

zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie

może. Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą” (Rzymian 8:6-8).

Cała podstawa i kierunek ludzkiego myślenia zostały wypaczone przez grzech.

Upadły człowiek, pozostawiony bez oświecenia i wyposażenia Ducha Świętego, nie

jest w stanie pojąć objawionej woli Bożej. Kiedy Chrystus przejmuje człowieka i

udziela objawienia Boga Ojca i nowego narodzenia, wiara zostaje wzbudzona i

zaczyna wzrastać. Wiara w Chrystusa usuwa zasłonę i pozwala wierzącemu dostrzec

różnicę pomiędzy tym co święte a świeckie. Tylko z tą udzieloną przez Boga

zdolnością dostrzegania tej różnicy, możemy ćwiczyć nasze prawo wyboru, by być

posłusznym Bogu i prawdziwie oddzielonym dla Niego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: