LIST BENEDYKTA XVI DO BISKUPÓW.pdf

LIST BENEDYKTA XVI DO BISKUPìW + MOTU PROPRIO + SA...

http://sanctus.pl/index.php?grupa=89&podgrupa=307&doc=244

20. kwietnia A.D. 2009

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria Tua.

ĺwiħty, ĺwiħty, ĺwiħty jest Pan Zastħpw. Caþa ziemia peþna jest Jego chwaþy. (Iz 6,3)

szukaj

WiadomoĻci

Msza ĺwiħta

Magisterium KoĻcioþa

Encykliki papieskie

Listy apostolskie, adhortacje

MOTU PROPRIO

List do Motu proprio

Adhortacja Posynodalna o

Eucharystii

Ineffabilis Deus

List do kapþanw 1986

Dokumenty Kongregacji

Sobr Watykaıski II

LIST JEGO ĺWIġTOBLIWOĺCI BENEDYKTA XVI DO

BISKUPìW

Benedykt XVI

Motu proprio

Z OKAZJI PUBLIKACJI

LISTU APOSTOLSKIEGO MOTU PROPRIO

SUMMORUM PONTIFICUM

TRAKTUJġCEGO O CELEBRACJI LITURGII RZYMSKIEJ

USTANOWIONEJ PRZED REFORMġ ROKU 1970

Drodzy bracia Biskupi,

Z ufnoĻciĢ i nadziejĢ przesyþam do Was, Pasterzy, tekst nowego listu apostolskiego, "Motu Proprio"

traktujĢcego o celebracji liturgii ustanowionej przed reformĢ roku tysiĢc dziewiħęset

siedemdziesiĢtego. Dokument ten jest owocem dþugich refleksji, niezliczonych konsultacji i modlitwy.

Summorum Pontificum

Rok KoĻcielny

Modlitwy i NaboŇeıstwa

Teksty ýaciıskie

Sanktuaria

Cuda i objawienia

ĺwiħci Paıscy

Czytelnia

Galeria foto

Filmy wideo

Linki

Articles in English

Przedwczesne wiadomoĻci w mediach i sĢdy wydawane bez dostatecznych po temu informacji byþy

przyczynĢ niemaþego zamieszania. Plan, ktrego treĻę w rzeczywistoĻci byþa nieznana spotkaþ siħ w

zwiĢzku z tym z wieloma rozbieŇnymi reakcjami, rozciĢgniħtymi pomiħdzy radosnym poparciem a

twardĢ opozycjĢ.

Niechħę i sprzeciw powodowane byþy gþwnie przez dwa lħki, do ktrych chciaþbym w tym liĻcie odnieĻę

siħ szczeglnie.

Po pierwsze, lħkano siħ, Ňe dokument ten godzi w autorytet Soboru Watykaıskiego Drugiego, ktrego

jakoby jedna z waŇniejszych decyzji, "reforma liturgiczna", zostaþaby poddana w wĢtpliwoĻę. Lħk ten

jest caþkowicie nieuzasadniony. Powinno byę w zwiĢzku z tym wyraŅnie powiedziane, Ňe Mszaþ

opublikowany przez Pawþa VI, a ponowiony w dwch wydaniach przez Jana Pawþa II w najoczywistszy

sposb jest zwyczajnĢ formĢ (Forma ordinaria) liturgii eucharystycznej i nim pozostanie. Ostatnia

wersja Missale Romanum wydana przed Soborem autorytetem papieŇa Jana XXIII w 1962 roku,

uŇywana zresztĢ w trakcie trwania Soboru, bħdzie teraz moŇliwa do celebracji jako Forma

extraordinaria liturgii. Nie jest czymĻ wþaĻciwym odnoszenie siħ do tych dwch wersji Mszaþu

Rzymskiego jako do "dwch rytw". To raczej podwjne uŇycie jednego i tego samego rytu.

Chcħ otrzymywaę ciekawe

wiadomoĻci na e-mail:

Zapisz

Duch liturgii - Kard. Ratzinger

JeĻli zaĻ chodzi o uŇywanie Mszaþu z roku 1962 jako Forma extraordinaria liturgii Mszy, chciaþbym

zwrcię uwagħ na to, Ňe ten Mszaþ nie zostaþ nigdy prawnie zniesiony i w konsekwencji, co do zasady,

byþ zawsze dozwolony. W czasie, gdy wprowadzano nowy Mszaþ, oficjalne regulowanie moŇliwoĻci

uŇycia Mszaþu wczeĻniejszego nie wydawaþo siħ konieczne. Prawdopodobnie uwaŇano, Ňe pojedyncze

tyczĢce tej sprawy przypadki nie wyjdĢ poza poziom lokalny i na nim, jeden za drugim, zostanĢ

rozwiĢzane. PŅniej okazaþo siħ jednak, Ňe wiħksza liczba wiernych pozostaþa w mocnym przywiĢzaniu

do starszej wersji Rytu Rzymskiego, do ktrego byþa przyzwyczajona od dzieciıstwa. Szczeglnie

widoczne byþo to w tych krajach, w ktrych KoĻciþ zapewniaþ wiernym znaczĢcĢ formacjħ liturgicznĢ,

co owocowaþo gþħbokĢ, osobistĢ znajomoĻciĢ wczeĻniejszej Formy celebracji Mszy. Wiemy teŇ wszyscy,

Ňe w ruchu, ktremu przewodziþ Arcybiskup Lefebvre trwanie przy starszym Mszale staþo siħ

zewnħtrznĢ oznakĢ toŇsamoĻci i punktem samoidentyfikacji. Powodw rozbicia, ktre z tej sprawy

wynikþo, trzeba jednak szukaę gþħbiej. Wielu ludzi, ktrzy zaakceptowali postanowienia Soboru

Watykaıskiego Drugiego i pozostali wierni PapieŇowi i Biskupom, szukaþo takŇe sposobu, by zachowaę

drogĢ im formħ Ļwiħtej liturgii. Dziaþo siħ to gþwnie dlatego, Ňe w wielu miejscach odprawiano liturgiħ

nie stosujĢc siħ do wskazaı nowego Mszaþu, ktre rozumiano wyþĢcznie jako przyzwolenie na

kreatywnoĻę liturgicznĢ - a nawet jako wymaganie takowej. To czħsto prowadziþo do trudnych do

zniesienia deformacji liturgii. Mwiħ o tym z doĻwiadczenia, ja sam bowiem Ňyþem w tym okresie, w

ktrym obok nadziei pojawiþ siħ zamħt. Widziaþem, jak caþkowicie dowolne znieksztaþcenia powodowaþy

gþħboki bl jednostek gþħboko zakorzenionych w wierze Ļwiħtego KoĻcioþa.

PapieŇ Jan Paweþ II poczuþ siħ wiħc w obowiĢzku okreĻlię zasady, na jakich moŇna by byþo korzystaę z

Mszaþu roku 1962. Opisaþ je w swym Motu Proprio Ecclesia Dei (2 lipca 1988); w tym dokumencie

jednak nie zawarþ szczegþowych wskazaı, odnisþ siħ jedynie w sposb oglnikowy do

wspaniaþomyĻlnej (szczodrobliwej?) odpowiedzi Biskupw na "uzasadnione aspiracje" tych wiernych,

ktrzy prosili o stosowanie tej wersji Rytu Rzymskiego. W tym czasie PapieŇ chciaþ gþwnie wspomc

Bractwo ĺwiħtego Piusa X, by odzyskaþo ono peþnĢ jednoĻę z nastħpcĢ Ļw. Piotra i by zagoię ranħ

sprawiajĢcĢ coraz wiħkszy bl. Niestety, do pojednania nie doszþo po dziĻ dzieı. Mimo wszystko, pewna

liczba wsplnot z wdziħcznoĻciĢ korzystaþa z moŇliwoĻci wskazanych w Motu Proprio. Z drugiej jednak

strony, wciĢŇ pozostaþy pewne trudnoĻci tyczĢce uŇycia Mszaþu z roku 1962 poza tymi grupami. JednĢ z

przyczyn tego byþ lħk duŇej czħĻci Biskupw, by nie podkopywaę autorytetu Soboru Watykaıskiego

Drugiego. Zaraz po Soborze zakþadano, Ňe zapotrzebowanie na Mszaþ z roku 1962 ograniczy siħ do

starszego pokolenia, ktre w tej formie liturgii wyrosþo. W miħdzyczasie jednak okazaþo siħ z caþĢ

oczywistoĻciĢ, Ňe mþodsze pokolenie teŇ moŇe odkryę tħ formħ liturgicznĢ, poczuę jej piħkno i odnaleŅę

1 z 3

2009-04-20 19:27

LIST BENEDYKTA XVI DO BISKUPìW + MOTU PROPRIO + SA...

http://sanctus.pl/index.php?grupa=89&podgrupa=307&doc=244

w niej ten sposb spotkania z TajemnicĢ NajĻwiħtszej Eucharystii, ktry byþby najlepiej do niego

dopasowany. W zwiĢzku z tym powstaþo zapotrzebowanie na jaĻniejsze regulacje prawne, ktrych nie

uwzglħdniono w Motu Proprio z 1988. Nowe regulacje majĢ teŇ za zadanie odciĢŇyę Biskupw z

obowiĢzku ciĢgþego rozpoznawania sytuacji i podejmowania odpowiednich do nich decyzji.

Po drugie, pojawiþ siħ dyskusjach o oczekiwanym Motu Proprio lħk o to, Ňe moŇliwoĻę szerszego

korzystania z Mszaþu roku 1962 doprowadzi do niezgody a nawet podziaþw wewnĢtrz wsplnot

parafialnych. Brak podstaw do podobnych lħkw rwnieŇ i tu mnie uderza. Celebracja wedþug nowego

Mszaþu wymaga pewnego stopnia formacji liturgicznej i przynajmniej pobieŇnej znajomoĻci þaciny.

Wielu nie speþnia tych warunkw. ChociaŇby na tej podstawie widaę wyraŅnie, Ňe nowy Mszaþ z

pewnoĻciĢ pozostanie zwyczajnĢ FormĢ Rytu Rzymskiego, nie tylko wedþug norm prawnych, ale i ze

wzglħdu na sytuacjħ wiħkszoĻci wsplnot wiernych. PrawdĢ jest, Ňe niekiedy obecna byþa przesada w

nastawieniu wiernych do staroŇytnych tradycji liturgii þaciıskiej, Ňe pewne zachowania spoþeczne

nadmiernie siħ z niĢ wiĢzaþy. Wasze miþosierdzie i pasterska roztropnoĻę niech bħdĢ zachħtĢ i wzorem.

W tej materii obie Formy Rytu Rzymskiego mogĢ siħ przecieŇ wzajemnie ubogacaę: nowi Ļwiħci i

niektre z nowych prefacji powinny zostaę uwzglħdnione w starym Mszale. Komisja Ecclesia Dei, w

þĢcznoĻci z organami poĻwiħconymi usus antiquor bħdzie badaę praktyczne moŇliwoĻci w tym zakresie.

Celebracja Mszy zgodnie z Mszaþem Pawþa VI bħdzie mogþa mocniej niŇ kiedykolwiek wczeĻniej ukazaę

wiernym sferħ sacrum, ktra tak ich przyciĢga do wczeĻniejszej Formy Rytu Rzymskiego.

Najmocniejsza gwarancja tego, Ňe Mszaþ Pawþa VI moŇe jednoczyę parafialne wsplnoty i moŇe byę

przez nie kochany tkwi w tym, Ňe Forma ta jest odprawiana z wielkĢ czciĢ i z dbaþoĻciĢ o przepisy

liturgiczne. Ukazane w ten sposb bħdĢ duchowe bogactwo i teologiczna gþħbia tego Mszaþu.

Dochodzħ teraz do pozytywnych powodw, ktre uwarunkowaþy mojĢ decyzjħ o wydaniu Motu

Proprio, ktry by uzupeþniaþ ten z 1988 roku. To sprawa wewnħtrznego pogodzenia na þonie KoĻcioþa.

Gdy spojrzy siħ w przeszþoĻę, na wszystkie rozþamy, ktre na przestrzeni wiekw dotknħþy Mistyczne

Ciaþo Chrystusa, nie moŇna oprzeę siħ wraŇeniu, Ňe w krytycznych momentach decydujĢcych o podziale

przywdcy KoĻcioþa nie robili wszystkiego, co mogli, by przywrcię zgodħ i jednoĻę. Nie moŇna oprzeę

siħ wraŇeniu, Ňe zaniedbania ze strony KoĻcioþa sprawiþy, Ňe miaþ On swj udziaþ w tym, Ňe podziaþy te

mogþy siħ utrwalię. Ta refleksja nad przeszþoĻciĢ nakþada na nas tu i teraz obowiĢzek, by doþoŇyę

wszelkich staraı potrzebnych do tego, by ci, ktrzy prawdziwie chcĢ jednoĻci KoĻcioþa mogli w tej

jednoĻci pozostaę lub do niej powrcię. Mam tu na myĻli zdanie z Drugiego Listu do Koryntian, gdzie

Ļw. Paweþ pisze: áUsta nasze otwarþy siħ do was, Koryntianie, rozszerzyþo siħ nasze serce. Nie brak wam

miejsca w moim sercu, lecz w waszych sercach jest ciasno. OdpþacajĢc siħ nam w ten sposb, otwrzcie

siħ i wy.Ñ (2Kor,6,11-13) ĺw. Paweþ z pewnoĻciĢ mwiþ to w innym kontekĻcie, lecz jego nawoþywanie

moŇe i powinno dotknĢę takŇe nas i to wþaĻnie w sprawie tu omawianej. Otwrzmy szczodrze nasze

serca i zrbmy tam miejsce na wszystko, na co zezwala nasza wiara.

Nie ma Ňadnej sprzecznoĻci pomiħdzy tymi dwoma wydaniami Rytu Rzymskiego. W historii liturgii jest

wzrost i postħp, nie ma za to Ňadnych zerwaı. To, co poprzednie pokolenia uwaŇaþy za Ļwiħte, Ļwiħtym

pozostaje i wielkim takŇe dla nas, przez co nie moŇe byę nagle zabronione czy wrħcz uwaŇane za

szkodliwe. skþania nas to do tego, byĻmy zachowali i chronili bogactwa bħdĢce owocem wiary i

modlitwy KoĻcioþa i byĻmy dali im odpowiednie dla nich miejsce. Zbħdnym jest dodawaę, Ňe by

doĻwiadczyę peþnej jednoĻci, kapþani wsplnot przywiĢzanych do starszej Formy nie mogĢ z zasady

wykluczaę odprawiania liturgii zgodnie z nowymi ksiħgami. caþkowite wykluczenie nowego rytu nie

byþoby zgodne z rozpoznaniem jego jako cennego i Ļwiħtego.

Na koniec, drodzy Bracia, chciaþbym wyraŅnie podkreĻlię, Ňe nowe uregulowania w Ňaden sposb nie

zmniejszajĢ ani Waszego autorytetu, ani odpowiedzialnoĻci zarwno za liturgiħ, jak i za duszpasterskĢ

troskħ o Waszych wiernych. KaŇdy Biskup w rzeczywistoĻci przewodniczy liturgii sprawowanej w jego

diecezji (Sacrosanctum Consilium, 22: áSacrae Liturgiae moderatio ab Ecclesiae auctoritate unice

pendet quae quidem est apud Apostolicam Sedem et, ad normam iuris, apud EpiscopumÑ).

Nic zatem nie zostanie ujħte z autorytetu Biskupa, ktrego rolĢ pozostaje nieustanne czuwanie, by

wszystko dokonywaþo siħ w pokoju i zgodzie. JeĻli wyniknie jakikolwiek problem, ktrego proboszcz

nie bħdzie mgþ rozwiĢzaę, lokalny ordynariusz zawsze bħdzie mgþ zainterweniowaę, jednak czynię to

bħdzie w peþnej zgodzie z nowymi regulacjami opisanymi w Motu Proprio.

Co wiħcej, zachħcam Was, drodzy Bracia, do informowania Stolicy Apostolskiej o wszelkich Waszych

doĻwiadczeniach z tĢ sprawĢ zwiĢzanych w trzy lata po tym, jak Motu Proprio wejdzie w Ňycie. JeĻli

powstanĢ jakieĻ naprawdħ powaŇne trudnoĻci, bħdzie moŇna poszukaę sposobw ich pokonania.

Drodzy Bracia, z wdziħcznoĻciĢ i zaufaniem powierzam Wam i Waszym sercom strony i przepisy

dokumentu Motu Proprio. Niech sþowa Apostoþa Pawþa pod adresem prezbiterw Efezjan na zawsze

pozostanĢ w naszej pamiħci: áUwaŇajcie na samych siebie i na caþe stado, nad ktrym Duch ĺwiħty

ustanowiþ was biskupami, abyĻcie kierowali KoĻcioþem Boga, ktry On nabyþ wþasnĢ krwiĢ.Ñ (Dz,

20,28)

Powierzam te przepisy takŇe potħŇnemu wstawiennictwu Maryi, Matki KoĻcioþa i z caþego serca

udzielam apostolskiego bþogosþawieıstwa Wam, drodzy Bracia, ksiħŇom parafialnym w Waszych

diecezjach, wszystkim kapþanom, Waszym wspþpracownikom a takŇe wszystkim Waszym wiernym.

Dan u Ļwiħtego Piotra, 7 lipca r.P. 2007

Benedykt XVI

2 z 3

2009-04-20 19:27

LIST BENEDYKTA XVI DO BISKUPìW + MOTU PROPRIO + SA...

http://sanctus.pl/index.php?grupa=89&podgrupa=307&doc=244

ńrdþo: Christianitas.pl

tþumaczyþ Tomasz Lewandowski

strona gþwna | mapa serwisu | ^gra strony

Ksiħgarnia Katolicka

3 z 3

2009-04-20 19:27

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: