J.Brzechwa-Bajki i wiersze.pdf

Z chomika Valinor

Jan Brzechwa

Bajki i wiersze

CO W TRAWIE PISZCZY?

CHRZĄSZCZ

W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie

I Szczebrzeszyn z tego słynie.

Wół go pyta: "Panie chrząszczu,

Po co pan tak brzęczy w gąszczu?"

"Jak to - po co? To jest praca,

Każda praca się opłaca."

"A cóż za to pan dostaje?"

"Też pytanie! Wszystkie gaje,

Wszystkie trzciny po wsze czasy,

Łąki, pola oraz lasy,

Nawet rzeczki, nawet zdroje,

Wszystko to jest właśnie moje!"

Wół pomyślał: "Znakomicie,

Też rozpocznę takie życie."

Wrócił do dom i wesoło

Zaczął brzęczeć pod stodołą

Po wolemu, tęgim basem.

A tu Maciek szedł tymczasem.

Jak nie wrzaśnie: "Cóż to znaczy?

Czemu to się wół prożniaczy?!"

"Jak to? Czyż ja nic nie robię?

Przecież właśnie brzęczę sobie!"

"Ja ci tu pobrzęczę, wole,

Dosyć tego! Jazda w pole!"

I dał taką mu robotę,

Że się wół oblewał potem.

Po robocie pobiegł w gąszcze.

"Już ja to na chrząszczu pomszczę!"

Lecz nie zastał chrząszcza w trzcinie,

Bo chrząszcz właśnie brzęczał w Pszczynie.

MRÓWKA

Wół

Miał odwieźć do szkoły stół.

Powiada do osła: "Na wieś

Stół ten do szkoły zawieź."

Osioł pomyślał: "O, źle!"

I rzecze do kozła: "Koźle,

Odwieź ten stół, bardzo proszę,

Dostaniesz za to trzy grosze."

Zawołał kozioł barana:

"Odwieź ten stół jutro z rana."

Baran był na podwórku,

Do psa więc powiada: "Burku,

Odwieź, bo mnie nie ochota!"

Pies wezwał do siebie kota

PAJĄK I MUCHY

Pająk na stare lata był ślepy i głuchy,

Nie mogąc tedy złapać ani jednej muchy,

Z anten swej pajęczyny obwieścił orędzie,

Że zmienił się i odtąd much zjadać nie będzie,

Że pragnąłby swe życie wypełnić czymś wzniosłem

I zająć się, jak inni, uczciwym rzemiosłem,

A więc po prostu szewstwem. Zaś na dowód skruchy

Postanowił za darmo obuć wszystkie muchy.

Niech śmiało przybywają i młode, i stare,

A on, szewskim zwyczajem, zdejmie każdą miarę!

Muchy, słysząc o takiej poprawie pająka,

Przyleciały i jęły pchać się do ogonka.

Podstawiają więc nóżki i wesoło brzęczą,

A pająk je okręca swą nitką pajęczą,

Niby mierzy dokładnie, gdzie stopa, gdzie pięta,

A tymczasem wciąż mocniej głupie muchy pęta.

Muchy patrzą i widzą, że wpadły w pułapkę,

Pająk zaś, który dawno miał już na nie chrapkę,

Pogłaskał się po brzuchu i zjadł obiad suty.

Odtąd mówi się u nas: "Uszyć komuś buty."

KONIK POLNY I BOŻA KRÓWKA

Konik polny z bożą krówką

Poszli raz ku Kalatówkom.

Patrzą w górę - a tu góra

Cała szczytem tonie w chmurach.

Konik polny rzekł, pobladłszy:

"Popatrz, góra jak się patrzy!"

Boża krówka aż struchlała:

Idzie na nas góra cała!"

Co tu robić? Konik polny,

Do decyzji szybkich zdolny,

Rzecze: "Mam ja wyjście proste;

Trzeba jej dorównać wzrostem,

W walce z górą ten coś wskóra,

Kto się stanie sam jak góra!"

Szybko wzięli się do dzieła,

Boża krówka się nadęła,

Rosła, rosła i pęczniała,

Wkrótce miała metr bez mała.

Rósł też dzielnie jej towarzysz

I wciąż pytał: "Ile ważysz?"

Bo im przecież z każdą chwilą

Przybywało po pięć kilo.

Tak więc rośli, rośli, rośli,

Aż wyrośli znad zarośli,

Aż się stali, daję słowo,

Jedno koniem, drugie krową.

JEŻ

Idzie jeż, idzie jeż,

Może ciebie pokłuć też!

Pyta wróbel: "Panie jeżu,

Co to pan ma na kołnierzu?"

"Mam ja igły, ostre igły,

Bo mnie wróble nie ostrzygły!"

Idzie jeż, idzie jeż,

Może ciebie pokłuć też!

Zoczył jeża młody szczygieł:

"Po co panu tyle igieł?"

"Mam ja igły, ostre igły,

Żeby kłuć niegrzeczne szczygły!"

Sroka też ma kłopot świeży:

"Po co pan się tak najeżył?"

"Mam ja igły, ostre igły,

Będę z igieł robił widły!"

Wzięła sroka nogi za pas:

"Tyle wideł! Taki zapas!"

W dziesięć chwil już była na wsi:

"Ludzie moi najłaskawsi,

Otwierajcie drzwi sosnowe,

Dostaniecie widły nowe!"

ŻÓŁW

Najgłupszy nawet muł wie,

Jak powolne są żółwie.

Żeby żółwiowi dopiec,

Szydził zeń pewien chłopiec:

- Pan chodzi wprost pokracznie.

Niech się pan wprawiać zacznie!

Doprawdy, jak to można?

Istota czworonożna,

A ledwie się telepie!

Już ślimak chodzi lepiej!

Żółw żachnął się w skorupie:

- Też mi gadanie głupie!

Gdyby ci ktoś dla hecy

Władował dom na plecy,

Czy również w tym wypadku

Chodziłbyś szybko bratku?

To rzekłszy łypnął okiem

I odszedł żółwim krokiem.

ŻUK

Do biedronki przyszedł żuk,

W okieneczko puk-puk-puk.

Panieneczka widzi żuka:

"Czego pan tu u mnie szuka?"

Skoczył żuk jak polny konik,

Z galanterią zdjął melonik

I powiada: "Wstań, biedronko,

Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko.

Wezmę ciebie aż na łączkę

I poproszę o twą rączkę"

Oburzyła się biedronka:

"Niech pan tutaj się nie błąka,

Niech pan zmiata i nie lata,

I zostawi lepiej mnie,

Bo ja jestem piegowata,

A pan - nie!"

Powiedziała, co wiedziała,

I czym prędzej odleciała,

Poleciała, a wieczorem

Ślub już brała - z muchomorem,

Bo od środka aż po brzegi

Miał wspaniałe, wielkie piegi.

Stąd nauka

Jest dla żuka:

Żuk na żonę żuka szuka.

Piegi mieć - to także sztuka

MUCHA

Z kąpieli każdy korzysta,

A mucha chciała być czysta.

W niedzielę kąpała się w smole,

A w poniedziałek w rosole,

We wtorek - w czerwonym winie,

A znowu w środę - w czerninie,

A potem w czwartek - w bigosie,

A w piątek - w tatarskim sosie,

W sobotę - w soku z moreli...

Co miała z takich kąpieli?

Co miała? Zmartwienie miała,

Bo z brudu lepi się cała,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: