Abigail Gordon - Wymagający szef.pdf - Moja czytelnia książek 😃 - Wolfik10

Abigail Gordon

Wymagający szef

Tłumaczyła

Grażyna Woyda

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Liam Latimer był tak bardzo pogrą˙ony w myślach,

˙e nie zwrócił uwagi na łzę toczącą się po policzku

kobiety, która stała przed nim w kolejce do taksówki.

Zauwa˙ył ją dopiero wtedy, kiedy zsunęła się po jej

brodzie i spadła na kołnierz krótkiej, obszytej futrem

kurtki.

Łzy, pomyślał posępnie. W ciągu ostatnich sześciu

miesięcy widział ich tak wiele, ˙e wystarczyłoby mu to

na całe ˙ycie. Słuchając wystrzałów i wybuchów pocis-

ków, tęsknił za spokojną egzystencją, jaką wiódł we

własnym kraju. A teraz był z powrotem w Londynie.

Czekał na taksówkę, która miała go zawieźć do jego

mieszkania. Nie był pewny, czy agencja opiekująca się

jego domem wynajęła komuśtę część budynku, której

on sam nie u˙ywał. Miał wra˙enie, ˙e jeśli dom będzie

pusty, wyda mu się on a˙ nazbyt spokojny.

W ślad za pierwszą łzą popłynęła następna, ale

rudowłosa dziewczyna o jasnej cerze nie otarła jej

z policzka. Sprawiała wra˙enie osoby, która przebywa

myślami gdzie indziej. Liam zaczął się zastanawiać,

co jest przyczyną jej płaczu, choć w gruncie rzeczy

nie bardzo go to interesowało.

Jego obojętność była skutkiem zbyt długiego pobytu

w strefie objętej wojną. Udzielał tam pomocy rannym

˙ołnierzom i cywilom, dopóki sam nie padł ofiarą

ABIGAIL GORDON

zamachu dokonanego na spokojnej wiejskiej drodze.

Poniewa˙ w wyniku tego napadu miał złamaną rękę

i przebite płuco, został odesłany do kraju.

Przed młodą kobietą zatrzymała się taksówka. Liam

wydał z siebie westchnienie ulgi, gdy˙ wiedział, ˙e

następna będzie przeznaczona dla niego. Myśl o tym, ˙e

niebawem znów znajdzie się w domu, podziałała na

niego jak kojący balsam.

Kiedy taksówkarz otworzył baga˙nik, a młoda ko-

bieta z wysiłkiem podniosła ogromną walizkę, Liam

zrobił krok do przodu i wyciągnął zdrową rękę, chcąc

jej pomóc.

– Nie, nie trzeba. Dam sobie radę – zaoponowała

nieznajoma, spoglądając na jego zagipsowane ramię.

Taksówkarz westchnął, jakby ubolewając nad głupo-

tą pasa˙erów.

– Jeśli zechce pani zejść mi z drogi, ja to załatwię

– powiedział.

Młoda kobieta wsiadła więc do taksówki i odkręciła

szybę.

– Matka radziła mi, ˙ebym nigdy nie korzystała

z pomocy nieznajomych mę˙czyzn! – zawołała do Lia-

ma z uśmiechem, a potem pochyliła się w stronę kiero-

wcy, by podać mu adres, pod który ma ją zawieźć.

Liam usłyszał tylko jej dwa ostatnie słowa i uniósł

brwi. Nieznajoma wymieniła nazwę cichego placu po-

ło˙onego niedaleko Oxford Street i Marble Arch. Jak

z tego wynikało, oboje wybierali się w tym samym

kierunku.

Czekając na taksówkę, wrócił myślami do Bliskiego

Wschodu. Natomiast Seraphina Brown wspominała, jak

WYMAGAJĄCY SZEF

tego poranka przed wyjazdem do Londynu po˙egnała ją

rodzina.

Wszyscy stali w przedpokoju domu, w którym się wy-

chowała, a skąd teraz wyruszała na podbój świata. Jej

ojciec, Luke, w starym frotowym szlafroku i z batutą

słu˙ącą zwykle do dyrygowania chórem uczniów

w szkole, której był dyrektorem. Matka, Naomi, w po-

włóczystym kimonie, które było jej domowym strojem,

oraz piętnastoletni bliźniacy Matthew i Mark.

– No, teraz wszyscy razem! – wydał komendę jej

ojciec.

– Och, Seraphino, co my zrobimy bez ciebie? – za-

śpiewali wszyscy zgodnie. – Dlaczego nie mo˙esz pra-

cować w Birmingham? Dlaczego postanowiłaśjechać

do Londynu, który le˙y tak daleko? Och, Seraphino,

będziemy za tobą tęsknić.

Na wspomnienie tego po˙egnania miała ochotę jed-

nocześnie śmiać się i płakać. Jej rodzice nadali wszyst-

kim swoim dzieciom biblijne imiona. Ojciec nieraz mó-

wił jej, ˙e nazwali ją Seraphiną, poniewa˙ chcieli, by

nosiła imię księcia aniołów. Ona nie uwa˙ała się bynaj-

mniej za istotę anielską. Jej ojciec podzielał niekiedy to

zdanie, łączyły ich jednak silne więzi, a jej wyjazd do

Londynu oznaczał pierwsze dłu˙sze rozstanie.

Skończyła studia na miejscowym uniwersytecie,

a następnie przez dwa lata pracowała jako asystentka

w pobliskim szpitalu, więc po raz pierwszy miała za-

mieszkać z dala od rodzinnego domu. Uwa˙ała jednak,

˙e propozycja pracy w du˙ym dziecięcym szpitalu

w Londynie daje jej bezcenną szansę rozwoju zawodo-

wego. Była młoda i ambitna, a poza tym pragnęła po-

znać ˙ycie w wielkim mieście.

Abigail Gordon - Wymagający szef.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: