Badanie narażenia zawodowego.doc

(37 KB) Pobierz
BADANIE NARAŻENIA ZAWODOWEGO

BADANIE NARAŻENIA ZAWODOWEGO





 

 

 

              DOZYMETRIA INDYWIDUALNA              BADANIE STACJONARNE

Pompa stacjonarna

Pomiar za pomocą pompki umieszczonej na pracowniku

             

 

 

 

 

1.      DOZYMETRIA INDYWIDUALNA:

    1. Pobór próbek: czas zmiany roboczej podzielić na 2- odcinków. W ramach tych odcinków prowadzić pobór ciągły.
    2. Obliczanie wskaźnika narażenia W:

 

        (średnia ważona)

 

c1…cn – stężenie substancji w powietrzu [mg/m3]

t1…tn – czas poboru danej próbki

 

    1. Interpretacja wyników:

 

Cw < NDS – warunki bezpieczne

Cw = NDS – dalsza kontrola

Cw > NDS – warunki nie zapewniają bezpieczeństwa; zamknięcie stanowiska pracy.

 

2.      POBÓR PRÓB METODĄ STACJONARNĄ:

 

Pracownik obsługuje stale jedno stanowisko pracy:

    1. Pobór próbek: pobrać losowo 5 – 7 próbek powietrza w czasie 1 zmiany roboczej; czas poboru nie ma znaczenia.
    2. Obliczanie współczynnika narażenia W:

 

W = GG, DG à przedział ufności średniej geometrycznej.

 

                c1…cn - stężenie substancji szkodliwej w powietrzu;

              n – ilość pomiarów

 

 

ß logarytm średniej geometrycznej (n – liczba pomiarów; Ci – otrzymane wartości stężenia)

 

ß logarytm odchylenia standardowego od średniej geometrycznej.

 

 

ß logarytm górnej granicy przedziału ufności

 

ß logarytm dolnej granicy przedziału ufności

 

    1. Interpretacja wyników:

 

GG < NDS – warunki bezpieczne

DG < NDS < GG – warunki dopuszczalne, zalecana dalsza kontrola

NDS < DG – warunki niebezpieczne, zamknięcie stanowiska pracy

 

 

Pracownik obsługuje stale jedno stanowisko pracy, ale proces technologiczny składa się z kilku etapów:

  1. Pobór próbek: całą zmianę roboczą podzielić na 2-3 okresy, w ciągu każdego okresu pobrać co najmniej 4 próby (n≥4); okresy pomiarowe nie krótsze niż 2 godziny (t > 2 h)
  2. Obliczanie współczynnika narażenia W:

 

             

  1. Interpretacja wyników.

 

 

              Pracownik obsługuje 2-3 stanowiska pracy:

  1. Pobór próbek: ustalić czas przebywania na każdym stanowisku pracy i za każdym razem pobrać minimum cztery próby powietrza
  2. Obliczanie współczynnika narażenia – podobnie jak w przypadku poprzednim
  3. Interpretacja wyników.

 

 

              Pracownik obsługuje więcej niż 3 stanowiska pracy:

  1. Pobór próbek: na każdym stanowisku pracy pobrać 5-7 prób
  2. Obliczanie współczynnika narażenia: DD i GG

 

                            4 stanowiska pracy x 5 próbek = 20 próbek à logCg: GG i DG.

 

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin