Aya Sofya
Kościół Mądrości Bożej (po łacinie: Sancta Sophia, po grecku: Hagia Sofia, po turecku: Aya Sofya) nie został tak nazwany od imienia świętej, ale od świętej (sancta, hagia) mądrości (sofia). Kościół ten postawił cesarz Justynian (527-565), próbując w ten sposób jeszcze raz uratować wielkość Imperium Rzymskiego.
Świątynia została usytuowana na terenie bizantyjskiego akropolu, gdzie poprzednio znajdował się dawny kościół Sancta Sophia, zburzony w 532 r. podczas buntu Nika. Świątynia Justyniana została ukończona w 537 r. i niepodzielnie królowała jako największy kościół chrześcijańskiego świata aż do osmańskiego podboju Konstantynopola w 1453 r.
Osmańskie żyrandole, zwisające nisko nad posadzką, są tak skonstruowane, by ich światło harmonizowało ze światłem rzucanym przez rzędy małych lampek oliwnych, umieszczonych wzdłuż balustrad galerii oraz u podstawy kopuły. Widok wszystkich zapalonych lamp, zapach kadzidła i wersety ortodoksyjnej liturgii, odbijające się głuchym echem w tym ogromnym wnętrzu, które towarzyszyły niezwykłemu wydarzeniu rangi państwowej - wszystko to musiało być niezwykle imponujące.
Wielkie medaliony z wyrytymi pozłacanymi arabskimi literami dodano w połowie XIX w. Wykonał je mistrz kaligrafii - Mustafa Izzet Efendi. Inskrypcja obejmuje imiona Boga (Allaha), Mahometa i pierwszych kalifów: Alego i Abu Akra.
ATHENS