Gapik Lechoslaw - Hipnoza I Hipnoterapia.pdf - Hipnoza(1) - distee

www.kippin.prv.pl

PRZEDRUK

LECHOSŁAW GAPIK

HIPNOZA I HOIPNOTERAPIA

(wyd orygin.: brak danych)

Publikacja zainicjowana przez

Towarzystwo Rozwoju Rodziny.

Zamiarem autora było

przedstawienie własnych

wieloletnich badań

eksperymentalnych i klinicznych

nad hipnozą, podanie najnowszych

informacji na temat istniejących

ustaleń co do stanu hipnotycznego,

jego uwarunkowań, charakterystyki

reakcji człowieka

zahipnotyzowanego i możliwości

wykorzystania tego stanu dla celów

psychoterapeutycznych.

Przeznaczona jest dla lekarzy,

psychologów i innych specjalistów

zainteresowanych hipnozą.

SPIS TREŚCI:

Wprowadzenie

Rozdział pierwszy. Hipnoza: od magii do nauki

Rozdział drugi. Metodologiczne problemy badań zjawiska

hipnozy

Rozdział trzeci. Charakterystyka zjawisk występujących w

hipnozie

Halucynacje hipnotyczne

Analgezja

Motoryka w hipnozie

Regresja wieku

Procesy pamięciowe w hipnozie

Sugeatie pohipnotyczne

Teorie hipnozy

Rozdział czwarty. Zakres i indywidualne różnice reakcji

hipnotycznych

Procesy emocjonalne i motywacyjne w hipnozie

Funkcjonowanie społeczne w hipnozie

Rozdział piąty. Hipnodiagnoza i hipnoterapia

Postępowanie hipnodiagnostyczne

Postępowanie hipnoterapeutyczne

Zastosowania hipnozy w medycynie

Ogólne zasady przygotowywania programów

hipnoterapii

Rozdział szósty. Deontologiczne problemy hipnozy i

hipnoterapii

Piśmiennictwo

A. Wykaz publikacji autorów polskich

B. Główne publikacje autorów obcych

Spis Treści / Dalej

WPROWADZENIE

Napisanie książki o współczesnej hipnozie i hipnoterapii jest zadaniem

atrakcyjnym, ale – co okazuje się dopiero w trakcie redagowania tekstu –

bardzo trudnym. Wynika to z bogatej i niejednoznacznej historii hipnozy,

jej zastosowania, licznych kontrowersji, polemik i zwyczajnych

nieporozumień. Naturalna dla wielu ludzi atrakcyjność zjawisk

hipnotycznych, ich zdumiewające niekiedy i trudne do wyjaśnienia

mechanizmy sprzyjają podejściu emocjonalnemu, wygłaszaniu sądów i

opinii nie zawsze uzasadnionych, często wyraźnie podbarwionych

emocjonalnie lub wręcz spekulacyjnych. Trudności wynikają także z nie

ustabilizowanej i często przestarzałej terminologii, pozostającej w

związku z próbami łączenia zjawisk hipnotycznych przez dłuższy czas z

parapsychologią, spirytyzmem, okultyzmem, magią i innymi dziedzinami

odrzuconymi przez współczesną naukę lub traktowanymi z wielką i

uzasadnioną rezerwą.

Takie określenia, jak "medium hipnotyczne" lub "trans hipnotyczny",

mają współcześnie wydźwięk wzbudzający nieufność i podejrzenie, iż

chodzi tutaj o działania nie mieszczące się w obrębie zainteresowań

prawdziwej nauki. Pomijając w tym miejscu dyskusję nad tym, czym

właściwie jest owa prawdziwa nauka i jaki powinien być zakres jej

zainteresowań, należy się zgodzić z tymi autorami, którzy proponują

zobiektywizowanie terminologii dotyczącej hipnozy, z pominięciem

określeń dwuznacznych, archaicznych i sugerujących istnienie w

hipnozie jakichś tajemniczych podtekstów. Wszystkie współczesne

badania nad hipnozą wskazują bowiem jednoznacznie na to, że mamy w

tym przypadku do czynienia z naturalnymi, przyrodniczymi zjawiskami,

charakterystycznymi dla funkcjonowania człowieka w specyficznych i

dość ściśle określonych sytuacjach psychologicznych. Inaczej mówiąc

stan hipnozy (lub proces hipnotyzowania) jest zespołem naturalnych

psychofizjologicznych reakcji, możliwych do uzyskania poprzez

odpowiednio ustrukturowane oddziaływania psychologiczne. Najczęściej

stan taki uzyskuje się poprzez wytwarzanie specyficznej interakcji

psychicznej

pomiędzy

dwoma

osobami:

hipnotyzującym

hipnotyzowanym. Niekiedy stosowane są oddziaływania hipnotyczne na

grupę osób (hipnoza zbiorowa), a w innych przypadkach człowiek

hipnotyzuje sam siebie, czyli stosuje autohipnozę. Istota oddziaływań

hipnotycznych zawarta jest nie tylko w oddziaływaniu sugestią słowną,

ale także pozawerbalną, z możliwością stosowania nieograniczonej

liczby wariantów, układających się w wiele zróżnicowanych metod

prowadzenia indukcji hipnotycznej.

Hipnoza nie jest snem, przynajmniej nie jest nim w rozumieniu snu

fizjologicznego, chociaż często używa się określenia "sen hipnotyczny",

a w procesie hipnotyzacji podawane są sugestie senności. Osoby

poddawane hipnozie nie są "medium" w znaczeniu parapsychologicznym

nawet wówczas, gdy wykazują wysoką podatność na hipnozą, nazywaną

niekiedy, niezbyt dobrze po polsku, "wysoką hipnobilnością". Stan

hipnotyczny jest jednym z występujących U człowieka stanów

psychicznych, który niechętnie nazywalibyśmy współcześnie terminem

"trans", wywodzącym się z innej grupy pojęć. W hipnoterapii mówimy o

prowadzeniu zabiegów hipnoterapeutycznych, a w badaniach

naukowych o hipnozie eksperymentalnej, rezygnując z dwuznacznie

brzmiącego określenia "seans hipnotyczny". Porządkowanie i

uwspółcześnianie pojęć dotyczących hipnozy ma znaczenie nie tylko

psychologiczne, przeciwstawiające się fałszywemu pojmowaniu hipnozy,

ale służy głównie precyzowaniu języka naukowego, używanego przy

badaniu i opisywaniu tych zjawisk.

Obecny stan badań nad hipnozą i możliwościami praktycznego

wykorzystania tego zespołu zjawisk jest na tyle zaawansowany, że z

całą pewnością możliwe jest skuteczne i bezpieczne posługiwanie się

hipnozą w medycynie, a także w niektórych innych dziedzinach

działalności

społecznej.

Wymaga

to,

oczywiście,

posiadania

odpowiednich kwalifikacji, możliwych do uzyskania w szkoleniach

podyplomowych, obejmujących prócz szkolenia specjalistycznego

wiedzę w zakresie psychologii, psychopatologii, psychofizjologii, a także

psychoterapii, jeśli hipnoza ma służyć celom terapeutycznym.

Podkreślenie

konieczności

takiego

właśnie

przygotowania

kwalifikowanych hipnoterapeutów wydaje się konieczne wobec faktu, że

dość duża liczba lekarzy i psychologów okazuje współcześnie

zainteresowanie hipnozą, mniemając, że wyuczenie się technik indukcji

hipnotycznej pozwoli im na właściwe r odpowiedzialne stosowanie

hipnozy w praktyce klinicznej. Tymczasem stosowanie hipnozy dla celów

profilaktycznych, diagnostycznych, terapeutycznych lub rehabilitacyjnych

wymaga, podobnie jak w przypadku innych metod, przygotowania

wieloetapowego i wszechstronnego. Inne podejście do tego zagadnienia

jest sprzeczne z zasadami deontologii lekarskiej.

Przedstawione

tutaj

opracowanie

podstawowych

zagadnień

związanych

hipnozą

hipnoterapią

nie

charakteru

podręcznikowego, chociaż opis niektórych technik hipnozy i programów

hipnoterapii może, jak sądzę, być pomocny w nabywaniu umiejętności w

tym zakresie. Układ treści zawartej w sześciu rozdziałach podyktowany

został chęcią zaprezentowania, w sposób zwarty, współczesnych

Gapik Lechoslaw - Hipnoza I Hipnoterapia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: