W języku hiszpańskim istnieją trzy grupy czasowników, zależnych od ich końcówki: -ar, -er, -ir.
ODMIANA CZASOWNIKÓW REGULARNYCH W CZASACH TERAŹNIEJSZYCH
Koniugacja -ar
Koniugacja -er
Koniugacja -ir
trabajar
1. trabaj-o
2. trabaj-as
3. trabaj-a
4. trabaj-amos
5. trabaj-áis
6. trabaj-an
beber
1. beb-o
2. beb-es
3. beb-e
4. beb-emos
5. beb-éis
6. beb-en
vivir
1. viv-o
2. viv-es
3. viv-e
4. viv-imos
5. viv-ís
6. viv-en
CZASOWNIKI NIEREGULARNE
W języku hiszpańskim oczywiście oprócz czasowników regularnych istnieją, również czasowniki nieregularne jest ich dosyć dużo, jednak większość ma tak naprawdę pewne zasady odmiany.
Odnośnie tych czasowników istnieje reguła zamiany samogłosek według następującego tematu:
1. o => ue (poder , encontrar , volver , dormir , sonar , costar , recordar)
2. u => ue (jugar)
3. e => ie (querer , cerrar , comenzar , empezar , entender , perder , pensar , regar , merendar)
4. e => i (pedir , servir)
Zamiana następuje we wszystkich osobach oprócz pierwszej i drugiej liczby mnogiej.
por ejemplo:
JUGAR
PODER
PEDIR
PERDER
Yo
juego
puedo
pido
pierdo
Tu
juegas
puedes
pides
pierdes
El/Ella
juega
puede
pide
pierde
Nosotros/-as
jugamos
podemos
pedimos
perdemos
Vosotros/-as
jugáis
podéis
pedís
perdéis
Ellos/Ellas
juegan
pueden
piden
pierden
Istnieją również całkowicie nieregularne czasowniki, które po prostu musimy się nauczyć na pamięć. Przykładami takich czasowników są między innymi SER , ESTAR (w jednym z działów na stroniejest ich odmiana) , ale również czasowniki TENER, SABER.
TENER
SABER
tengo
sé
tienes
sabes
tiene
sabe
tenemos
sabemos
tenéis
sabéis
tienen
saben
Walercia0116