Wykorzystanie zasilacz od PC.pdf

(687 KB) Pobierz
3010123 UNPDF
Wykorzystanie zasilacza od PC
Do czego to służy?
Z niejaką obawą przystępuję do zapre−
zentowania Czytelnikom Elektroniki dla
Wszystkich kolejnego zasilacza. Opisów
budowy zasilaczy było już w naszym piś−
mie wiele i sam nie wiem, w jaki sposób
mógłbym sprowokować Wasze zaintere−
sowanie kolejnym układem z tej rodziny.
No dobrze, spróbuję trochę poreklamo−
wać swoją konstrukcję.
Co powiecie, drodzy Czytelnicy na za−
silacz o maksymalnej mocy 200W, do−
starczający napięć 5VDC, 12VDC,
−12VDC i −5VDC? Z wyjścia dostarczaj−
ącego napięcia 5V będziemy mogli czer−
pać prąd o natężeniu dochodzącym do ...
20A, wyjście 12V będziemy mogli obcią−
żyć odbiornikami pobierającymi do 8A, a
tylko pozostałe wyjścia napięć ujemnych
względem masy będą miały obciążalność
nie przekraczającą 0,5A. Przypuszczacie
zapewne, że niżej podpisany chce Wam
zaproponować budowę jakiejś mon−
strualnej konstrukcji, ogromnej skrzyni
wypełnionej transformatorami i radiatora−
mi. Nic z tych rzeczy, proponowany zasi−
lacz będzie miał wymiary prawie kieszon−
kowe i z pewnością zmieści się na nawet
małym stoliku warsztatowym. Moi Opo−
nenci z pewnością zapytają teraz o spra−
wy finansowe: „Ile, drogi autorze, takie
cacko ma kosztować i kogo będzie na to
stać?“. I na to pytanie mogę odpowie−
dzieć bez zażenowania: koszt bloku głó−
wnego takiego zasilacza nie przekroczy
50PLN, a wielu przypadkach będziemy
mogli mieć go za darmo, wraz z satys−
fakcją z uchronienia wartościowego ukła−
du elektronicznego przed wyrzuceniem
na śmietnik!
Jeżeli udało mi się sprowokować Wa−
sze zainteresowanie, to muszę wreszcie
zdradzić moją tajemnicę, którą i tak wię−
kszość z Was już odgadła: chciałbym za−
proponować racjonalne wykorzystanie
niepotrzebnego już, lub specjalnie zaku−
pionego zasilacza od komputera klasy PC.
Tempo rozwoju hardware’u kompute−
rowego nabiera ostatnio coraz większej
prędkości. Podzespołu komputerowe,
nowoczesna przed dwoma laty czy na−
wet przed rokiem, lądują z hukiem na zło−
mowiskach zastępowane przez nowe
rozwiązania techniczne, które także w
najbliższym czasie podzielą los swych po−
przedników. W najbliższym czasie czeka
nas prawdziwa hekatomba, jaką będzie z
pewnością „zagłada“ napędów CDROM,
które niezależnie od ich prędkości odczy−
tu zostaną zastąpione przez stacje DVD.
Ciekawe, ile jeszcze czasu wytrzymają
2307
stacje dysków 1,4MB, o pojemności zu−
pełnie nie dostosowanej do obecnych
wymagań. Jak do tej pory „trzymały“ się
dzielnie tylko obudowy do PC, w zasa−
dzie nie zmieniane od wielu, wielu lat. W
obudowę od archaicznej 386 możemy
bez najmniejszych problemów „wpa−
kować“ komputer w nowoczesnej konfi−
guracji z PENTIUM II.
Tak czy inaczej, wielu użytkowników
komputerów PC stanęło przed konie−
cznością wymiany obudowy komputera
na nową. Wszystkie podzespoły, które do
tej pory znajdywały schronienie w starej
obudowie można przenieść do nowej, z
jednym wyjątkiem: w obudowie AT pozo−
stał nam sprawny, lecz w obecnej postaci
bezużyteczny zasilacz. I co z nim zrobić?
Stać na giełdzie i usiłować go sprzedać za
grosze? Chyba nikt z nas nie miałby czasu
i nerwów na takie operacje handlowe!
Drugim źródłem pozyskania zasilacza
do PC jest możliwość zakupienia go na
giełdzie komputerowej. Niedawno, po kil−
ku ryzykownych eksperymentach z sa−
modzielnie zaprojektowanymi kartami do
PC, byłem zmuszony dokonać takiej
transakcji i za pełnosprawny zasilacz za−
płaciłem jedynie 35 PLN.
Zakupiony lub wymontowany z obudo−
wy zasilacz PC możemy zastosować do
naszych celów bez jakichkolwiek przeró−
bek. Jednak takie urządzenie będzie mia−
ło jedną, wspólną z komputerem PC
wadę: będzie wytwarzało niezbyt głośny,
lecz dość uciążliwy szum. Wszyscy wie−
my, jak może on być dokuczliwy, szcze−
gólnie w porze nocnej. Wprawdzie w
komputerze nakładają się na siebie szu−
my z wentylatora chłodzącego zasilacz i
wentylatora procesora ( i niekiedy także z
dodatkowego wentylatora chłodzącego
cały system, stosowanego w kompute−
rach bardziej rozbudowanej konfiguracji),
ale i sam zasilacz może okazać się dość
przykry dla otoczenia. Jak możemy pora−
dzić sobie z tym problemem? Rozwiąza−
nie jest dość proste: wystarczy dodać do
naszego wentylatora trywialnie prosty re−
gulator obrotów, który odtąd będzie pra−
cował z wydajnością dostosowaną do ak−
tualnych potrzeb. Doświadczalnie stwier−
dziłem, ze przy obciążeniu zasilacza mocą
ok. 50W, całkowicie wystarczające oka−
zało się doprowadzenia do wentylatorka
napięcia ok. 6V, przy którym odgłosy jego
pracy były praktycznie niesłyszalne. Do−
piero obciążenie zasilacza mocą ok.
180W spowodowało konieczność
włączenia wentylatora na „pełny regula−
tor“, i to dopiero po kilku minutach pracy.
Drugim utrudnieniem w wykorzysta−
niu zasilacza od PC w naszym laborato−
rium jest fakt że niektóre zasilacze star−
szego typu nie mogą pracować bez ob−
ciążenia lub z zbyt małym obciążeniem.
Jak się jednak za chwilę okaże, jest to
jednak problem bardzo łatwy do przezwy−
ciężenia.
Jak to działa?
Schemat elektryczny prostego układu,
który ma umożliwić wygodne i bezpie−
czne korzystanie z zasilacza PC został po−
58
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 10/98
3010123.048.png 3010123.057.png 3010123.058.png
Rys. 1Schemat ideowy
włączeniu zasilania kon−
densator ten ładuje się
prądem pobieranym z wy−
jścia czujnika IC1 i napięcie
na wejściu wzmacniacza
IC2 jest początkowo pra−
wie równe napięciu zasila−
nia. Tak więc, niezależnie
od temperatury panującej
we wnętrzu zasilacza wen−
tylator jest przez kilka se−
kund zasilany pełnym na−
pięciem, co umożliwia pe−
wny rozruch silnika.
Aby umożliwić start
starszych typów zasilaczy
przy małym obciążeniu do
obwodu wyjściowego
12VDC dołączone zostało
dodatkowe obciążenie, po−
bierające prąd o wartości
ok. 500mA. W układzie
modelowym rolę dodatko−
wego obciążenia pełniła
żarówka samochodowa o mocy 5W.
kazany na rysunku 1. Zadaniem układu
jest przede wszystkim regulacja obrotów
wentylatora zasilacza, ale pełni on także
drugą, bardzo pożyteczną funkcję, od któ−
rej rozpoczniemy omawianie schematu.
Każdy zasilacz musi być wyposażony
w odpowiedni system zabezpieczający
przed jego przeciążeniem, a w szczegól−
ności przed skutkami zwarcia jego wy−
jścia do masy. Niestety, starszej genera−
cji zasilacze komputerów PC nie są wy−
posażone w jakiekolwiek zabezpieczenie
elektroniczne, ale jedynie w bezpiecznik
topikowy umieszczony wewnątrz obudo−
wy. W przypadku jego przepalenia wy−
miana jest dość kłopotliwa, ponieważ
bezpiecznik ten jest najczęściej przyluto−
wany do odpowiednich punktów na płyt−
ce obwodu drukowanego. Dlatego też u−
znałem za wskazane zastosowanie do−
datkowych bezpieczników, umieszczo−
nych na płytce naszego układu i zabezpie−
czających oddzielnie wszystkie obwody
wyjściowe zasilacza. Do wyjścia +5VDC
należy zastosować bezpiecznik 10 ...
16A, do wyjścia +12VDC − 6A, a do wyjść
−5VDC i −12VDC odpowiednie będą bez−
pieczniki 500mA.
Zajmijmy się teraz układem regulacji
obrotów wentylatora w funkcji tempera−
tury panującej na elementach wykonaw−
czych zasilacza. Jako czujnik temperatury
zastosowałem popularny i niezwykle wy−
godny w użyciu czujnik temperatury typu
LM35. Napięcie, liniowo proporcjonalne
do temperatury czujnika, pobierane z wy−
jścia IC1 podawane jest na wejście 3
wzmacniacza operacyjnego IC2. Wartoś−
ci elementów decydujących o stopniu
wzmocnienia tego wzmacniacza zostały
dobrane tak, że napięciu 200mV (20 O C)
wyjściu czujnika odpowiada napięcie ok.
5V na wyjściu wzmacniacza. Natomiast
jeżeli czujnik znajdzie się w temperaturze
ok. 80 O C, to napięcie na wyjściu 1 IC2
będzie prawie równe napięciu zasilania.
Wentylator chłodzący zasi−
lacz zasilany jest z wyjścia
wtórnika − tranzystora T1 na−
pięciem niższym o ok. 0,6V
od napięcia panującego na
wyjściu wzmacniacza opera−
cyjnego. Tak więc, najwyższe
napięcie zasilania wentylato−
ra będzie nieco mniejsze od
12V, ale w praktyce okazało
się, że skuteczność chłodze−
nia była całkowicie wystar−
czająca. Natomiast przy na−
pięciu 5V wentylator praco−
wał praktycznie całkowicie
bezszelestnie.
Omówienia wymaga je−
szcze rola, jaką pełni w ukła−
dzie kondensator C1. Po
Montaż i uruchomienie.
Na rysunku 2 została pokazana mozai−
ka ścieżek płytki drukowanej wykonanej
na laminacie jednowarstwowym oraz roz−
mieszczenie na niej elementów. Montaż
układu wykonujemy w typowy, wielo−
krotnie już opisywany sposób, rozpoczy−
nając od elementów o najmniejszych ga−
barytach, a kończąc na wlutowaniu złącz
i kondensatorów elektrolitycznych.
Jedyną czynnością regulacyjną będzie
ustawienie napięć na wyjściu CON5 ukła−
du. Podgrzewamy czujnik IC1 do tempe−
ratury ok. 80 O C, na przykład przez umie−
szczenie go w wodzie destylowanej o tej
temperaturze. Pokręcając potencjome−
trem montażowym PR1 ustawimy na e−
miterze tranzystora T1 maksymalne na−
pięcie, które powinno wynosić nieco po−
nad 11V. Po ochłodzeniu czujnika napię−
cie to powinno spaść do poziomu ok. 5V.
Znacznie więcej uwagi i ostrożności
wymagać będzie dołączenie zmontowa−
nego układu do zasilacza od PC.
W pierwszej kolejności dołączamy do
naszego układu przewody zasilające.
Będą to przewody normalnie dostar−
czające czterech napięć do płyty głównej
komputera, a właściwe ich połączenie
ma decydujące znaczenie dla działania (i
całości) wykonanego urządzenia. W ukła−
dzie zastosowaliśmy złącza CON1
i CON2 identyczne z montowani na pły−
tach głównych PC, a więc i połączenie
przewodów będzie takie same. Dwie
wiązki przewodów wyprowadzone z zasi−
lacza i zakończone sześcio końcówkowy−
mi wtykami dołączamy do złącz CON1 i
CON2 w taki sposób, aby przewody o−
znaczone kolorem czarny znalazły się o−
Rys. 2 Schemat montażowy
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 10/98
59
3010123.059.png 3010123.001.png 3010123.002.png 3010123.003.png 3010123.004.png 3010123.005.png 3010123.006.png 3010123.007.png 3010123.008.png
 
3010123.009.png
 
3010123.010.png 3010123.011.png 3010123.012.png
 
3010123.013.png 3010123.014.png 3010123.015.png 3010123.016.png 3010123.017.png 3010123.018.png 3010123.019.png 3010123.020.png 3010123.021.png 3010123.022.png 3010123.023.png 3010123.024.png 3010123.025.png 3010123.026.png 3010123.027.png 3010123.028.png 3010123.029.png 3010123.030.png 3010123.031.png 3010123.032.png 3010123.033.png 3010123.034.png 3010123.035.png 3010123.036.png 3010123.037.png 3010123.038.png 3010123.039.png 3010123.040.png 3010123.041.png 3010123.042.png 3010123.043.png 3010123.044.png 3010123.045.png 3010123.046.png 3010123.047.png 3010123.049.png 3010123.050.png 3010123.051.png 3010123.052.png 3010123.053.png 3010123.054.png
my wykonywać jedynie po wyjęciu wty−
ku kabla zasilającego z gniazdka!
Do jednego z wyjść układu dołączamy
obciążenie, którym może być np. żarów−
ka świateł głównych samochodu włączo−
na w obwód 12VDC. Po włączeniu zasila−
nia żarówka powinna zapalić się, a my
musimy poczekać kilka minut. Po tym o−
kresie czasu odłączamy zasilanie 220V i
sprawdzamy, który z radiatorów umie−
szczonych wewnątrz obudowy zasilacza
rozgrzał się najbardziej. Do tego właśnie
radiatora musimy zamocować czujnik
temperatury IC1, najlepiej przyklejając go
za pomocą kleju silikonowego lub POXI−
POL’u. Trzy przewody prowadzące do
czujnika przewlekamy przez gumową
przelotkę w obudowie zasilacza i dołącza−
my do płytki naszego układu.
Kolejną czynnością będzie odłączenie
przewodów zasilania wentylatora od płyt−
ki zasilacza i po przewleczeniu ich przez
gumową przelotkę dołączenie do złącza
CON5. I tu także musimy zwrócić uwagę
na biegunowość zasilania, dołączając
przewód oznaczony kolorem czerwonym
do zacisku „+“ złącza CON5.
Po dołączeniu wentylatora do układu
sterującego zamykamy obudowę zasila−
cza i przystępujemy do wykonania ostat−
niego zadania, którym będzie zamonto−
wanie odpowiedniego włącznika siecio−
wego. Najlepiej będzie zastosować typo−
Wykaz elementów.
Kondensatory
C1 22µF
C2 470µF
C3 100nF
Rezystory
PR1
potencjometr montażowy
miniaturowy 200k
R1
330
R2
20k
R3
5,1k
Półprzewodniki
IC1 LM35
IC2 LM358
T1 BD139 lub odpowiednik
Pozostałe
CON1,CON2 złącza zasilania płyty
głównej PC
CON3 ARK3
CON4 ARK2
CON5 ARK2 (3,5mm)
F1 oprawka plastykowa
+ bezpiecznik 10A
F2 oprawka plastykowa
+ bezpiecznik 6A
F3, F4 oprawka plastykowa
+ bezpiecznik 500mA
200k
Rys. 3 Napięcia na szpilkachzłącza
bok siebie. Przestrzeganie tej zasady po−
zwoli na unikniecie pomyłki i odwrotnego
dołączenia zasilania, co w większości
przypadków skończyłoby się zniszcze−
niem wykonanego urządzenia. Na rysun−
ku 3 zostały pokazane napięcia występuj−
ące na przewodach wiązek zasilania płyty
głównej i odpowiadające im kolory.
Kolejną operacją będzie odkręcenie
pokrywy obudowy zasilacza. I teraz uwa−
ga: od tego momentu możemy się spot−
kać z niebezpiecznym dla życia napię−
ciem sieci energetycznej 220VAC. Wszel−
kie czynności wewnątrz zasilacza może−
wy włącznik stosowany w komputerach
PC, tym bardziej że włącznik taki jest ko−
lejnym elementem „uratowanym“ przed
złomowaniem obudowy PC. Sposób do−
łączenia włącznika i kolory przewodów z
zasady pokazane są na obudowie zasila−
cza.
Zbigniew Raabe
60
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 10/98
R4
3010123.055.png 3010123.056.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin