W07-Fizyka-Haran.pdf

(116 KB) Pobierz
99706351 UNPDF
Fizyka dla elektroników 1
Dr Grzegorz Harań
Wykład 07
Mechanika
Energia potencjalna i zasada zachowania energii
F =−∇ u =− grad u - energia potencjalna – siła potencjalna
F d r =− du x , y , z =− u
x dx u
y dy u
z dz
r B
r A
u r A − u r B - praca nie zależy od drogi
F d r =0
Zasada zachowania energii mechanicznej
Energia mechaniczna = energia kinematyczna + energia potencjalna
E = K U
Policzmy pracę jaką wykona siła potencjalna F przy przesunięciu cząstki o masie m z
położenia r A do położenia r B . Cząstki w tych położeniach mają prędkości V A i V B .
r B
W = r A
F d r = U r A − U r B
Z twierdzenia o pracy i energii mamy:
W = mV 2
2 = K B K A
U r A − U r B = K B K A tzn.
K B U r A = K B U r A ⇒ K U = const
Pokazaliśmy zasadę zachowania energii mechanicznej : siły potencjalne nie zmieniają
energii mechanicznej cząstki.
2 mV 2
E = K U = const
Układy jednowymiarowe
F =−∇ U =−
U x , U y , U z , ∇= x , y , z
F = F ,0,0 w jednym wymiarze i F ,0,0=−
U x , U
y , U
z czyli
F =− U
x , U
y = U
z =0 tzn. F =− dU
dx
Widzimy, że warunkiem istnienia energii potencjalnej (potencjalności siły F ) jest jej
całkowalność tzn. F dx istnieje i dodatkowo F musi być jednoznacznie określoną funkcję
położenia.
99706351.009.png 99706351.010.png 99706351.011.png
Przykład siły niepotencjalnej:
siła tarcia
− mg =− dU
dx x
mg =− dU
dx x
niejednoznacznie określona przez położenie
czyli T ≠− dU
dx
mimo że jest całkowalna.
Żadna siła, która zależy od prędkości nie jest siłą potencjalną.
Jednowymiarową siłą potencjalną jest siła sprężystości
F =− kx
Policzmy energię potencjalną U x − U x 0 =− x 0
x
− kx dx = 1
2 kx 2 1
2 kx 2
Fizyczne znaczenie ma tylko różnica energii potencjalnej tzn. praca wykonana przez siłę
potencjalną. Aby określić funkcję energii potencjalnej U x = x 0
2 kx 2 x 0
x
x
Fdx U x 0 musimy przyjąć
wartość U x 0 i wartość x 0 tzn. określić punkt od którego liczymy wartości U , czyli znaleźć
„poziom zero” energii potencjalnej. Energia potencjalna jest określona z dokładnością do stałej
U x 0 i dlatego najlepiej wybrać U x 0 =0 .
Dla siły sprężystości fizycznie naturalnym wyborem jest x 0 =0 i U x 0 =0=0 , tzn. U =0
gdy układ jest w położeniu równowagi (nie działa siła sprężystości). Wtedy
U x =− x 0
x
− kx dx = 1
2 kx 2
Zasada zachowania energii mechanicznej dla siły sprężystości:
1
Układy trójwymiarowe
x , y , z
Definiujemy rotację pola A (siły A ) (iloczyn wektorowy gradientu i A )
(∣ i ∣=∣ j ∣=∣ k ∣=1 )
rot A =∇× A =
x
A x A y A z
y
= i A z
y A y
z j A x
z A z
x k A y
x A x
y =
A z
y
=
y A y
z
z A z
x
x A x
Rotacja robi z wektora wektor (mówi czy pole ma wiry).
= 1
2 mV 2 1
2 kx 2 = const
A x , y , z = A x x , y , z , A y x , y , z , A z x , y ,z ∇=
i j k
x
, A x
, A y
99706351.012.png 99706351.001.png 99706351.002.png 99706351.003.png 99706351.004.png
Twierdzenie Stokesa:
Jeśli F = F x , F y , F z jest ciągła wraz z pochodnymi F x
y
, F x
z
, F y
x
, F y
z
, F z
x
, F z
y
to
S c rot F ⋅ d S = c F d l gdzie S c jest powierzchnią, a c jej brzegiem d S jest
zorientowanym różniczkowym elementem powierzchni, tzn d S jest
normalny do powierzchni (prostopadły),
d S ∣= dS = pole powierzchni elementu dS
d l to zorientowany różniczkowy element długości
d l ∣= dl =długość elementu dl .
Kierunki d l i d S są określone regułą prawej ręki.
rot F ⋅ d S - iloczyn skalarny dwóch wektorów.
Jeśli siła F jest określona w obszarze powierzchniowo jednospójnym (na dowolnej krzywej c
można rozpiąć powierzchnię S c , która całkowicie zawiera się w tym obszarze), to F jest
potencjalna wtedy i tylko wtedy, gdy rot F =0 .
F Jest potencjalna wtedy i tylko wtedy, gdy c F dl =0 dla każdej krzywej c
Ważne pola potencjalne:
1. Pole jednorodne F = F x , F y , F z = const
rot F =0 czyli pole jest potencjalne
r
U r − U r 0 = r 0
F d r =
x , y , z
x , y , z
=−
x 0 , y 0 , z 0
F x , F y , F z ⋅ dx ,dy ,dz =−
x 0 , y 0 , z 0
F x dx F y dy F z dz =
x
y
z
=− F x x 0
dx F y y 0
dy F z z 0
dz =− F x x x 0 − F y y y 0 − F z z z 0
otrzymaliśmy U r − U r 0 =− F r r 0
Przykładem takiego pola jest jednorodne pole grawitacyjne (w pobliżu Ziemi)
F =0,0 , mg
U r − U r 0 =−0,0 , mg ⋅ r r 0 = mg z z 0
U r = mgz U r 0 − mgz 0 const = c skalujemy energię potencjalną tak, że
z 0 =0, U z 0 =0 U r 0 = x 0 , y 0 ,z 0  i otrzymujemy U r = U z = mgz - energia
potencjalna cząstki o masie m na wysokości z .
Zasada zachowania energii mechanicznej: mgz mV 2
2 = const
S c rot F ⋅ d S =0 dla powierzchni S c której brzegiem jest c czyli dla dowolnej
powierzchni S c rot F =0 .
Tw.Stokesa
99706351.005.png 99706351.006.png 99706351.007.png 99706351.008.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin