Miłosierdzie Boga w liturgii - Sakramenty.pdf - Życie wewnętrzne - igusza

Orędzie Miłosierdzia

MIŁOSIERDZIE BOGA

W LITURGII

SAKRAMENTY

Na łamach „Orędzia Miłosierdzia”, wierni

charyzmatycznej misji św. Siostry Faustyny,

staramy się na różne sposoby przybliżać tajem-

nicę miłosierdzia Bożego i ludzkiego. Podejmu-

jemy więc nowy cykl tematów, w których będzie-

my starali się odsłaniać głębię tej najpiękniej-

szej tajemnicy naszej wiary, tym razem w litur-

gii, zwłaszcza w sakramentach świętych. Na-

szym gościem w tych rozmowach będzie s. dr

Adelajda Sielepin ze Zgromadzenia Świętej Ja-

dwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego,

która nie tylko wykłada liturgikę na Papieskiej

Akademii Teologicznej w Krakowie, ale także,

zgodnie z charyzmatem swojego Zgromadzenia,

zajmuje się – ogólnie mówiąc – przybliżaniem

katechumenom bogactwa liturgii Kościoła jako

„przestrzeni” spotkania człowieka z Bogiem.

Pierwsze spotkanie w tym cyklu poświęcimy

wprowadzeniu w tematykę naszych rozmów,

a zaczniemy od najprostszego pytania: Czym jest

w ogóle sakrament?

Sakrament to taka szczególna sytuacja,

można by też powiedzieć „przestrzeń”, w któ-

rej najbardziej realnie spotykamy Boga i to

w taki sposób, w jaki On sobie tego życzył,

przybliżając nam swój zamiar w Chrystusie.

Po to przyjął naturę ludzką, by w uchwytny

dla człowieka sposób objawić swoje miłosier-

dzie – najpierw w słowach i czynach swojego

Syna, a potem w prostych widzialnych zna-

kach zwanych sakramentami. Przez nie nadal

doświadczamy Jego miłosierdzia. Święty Leon

Wielki (V w.) w jednym ze swoich kazań po-

wiedział, że to, co było ukryte w Chrystusie,

przedłuża się w sakramentach Kościoła ( Quod

conspicuum fuit in Christo, transivit in Eccle-

siae sacramenta ). Miłosierdzie to najbardziej

charakterystyczny dar Boga, który jest Miłoś-

cią. To miłość przebaczająca, wyrozumiała

i podnosząca, nadająca człowiekowi godność.

Sakrament to jest wydarzenie, w którym

nie tylko Bóg obdarowuje i przemienia czło-

wieka swoją miłością, ale także okoliczność,

w której i człowiek powinien na to okazane

miłosierdzie odpowiedzieć z wdzięcznością,

uwielbieniem i uległością. Jest to więc spot-

kanie Boga z człowiekiem w Kościele. Słowo

„sakrament”, z łacińskiego sacramentum , to

odpowiednik greckiego słowa mysterion , któ-

re przeważnie jest tłumaczone, nawet w Piśmie

Świętym, jako „tajemnica”. Ale „misterium”

(„tajemnica”) to nie jest bynajmniej sekret.

W rozumieniu biblijnym, jak tłumaczy św.

Paweł, jest to odwieczny plan Boży, który nie-

ustannie się realizuje i objawia, a co najważ-

niejsze włącza człowieka we wspólnotę i współ-

działanie z Bogiem. Tak więc sakrament to

znak, widzialna sytuacja, wydarzenie, poprzez

które uczestniczymy w planie Boga, spotyka-

my Go i reagujemy na Jego działanie.

W nauczaniu Kościoła mówi się o Chrys-

tusie jako Prasakramencie. Jak to należy ro-

zumieć?

Tak, rzeczywiście, o Chrystusie mówi się

jako o Prasakramencie z tego względu, że On

jest najdoskonalszym widzialnym objawieniem

niewidzialnego Boga Ojca. Swoim życiem ob-

www.faustyna.pl

styczeń, luty, marzec 2008

jawił Jego miłość i mądrość. Sam powiedział

do uczniów: Ja i Ojciec jedno jesteśmy (J 10, 30) ;

Kto widzi Mnie, widzi i Ojca (J 14, 9) ; Ojciec,

który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł

(J 14, 10) . Święty Paweł nazywa Jezusa sakra-

mentem – misterium (Kol 1, 27; 2, 2), a sobo-

rowa Konstytucja o liturgii potwierdza, że

w każdym sakramencie, sam Chrystus jest obec-

ny i działa jako Prasakrament (por. KL 7) .

nie poznał, udziela swojego Ducha, aby mocą,

jaką Chrystus wypełnił swoje mesjańskie dzie-

ło, także i człowiek kontynuował misję prze-

miany świata. Eucharystia jest szczytem miło-

sierdzia – Bóg daje nam po prostu siebie.

W sakramencie pokuty i pojednania Bóg wy-

chodzi naprzeciw naszym słabościom i skłon-

ności do grzechu. Jeśli tylko tego pragniemy,

to Bóg przygarnia nas i przywraca do bliskoś-

ci z sobą. W sakramencie namaszczenia cho-

rych doświadczamy dalszej wyrozumiałości

Boga co do naszej kruchej natury, gdy z po-

wodu choroby czy wieku słabną siły fizyczne

i duchowe. Wtedy miłosierny Bóg przychodzi

ze swoją kojącą mocą, aby w okresie próby

człowiek nie załamał się, lecz na wzór Chrys-

tusa cierpiącego potrafił znosić swoje cierpie-

nia. Sakrament kapłaństwa święceń jest wyra-

zem troski Pana Boga o całą ludzkość. Jest

sakramentem nieskończonej hojności Boga,

gdyż w ten sposób ustanawia On szafarzy swo-

jego miłosierdzia, aby nigdzie go nie brakło.

To właśnie dzięki mocy Chrystusa, udzielonej

w święceniach, kapłani mogą sprowadzać

Chrystusa na ziemię – tym jest Eucharystia,

i jednać nas z Bogiem w sakramencie pokuty

i pojednania, czyli przywracać nam możliwość

komunii z Chrystusem, dającej zbawienie.

W sakramencie małżeństwa Chrystus podnosi

miłość ludzką i zdolność tworzenia wspólnoty

rodzinnej do rangi widzialnego znaku miłości

oblubieńczej między Bogiem a człowiekiem,

między Chrystusem a Kościołem, i udziela łask

potrzebnych do wypełnienia tak wielkiego

i trudnego powołania. Swoją mocą Bóg chroni

miłość człowieka od zagrożeń tego świata i czy-

ni ją tak mocną i czytelną, że gdy ją z wiarą

pielęgnujemy, to staje się ona zwiastunem praw-

dziwej nieskończenie wiernej miłości Chrystu-

sa do Kościoła i do każdego człowieka; tej je-

dynej miłości, która daje szczęście.

Za rozmowę serdecznie dziękuje

s. M. Elżbieta Siepak ZMBM

Słowo sakrament odnosi się także do Koś-

cioła. Mówimy, że Kościół jest sakramentem.

Kościół jest sakramentem w tym sensie,

że jest widzialnym znakiem Chrystusa. Wyni-

ka to z natury Kościoła, który nie jest zwykłą

organizacją religijną, ale żywym organizmem,

Mistycznym Ciałem Chrystusa, jak naucza św.

Paweł (por. 1 Kor 12, 12 – 27) . Każdy człowiek

jest żywym członkiem tego Ciała, którego

Głową jest sam Chrystus. Jeśli jesteśmy jedno

z Chrystusem, to i między sobą. Obrazem ta-

kiej jedności w Chrystusie jest też alegoria

o winnym szczepie i latoroślach (J 15, 1 – 10) .

Kościół jest sakramentem, czyli widzialnym

znakiem przymierza człowieka z Bogiem, wię-

zi o randze miłości oblubieńczej, wyłącznej

i nierozerwalnej, która objawi się ostatecznie

na Godach Baranka (por. Ap 21, 2. 9) .

W ścisłym znaczeniu słowo sakrament od-

nosimy w Kościele do siedmiu sakramentów.

Powiedzmy teraz ogólnie, o jaki wymiar miło-

sierdzia chodzi w każdym z tych sakramentów?

W każdym sakramencie naszym udziałem

jest inny aspekt miłosierdzia Bożego. Na

chrzcie świętym Bóg po raz pierwszy tak przy-

garnia człowieka, że oczyszczając go z grze-

chu, czyni go swoim dzieckiem, otwierając

przed nim nadprzyrodzoną szansę życia wiecz-

nego. W bierzmowaniu następuje nieodzow-

ne umocnienie. Bóg, widząc rozdźwięk mię-

dzy naturą dziecka Bożego, zrodzonego przez

chrzest, a „tym światem”, który jeszcze Boga

www.faustyna.pl

Miłosierdzie Boga w liturgii - Sakramenty.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: